Job 20
1 Respondens autem Sophar Naamathites, dixit:
Na Naamani Sofar buae se,
2 Idcirco cogitationes meae variae succedunt sibi, et mens in diversa rapitur.
Me tirim mu ntew me, na ɛhyɛ me sɛ mimmua efisɛ me ho yeraw me yiye.
3 Doctrinam, qua me arguis, audiam, et spiritus intelligentiae meae respondebit mihi.
Mate animka bi a egu me ho fi, na ntease a minya no hyɛ me sɛ mimmua.
4 Hoc scio a principio, ex quo positus est homo super terram,
“Ampa ara wunim sɛnea nneɛma te fi tete, efi bere a wɔde nnipa duaa asase so no,
5 Quod laus impiorum brevis sit, et gaudium hypocritae ad instar puncti.
sɛ amumɔyɛfo ani gye bere tiaa bi mu, na wɔn a wonsuro nyame nso anigye nkyɛ.
6 Si ascenderit usque ad caelum superbia eius, et caput eius nubes tetigerit:
Ɛwɔ mu sɛ nʼahohoahoa kodu ɔsoro, na ne ti kɔpem omununkum koraa a,
7 Quasi sterquilinium in fine perdetur: et qui eum viderant, dicent: Ubi est?
ɔbɛyera afebɔɔ te sɛ nʼankasa nʼagyanan; na wɔn a wohuu no no bebisa se, ‘Ɔwɔ he?’
8 Velut somnium avolans non invenietur, transiet sicut visio nocturna.
Otu kɔ te sɛ ɔdae, na wɔrenhu no bio, wɔn werɛ fi te sɛ anadwo mu anisoadehu.
9 Oculus, qui eum viderat, non videbit, neque ultra intuebitur eum locus suus.
Ani a ehuu no no renhu no bio; na ne sibea nso renhu no bio.
10 Filii eius atterentur egestate, et manus illius reddent ei dolorem suum.
Ne mma bɛpata ahiafo; ɛsɛ sɛ nʼankasa de nʼahonya san ma.
11 Ossa eius implebuntur vitiis adolescentiae eius, et cum eo in pulvere dormient.
Ne mmerantebere mu ahoɔden a ahyɛ ne nnompe ma no ne no bɛkɔ mfutuma mu.
12 Cum enim dulce fuerit in ore eius malum, abscondet illud sub lingua sua.
“Ɛwɔ mu sɛ bɔne yɛ nʼanom dɛ na ɔde sie ne tɛkrɛma ase,
13 Parcet illi, et non derelinquet illud, et celabit in gutture suo.
ɛwɔ mu sɛ ontumi nnyaa mu na ɔma ɛka ne dudom,
14 Panis eius in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus.
nanso, nʼaduan bɛyɛ nwen wɔ ne yafunu mu; ɛbɛyɛ ɔwɔ ano bɔre wɔ ne mu.
15 Divitias, quas devoravit, evomet, et de ventre illius extrahet eas Deus.
Ɔbɛfe ahonyade a ɔmenee no; Onyankopɔn bɛma ne yafunu apuw agu.
16 Caput aspidum suget, et occidet eum lingua viperae.
Ɔbɛfefe awɔ bɔre; Ɔnanka se bekum no.
17 (Non videat rivulos fluminis, torrentes mellis, et butyri.)
Ɔrennya nsuwansuwa no nnom nsubɔnten a nufusu ne ɛwo sen wɔ mu no.
18 Luet quae fecit omnia, nec tamen consumetur: iuxta multitudinem adinventionum suarum, sic et sustinebit.
Ɔbɛdan nea ɔbrɛ nyae no aba a ɔrenni bi; ɔremfa nʼaguadi mu mfaso nnye nʼani.
19 Quoniam confringens nudavit pauperes: domum rapuit, et non aedificavit eam.
Efisɛ ɔhyɛɛ ahiafo so ma wodii ohia buruburoo; ɔde ne nsa ato afi a ɛnyɛ ɔno na osii so.
20 Nec est satiatus venter eius: et cum habuerit quae concupierat, possidere non poterit.
“Ampa ara ɔrennya ahomegye mfi nea wapere anya no mu; ɔrentumi mfa nʼademude nnye ne ho nkwa.
21 Non remansit de cibo eius, et propterea nihil permanebit de bonis eius.
Wafom nneɛma nyinaa awie; ne nkɔso nnu baabiara.
22 Cum satiatus fuerit, arctabitur, aestuabit, et omnis dolor irruet super eum.
Nʼadedodow nyinaa mu no, ɔbɛkɔ ɔhaw mu; na amanehunu a emu yɛ den bɛto no.
23 Utinam impleatur venter eius, ut emittat in eum iram furoris sui, et pluat super illum bellum suum.
Bere a nʼafuru ayɛ ma no, Onyankopɔn bɛtɔ nʼabufuw gya agu ne so na wabobɔ no basabasa.
24 Fugiet arma ferrea, et irruet in arcum aereum.
Ɛwɔ mu sɛ oguan fi dade akode ano nanso bɛmma a ano yɛ kɔbere mfrafrae bɛwɔ no.
25 Gladius eductus, et egrediens de vagina sua, et fulgurans in amaritudine sua: vadent, et venient super eum horribiles.
Ɔtwe bɛmma no fi nʼakyi, ano hyɛnhyɛn no fi ne brɛbo mu. Ehu bɛba ne so;
26 Omnes tenebrae absconditae sunt in occultis eius: devorabit eum ignis, qui non succenditur, affligetur relictus in tabernaculo suo.
sum kabii retwɛn nʼademude. Ogya a ɛnnɛw mu bɛhyew no, na asɛe nea aka wɔ ne ntamadan mu.
27 Revelabunt caeli iniquitatem eius, et terra consurget adversus eum.
Ɔsoro bɛda nʼafɔdi adi, na asase asɔre atia no.
28 Apertum erit germen domus illius, detrahetur in die furoris Dei.
Nsuyiri bɛtwe ne fi akɔ, saa ara na asuworo bɛyɛ Onyankopɔn abufuwhyew da no.
29 Haec est pars hominis impii a Deo, et hereditas verborum eius a Domino.
Eyi ne nkrabea a Onyankopɔn de ma amumɔyɛfo, agyapade a Onyankopɔn de ato hɔ ama wɔn ne no.”
