Job 22
1 Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
Na Temanni Elifas buaa sɛ,
2 Numquid Deo potest comparari homo, etiam cum perfectae fuerit scientiae?
“Onyankopɔn bɛnya onipa ho mfasoɔ anaa? Mpo onyansafoɔ ho bɛba no mfasoɔ anaa?
3 Quid prodest Deo si iustus fueris? aut quid ei confers si immaculata fuerit via tua?
Sɛ woyɛ ɔteneneeni a, anigyeɛ bɛn na Otumfoɔ no bɛnya? Sɛ wʼakwan ho nni asɛm a, mfasoɔ bɛn na ɔbɛnya?
4 Numquid timens arguet te, et veniet tecum in iudicium,
“Wo kronnyɛ enti na ɔka wʼanim na ɔbɔ wo kwaadu anaa?
5 Et non propter malitiam tuam plurimam, et infinitas iniquitates tuas?
Ɛnyɛ wʼamumuyɛ na ɛsoɔ? Ɛnyɛ wo bɔne na ɛdɔɔso dodo?
6 Abstulisti enim pignus fratrum tuorum sine causa, et nudos spoliasti vestibus.
Wopɛɛ banbɔ firii wo nuanom nkyɛn a ɛnni nteaseɛ biara; wopaa nnipa ho ntoma ma wɔdaa adagya.
7 Aquam lasso non dedisti, et esurienti subtraxisti panem.
Woamma abrɛfoɔ nsuo annom na woamfa aduane amma deɛ ɛkɔm de no.
8 In fortitudine brachii tui possidebas terram, et potentissimus obtinebas eam.
Nanso na woyɛ obi a ɔwɔ tumi, na ɔwɔ nsase, onimuonyamfoɔ a ɔte so.
9 Viduas dimisisti vacuas, et lacertos pupillorum comminuisti.
Wopamoo akunafoɔ ma wɔkɔɔ nsapan na womaa nwisiaa nso ahoɔden saeɛ.
10 Propterea circumdatus es laqueis, et conturbat te formido subita.
Ɛno enti na mfidie atwa wo ho ahyia, na amanehunu a ɛba ntɛm so abɔ wo hu yi,
11 Et putabas te tenebras non visurum, et impetu aquarum inundantium non oppressum iri?
adɛn enti na esum aduru a wonhunu adeɛ, na asorɔkye akata wo so.
12 An non cogitas quod Deus excelsior caelo sit, et super stellarum verticem sublimetur?
“Onyankopɔn nni ɔsoro akyirikyiri? Hwɛ sɛdeɛ ɔsoro akyirikyiri nsoromma korɔn!
13 Et dicis: Quid enim novit Deus? et quasi per caliginem iudicat.
Nanso woka sɛ, ‘Ɛdeɛn na Onyankopɔn nim? Esum yi mu na ɔbu atɛn anaa?
14 Nubes latibulum eius, nec nostra considerat, et circa cardines caeli perambulat.
Omununkum kabii akata nʼanim enti ɔnhunu yɛn ɛberɛ a ɔnenam ɔsoro kɔntɔnkurowi mu.’
15 Numquid semitam saeculorum custodire cupis, quam calcaverunt viri iniqui?
Wobɛkɔ so afa ɛkwan dada a abɔnefoɔ anante soɔ no so?
16 Qui sublati sunt ante tempus suum, et fluvius subvertit fundamentum eorum:
Wɔpraa wɔn kɔɔeɛ ansa na wɔn berɛ reso, na nsuyire hohoroo wɔn fapem.
17 Qui dicebant Deo: Recede a nobis: et quasi nihil posset facere Omnipotens, aestimabant eum:
Na wɔka kyerɛɛ Onyankopɔn sɛ, ‘Gyaa yɛn! Ɛdeɛn na Otumfoɔ bɛtumi ayɛ yɛn?’
18 Cum ille implesset domos eorum bonis, quorum sententia procul sit a me.
Nanso, ɛyɛ ɔno na ɔde nnepa hyɛɛ wɔn afie mu, enti metwe me ho mefiri amumuyɛfoɔ afutuo ho.
19 Videbunt iusti, et laetabuntur, et innocens subsannabit eos.
Teneneefoɔ hunu wɔn asehweɛ ma wɔn ani gye; na wɔn a wɔn ho nni asɛm sere wɔn ka sɛ,
20 Nonne succisa est erectio eorum, et reliquias eorum devoravit ignis?
‘Wɔasɛe yɛn atamfoɔ, na ogya ahye wɔn agyapadeɛ.’
21 Acquiesce igitur ei, et habeto pacem: et per haec habebis fructus optimos.
“Fa wo ho ma Onyankopɔn na nya asomdwoeɛ wɔ ne mu; saa ɛkwan yi so na yiedie bɛyɛ wo kyɛfa.
22 Suscipe ex ore illius legem, et pone sermones eius in corde tuo.
Tie akwankyerɛ a ɛfiri nʼanom, na fa ne nsɛm sie wʼakoma mu.
23 Si reversus fueris ad Omnipotentem, aedificaberis, et longe facies iniquitatem a tabernaculo tuo.
Sɛ wosane kɔ Otumfoɔ no nkyɛn a, ɔbɛgye wo atom bio: sɛ woyi amumuyɛsɛm firi wo ntomadan mu
24 Dabit pro terra silicem, et pro silice torrentes aureos.
na woto wo sika mpɔ gu mfuturo mu ne Ofir sikakɔkɔɔ gu abotan a ɛwɔ abɔn mu no so a,
25 Eritque Omnipotens contra hostes tuos, et argentum coacervabitur tibi.
ɛnneɛ Otumfoɔ bɛyɛ wo sikakɔkɔɔ; ɔbɛyɛ dwetɛ amapa ama wo.
26 Tunc super Omnipotentem deliciis afflues, et elevabis ad Deum faciem tuam.
Afei nokorɛm wobɛnya anigyeɛ wɔ Otumfoɔ mu na wobɛpagya wʼani akyerɛ Onyankopɔn.
27 Rogabis eum, et exaudiet te, et vota tua reddes.
Wobɛbɔ no mpaeɛ, na ɔbɛtie wo, na wobɛdi wo bɔhyɛ so.
28 Decernes rem, et veniet tibi, et in viis tuis splendebit lumen.
Deɛ woyɛ wʼadwene sɛ wobɛyɛ no bɛba mu, na hann bɛtɔ wʼakwan so.
29 Qui enim humiliatus fuerit, erit in gloria: et qui inclinaverit oculos, ipse salvabitur.
Sɛ nnipa hwe ase na woka sɛ, ‘Ma wɔn so!’ a, ɔbɛgye wɔn a wɔahwe ase no nkwa.
30 Salvabitur innocens, salvabitur autem in munditia manuum suarum.
Ɔbɛgye abɔnefoɔ mpo, ɔnam wo nsa a ɛho nni fi so bɛgye wɔn.”
