Job 22
1 Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
Андин Теманлиқ Елифаз мундақ деди: —
2 Numquid Deo potest comparari homo, etiam cum perfectae fuerit scientiae?
Адәм Худаға қандақму пайда кәлтүрәлисун? Дана адәмләрму Униңға немә пайда кәлтүрәлисун?
3 Quid prodest Deo si iustus fueris? aut quid ei confers si immaculata fuerit via tua?
Сән һәққаний болсаңму, Һәммигә Қадирға немә бәһрә берәләйттиң? Йоллириң әйипсиз болған тәғдирдиму, сән Униңға немә ғәниймәтләрни елип келәләйсән?
4 Numquid timens arguet te, et veniet tecum in iudicium,
Униң сени әйипләйдиғанлиғи, Вә Униң саңа шикайәтләр йәткүзидиғини сениң ихласмән болғиниң үчүнму-я?
5 Et non propter malitiam tuam plurimam, et infinitas iniquitates tuas?
Сениң рәзиллигиң зор әмәсму? Сениң гуналириң һесапсиз әмәсму?
6 Abstulisti enim pignus fratrum tuorum sine causa, et nudos spoliasti vestibus.
Сән қериндашлириңдин сәвәпсиз кепиллик алғансән; Сән ялаңтүшләрни кийим-кечәклиридин мәһрум қиливәткәнсән.
7 Aquam lasso non dedisti, et esurienti subtraxisti panem.
Һалсизланғанларға су бәрмидиң, Ач қалғанларға ашниму аяп бәрмидиң,
8 In fortitudine brachii tui possidebas terram, et potentissimus obtinebas eam.
Гәрчә сән йәр-зиминлик болған қоли узун адәм болсаңму, Йәр-зимин тутуп һөрмәтлинип кәлгән адәм болсаңму,
9 Viduas dimisisti vacuas, et lacertos pupillorum comminuisti.
Сән тул хотунларниму қуруқ қол яндурғансән, Житим-йесирларниң қолиниму янҗитивәткәнсән.
10 Propterea circumdatus es laqueis, et conturbat te formido subita.
Мана шу сәвәптин әтрапиңда қапқанлар ятиду, Уштумтут пәйда болған вәһимиму сени басиду.
11 Et putabas te tenebras non visurum, et impetu aquarum inundantium non oppressum iri?
Шу сәвәптинму сени қараңғулуқ бесип көрәлмәс қилди, Бир кәлкүн келип сени ғәриқ қилди.
12 An non cogitas quod Deus excelsior caelo sit, et super stellarum verticem sublimetur?
Тәңри әршаланиң чоққисида туриду әмәсму? Әң егиз юлтузларниң нәқәдәр алий екәнлигигә қарап бақ!
13 Et dicis: Quid enim novit Deus? et quasi per caliginem iudicat.
Бирақ сән: «Тәңри немини билиду? У раст шунчә зулмәт қараңғулуқта бир немини пәриқ етәләмду?!» дәватисән.
14 Nubes latibulum eius, nec nostra considerat, et circa cardines caeli perambulat.
Йәнә: «Қоюқ булутлар уни тосивалиду, Шуңа У пәләк үстидә айлинип маңғинида бизни көрмәйду!» — дәйсән.
15 Numquid semitam saeculorum custodire cupis, quam calcaverunt viri iniqui?
Яман адәмләр маңған кона йолни сәнму тутиверәмсән?
16 Qui sublati sunt ante tempus suum, et fluvius subvertit fundamentum eorum:
Улар вақти тошмай турупла елип кетилгән, Уларниң һуллири кәлкүн тәрипидин еқитилип кетилгән.
17 Qui dicebant Deo: Recede a nobis: et quasi nihil posset facere Omnipotens, aestimabant eum:
Улар Тәңригә: «Биздин нери бол!» Һәммигә Қадир бизни немә қилалисун?» — дәйтти.
18 Cum ille implesset domos eorum bonis, quorum sententia procul sit a me.
Бирақ уларниң өйлирини есил нәрсиләр билән толдурған дәл Униң Өзидур, Мән болсам яманларниң нәсиһитидин жирақлашқанмән!
19 Videbunt iusti, et laetabuntur, et innocens subsannabit eos.
Һәққанийлар уларниң бәрбат болғанлиғини көрүп шатлиниду; Бигуналар уларни мазақ қилип: —
20 Nonne succisa est erectio eorum, et reliquias eorum devoravit ignis?
«Бизгә қарши чиққучилар шүбһисиз вәйран болиду, От уларниң байлиқлирини жутувәтмәмду?» — дәйду.
21 Acquiesce igitur ei, et habeto pacem: et per haec habebis fructus optimos.
[Шуңа] Худаға бойсунуп Уни тонусаң, Шу чағдила сән аман болисән; Шуниң билән саңа амәт келиду.
22 Suscipe ex ore illius legem, et pone sermones eius in corde tuo.
Униң ағзидин кәлгән несиһәтниму қобул қил, Униң сөзлирини көңлүңгә пүкүп қой.
23 Si reversus fueris ad Omnipotentem, aedificaberis, et longe facies iniquitatem a tabernaculo tuo.
Сән Һәммигә Қадирниң йениға қайтип кәлсәң, муқәррәрки, Қайтидин қурулуп чиқалайсән; Әгәр сән қәбиһликни чедирлириңдин жирақлаштурсаң,
24 Dabit pro terra silicem, et pro silice torrentes aureos.
Әгәр сән алтунуңни топа-чаң үстигә ташлалисаң, Офирдики алтунуңни шиддәтлик еқинниң ташлириға қошувәтсәң,
25 Eritque Omnipotens contra hostes tuos, et argentum coacervabitur tibi.
Ундақта Һәммигә Қадирниң Өзи саңа алтун болиду. Сениң үчүн сәрхил күмүчму болиду.
26 Tunc super Omnipotentem deliciis afflues, et elevabis ad Deum faciem tuam.
У чағда сән Һәммигә Қадирдин сөйүнисән, Йүзүңни Тәңригә қарап көтирәләйсән.
27 Rogabis eum, et exaudiet te, et vota tua reddes.
Сән Униңға дуа қилсаң, У қулақ салиду, Шундақла сәнму ичкән қәсәмлириңгә әмәл қилисән.
28 Decernes rem, et veniet tibi, et in viis tuis splendebit lumen.
Сән қарар қилған иш әмәлгә ашиду, Йоллириң үстигә нур чүшиду.
29 Qui enim humiliatus fuerit, erit in gloria: et qui inclinaverit oculos, ipse salvabitur.
Адәмләр пәс қилинғанда, сән уларға: «Орнуңлардин туруңлар!» дәйсән, Шуниң билән [Худа] чирайи сунғанларни қутқузиду.
30 Salvabitur innocens, salvabitur autem in munditia manuum suarum.
У һәтта гунайи бар адәмниму қутқузиду, У қолуңдики һалаллиқтин қутқузулиду.
