Job 22
1 Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:
2 Numquid Deo potest comparari homo, etiam cum perfectae fuerit scientiae?
Ĉu Dion povas instrui homo? Ĉu povas Lin instrui eĉ saĝulo?
3 Quid prodest Deo si iustus fueris? aut quid ei confers si immaculata fuerit via tua?
Ĉu por la Plejpotenculo tio estas utila, se vi estas virta? Kaj ĉu Li havas profiton de tio, se via konduto estas pia?
4 Numquid timens arguet te, et veniet tecum in iudicium,
Ĉu pro timo antaŭ vi Li disputos kun vi, Iros kun vi al juĝo?
5 Et non propter malitiam tuam plurimam, et infinitas iniquitates tuas?
Via malvirteco estas ja granda, Kaj viaj malbonagoj ne havas finon.
6 Abstulisti enim pignus fratrum tuorum sine causa, et nudos spoliasti vestibus.
Vi prenis de viaj fratoj garantiaĵon vane, De preskaŭ-nuduloj vi deprenis la vestojn;
7 Aquam lasso non dedisti, et esurienti subtraxisti panem.
Al laculo vi ne donis akvon por trinki, Kaj al malsatulo vi rifuzis panon;
8 In fortitudine brachii tui possidebas terram, et potentissimus obtinebas eam.
Per forta brako vi akiris teron, Kaj dank’ al eminenteco vi loĝis sur ĝi;
9 Viduas dimisisti vacuas, et lacertos pupillorum comminuisti.
Vidvinojn vi foririgis kun nenio, Kaj la brakojn de orfoj vi frakasis.
10 Propterea circumdatus es laqueis, et conturbat te formido subita.
Pro tio ĉirkaŭe de vi estas kaptiloj, Kaj subita teruro vin timigas.
11 Et putabas te tenebras non visurum, et impetu aquarum inundantium non oppressum iri?
Aŭ pro mallumo vi nenion vidas, Kaj multego da akvo vin kovris?
12 An non cogitas quod Deus excelsior caelo sit, et super stellarum verticem sublimetur?
Ĉu ne estas Dio tie alte en la ĉielo? Rigardu la stelojn, kiel alte ili estas.
13 Et dicis: Quid enim novit Deus? et quasi per caliginem iudicat.
Kaj vi diras: Kion scias Dio? Ĉu Li povas juĝi en mallumo?
14 Nubes latibulum eius, nec nostra considerat, et circa cardines caeli perambulat.
La nuboj kovras Lin, kaj Li ne vidas; Kaj Li nur rondiras en la rondo de la ĉielo.
15 Numquid semitam saeculorum custodire cupis, quam calcaverunt viri iniqui?
Ĉu vi konservas la vojon antikvan, Kiun iradis homoj malpiaj,
16 Qui sublati sunt ante tempus suum, et fluvius subvertit fundamentum eorum:
Kiuj estis kaptitaj antaŭtempe, Kaj kies grundo disverŝiĝis kiel rivero,
17 Qui dicebant Deo: Recede a nobis: et quasi nihil posset facere Omnipotens, aestimabant eum:
Kiuj parolis al Dio: Foriru de ni! Kion povas fari al ni la Plejpotenculo?
18 Cum ille implesset domos eorum bonis, quorum sententia procul sit a me.
Kvankam Li plenigis iliajn domojn per bonaĵo. Sed la pensmaniero de malvirtuloj estas malproksima de mi.
19 Videbunt iusti, et laetabuntur, et innocens subsannabit eos.
La virtuloj vidos kaj ĝojos; La senkulpulo mokos ilin:
20 Nonne succisa est erectio eorum, et reliquias eorum devoravit ignis?
Certe malaperis nia kontraŭulo, Kaj kio restis, tion ekstermis fajro.
21 Acquiesce igitur ei, et habeto pacem: et per haec habebis fructus optimos.
Interkonsentu do kun Li, kaj vi havos pacon; Per tio venos al vi bono.
22 Suscipe ex ore illius legem, et pone sermones eius in corde tuo.
Prenu el Lia buŝo instruon, Kaj metu Liajn vortojn en vian koron.
23 Si reversus fueris ad Omnipotentem, aedificaberis, et longe facies iniquitatem a tabernaculo tuo.
Se vi revenos al la Plejpotenculo, vi estos konstruita; Forigu malpiaĵon el via tendo.
24 Dabit pro terra silicem, et pro silice torrentes aureos.
Ĵetu en la polvon la multekostan metalon, Kaj la Ofiran oron sur la ŝtonojn de la torentoj;
25 Eritque Omnipotens contra hostes tuos, et argentum coacervabitur tibi.
Tiam la Plejpotenculo estos via oro kaj via brilanta arĝento;
26 Tunc super Omnipotentem deliciis afflues, et elevabis ad Deum faciem tuam.
Ĉar tiam vi havos vian plezuron en la Plejpotenculo, Kaj vi levos al Dio vian vizaĝon;
27 Rogabis eum, et exaudiet te, et vota tua reddes.
Vi preĝos al Li, kaj Li vin aŭskultos; Kaj viajn sanktajn promesojn vi plenumos;
28 Decernes rem, et veniet tibi, et in viis tuis splendebit lumen.
Se vi ion decidos, ĝi plenumiĝos ĉe vi; Kaj super viaj vojoj brilos lumo.
29 Qui enim humiliatus fuerit, erit in gloria: et qui inclinaverit oculos, ipse salvabitur.
Ĉar tiujn, kiuj humiliĝis, Li altigos; Kaj kiu mallevas la okulojn, tiu estos savita.
30 Salvabitur innocens, salvabitur autem in munditia manuum suarum.
Ankaŭ tiun, kiu ne estis senkulpa, Li savos; Tia estos savita pro la pureco de viaj manoj.
