Job 21
1 Respondens autem Iob, dixit:
Ijob respondis kaj diris:
2 Audite quaeso sermones meos, et agite poenitentiam.
Aŭskultu mian parolon; Kaj ĝi estu anstataŭ viaj konsoloj.
3 Sustinete me, et ego loquar, et post mea, si videbitur, verba ridete.
Toleru, ke mi parolu; Kaj kiam mi finos mian paroladon, tiam moku.
4 Numquid contra hominem disputatio mea est, ut merito non debeam contristari?
Ĉu kontraŭ homo mi disputas? Kaj kial mi ne estu malpacienca?
5 Attendite me, et obstupescite, et superponite digitum ori vestro:
Turnu vin al mi, kaj vi eksentos teruron, Kaj vi metos la manon sur la buŝon.
6 Et ego quando recordatus fuero, pertimesco, et concutit carnem meam tremor.
Kiam mi ekpensas pri tio, min atakas teruro, Kaj tremo kaptas mian korpon.
7 Quare ergo impii vivunt, sublevati sunt, confortatique divitiis?
Kial malpiuloj vivas, Atingas maljunecon, akiras grandan havaĵon?
8 Semen eorum permanet coram eis, propinquorum turba, et nepotum in conspectu eorum.
Ilia idaro estas bone aranĝita antaŭ ili, kune kun ili, Kaj ilia devenantaro estas antaŭ iliaj okuloj.
9 Domus eorum securae sunt et pacatae, et non est virga Dei super illos.
Iliaj domoj estas en paco, sen timo; Kaj la vergo de Dio ne estas sur ili.
10 Bos eorum concepit, et non abortivit: vacca peperit, et non est privata foetu suo.
Ilia bovo naskigas kaj ne estas forpuŝata; Ilia bovino gravediĝas kaj ne abortas.
11 Egrediuntur quasi greges parvuli eorum, et infantes eorum exultant lusibus.
Siajn malgrandajn infanojn ili elirigas kiel ŝafaron, Kaj iliaj knaboj saltas.
12 Tenent tympanum, et citharam, et gaudent ad sonitum organi.
Ili ĝojkrias sub la sonoj de tamburino kaj harpo, Ili estas gajaj sub la sonoj de fluto.
Ili pasigas siajn tagojn en bonstato, Kaj iras en Ŝeolon momente. (Sheol h7585)
14 Qui dixerunt Deo: Recede a nobis, et scientiam viarum tuarum nolumus.
Kaj tamen ili diras al Dio: Foriru de ni, Ni ne deziras koni Viajn vojojn;
15 Quis est Omnipotens, ut serviamus ei? et quid nobis prodest si oraverimus illum?
Kio estas la Plejpotenculo, ke ni servu al Li? Kaj kian utilon ni havos, se ni turnos nin al Li?
16 Verumtamen quia non sunt in manu eorum bona sua, consilium impiorum longe sit a me.
Sed ne de ili dependas ilia bonstato; La pensmaniero de la malpiuloj estas malproksima de mi.
17 Quoties lucerna impiorum extinguetur, et superveniet eis inundatio, et dolores dividet furoris sui?
Ĝis kiam? La lumilo de la malpiuloj estingiĝu, Kaj ilia pereo venu sur ilin; Suferojn Li partodonu al ili en Sia kolero.
18 Erunt sicut paleae ante faciem venti, et sicut favilla quam turbo dispergit.
Ili estu kiel pajlero antaŭ vento, Kaj kiel grenventumaĵo, kiun forportas ventego.
19 Deus servabit filiis illius dolorem patris: et cum reddiderit, tunc sciet.
Dio konservas lian malfeliĉon por liaj infanoj; Li repagu al li mem, ke li sciu;
20 Videbunt oculi eius interfectionem suam, et de furore Omnipotentis bibet.
Liaj propraj okuloj vidu lian malfeliĉon, Kaj el la kolero de la Plejpotenculo li trinku.
21 Quid enim ad eum pertinet de domo sua post se? et si numerus mensium eius dimidietur?
Ĉar kiom interesas lin lia domo post li, Kiam la nombro de liaj monatoj finiĝis?
22 Numquid Deus docebit quispiam scientiam, qui excelsos iudicat?
Ĉu oni povas instrui scion al Dio, Kiu juĝas ja plej altajn?
23 Iste moritur robustus et sanus, dives et felix.
Unu mortas meze de sia abundeco, Tute trankvila kaj kontenta;
24 Viscera eius plena sunt adipe, et medullis ossa illius irrigantur:
Lia brusto estas plena de lakto, Kaj liaj ostoj estas saturitaj de medolo.
25 Alius vero moritur in amaritudine animae absque ullis opibus:
Alia mortas kun animo suferanta, Kaj li ne ĝuis bonon.
26 Et tamen simul in pulvere dormient, et vermes operient eos.
Sed ambaŭ kune ili kuŝas en la tero, Kaj vermoj ilin kovras.
27 Certe novi cogitationes vestras, et sententias contra me iniquas.
Vidu, mi scias viajn pensojn, Kaj la argumentojn, kiujn vi malice kolektas kontraŭ mi;
28 Dicitis enim: Ubi est domus principis? et ubi tabernacula impiorum?
Vi diros: Kie estas la domo de la nobelo? Kaj kie estas la tendo, en kiu loĝis la malpiuloj?
29 Interrogate quemlibet de viatoribus, et haec eadem illum intelligere cognoscetis:
Sed demandu la vojaĝantojn, Kaj ne malatentu iliajn atestojn:
30 Quia in diem perditionis servatur malus, et ad diem furoris ducetur.
En tago de malfeliĉo la malpiulo estas ŝirmata, En tago de kolero li estas metata flanken.
31 Quis arguet coram eo viam eius? et quae fecit, quis reddet illi?
Kiu montros antaŭ lia vizaĝo lian konduton? Kiu repagos al li, se li ion faris?
32 Ipse ad sepulchra ducetur, et in congerie mortuorum vigilabit.
Kaj li estas akompanata al la tomboj, Kaj sur la tomba altaĵeto estas starigataj gardistoj.
33 Dulcis fuit glareis Cocyti, et post se omnem hominem trahet, et ante se innumerabiles.
Dolĉaj estas por li la terbuloj de la valo, Kaj post li treniĝas ĉiuj homoj, Kaj sennombraj estas tiuj, kiuj iris antaŭ li.
34 Quomodo igitur consolamini me frustra, cum responsio vestra repugnare ostensa sit veritati?
Kiel do vi volas konsoli min per vantaĵo, Kaj viaj respondoj enhavas nur malĝustaĵojn?
