Job 20
1 Respondens autem Sophar Naamathites, dixit:
Aa le hoe ty natoi’ i Tsofare nte-Naamate:
2 Idcirco cogitationes meae variae succedunt sibi, et mens in diversa rapitur.
Mañetsek’ ahy hanao o fitsakoreakoo, naho tokoen-draha ty am-pisafoañ’ ao.
3 Doctrinam, qua me arguis, audiam, et spiritus intelligentiae meae respondebit mihi.
Fa tsinanoko i endake fañinjeañ’ ahiy, fe manoiñe ahy ty arofo tsy takam-pahilàlako.
4 Hoc scio a principio, ex quo positus est homo super terram,
Tsy fohi’o hao boake haehae zay, hirik ami’ty nampipohañe ondaty an-tane atoy?
5 Quod laus impiorum brevis sit, et gaudium hypocritae ad instar puncti.
T’ie anianik’ avao ty hafalea’ o tsereheñeo, mihelañe ty firebeha’ ty tsy aman-Kàke.
6 Si ascenderit usque ad caelum superbia eius, et caput eius nubes tetigerit:
Ndra te mitakatse andikerañe eñe ty fitoabora’e, naho mioza rahoñe i añambone’ey,
7 Quasi sterquilinium in fine perdetur: et qui eum viderant, dicent: Ubi est?
mbe hihomake manahake o fiamonto’eo kitro-katroke; hanao ty hoe o mpahatrea’ azeo: Aia re?
8 Velut somnium avolans non invenietur, transiet sicut visio nocturna.
Himosaoñe hoe nofy re, tsy ho isake ka, hasiotse hoe aroñaron-kaleñe.
9 Oculus, qui eum viderat, non videbit, neque ultra intuebitur eum locus suus.
Tsy ho isa’ ty fihaino nahaoniñe aze; tsy hahatrea aze ka i akiba’ey.
10 Filii eius atterentur egestate, et manus illius reddent ei dolorem suum.
Mipay tretre amo rarakeo o ana’eo; le soloem-pità’e o vara’eo.
11 Ossa eius implebuntur vitiis adolescentiae eius, et cum eo in pulvere dormient.
Lifotse ty havitrihan-katora’e o taola’eo, fe hitrao fidok’ ama’e an-debok’ ao.
12 Cum enim dulce fuerit in ore eius malum, abscondet illud sub lingua sua.
Ndra te mamy am-palie’e ao ty halò-tsere’e vaho aeta’e ambane famele’e ao,
13 Parcet illi, et non derelinquet illud, et celabit in gutture suo.
ndra te tea’e, tsy foe’e, tambozore’e am-palie’e ao,
14 Panis eius in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus.
le hiova hafaitse am-pisafoa’e ao o mahakama’eo; hoe vorehe’ o mereñeo ty ao.
15 Divitias, quas devoravit, evomet, et de ventre illius extrahet eas Deus.
Agedra’e o varao fe haloa’e; ampañiliñan’ Añahare boak’ am-pisafoa’e ao.
16 Caput aspidum suget, et occidet eum lingua viperae.
Sihe’e ty vorem-pañàneñe; avetra’ ty fitsipom-pandrefeala.
17 (Non videat rivulos fluminis, torrentes mellis, et butyri.)
Tsy ho sambae’e o torahañeo, o saka midoandoan-tantele naho hendron-drononoo.
18 Luet quae fecit omnia, nec tamen consumetur: iuxta multitudinem adinventionum suarum, sic et sustinebit.
Havaha’e i nifanehafa’ey, fa tsy hatele’e; i vara niazo’e an-takinakey tsy hahafale aze,
19 Quoniam confringens nudavit pauperes: domum rapuit, et non aedificavit eam.
Amy te finorekeke’e o rarakeo vaho nado’e ho poie’e; nitavane’e ty anjomba tsy rinanji’e.
20 Nec est satiatus venter eius: et cum habuerit quae concupierat, possidere non poterit.
Ty amy tsy fipendreñañe an-tro’e ao, tsy apo’ i fihaña’e te eo ty himolaotse ama’e.
21 Non remansit de cibo eius, et propterea nihil permanebit de bonis eius.
Po-draha sisa hagodrañe; toly ndra hihelañe añe ty firaorao’e.
22 Cum satiatus fuerit, arctabitur, aestuabit, et omnis dolor irruet super eum.
Ami’ty haliforan-kavokara’e ty hanjoa’e fanjirañe; fonga atreatre’e ze fità’ o misotrio.
23 Utinam impleatur venter eius, ut emittat in eum iram furoris sui, et pluat super illum bellum suum.
Ie boboke ty fisafoa’e le hafetsa’e ama’e ty fiforoforoan-kaviñera’e, hakojojoa’e ama’e t’ie mihinañe.
24 Fugiet arma ferrea, et irruet in arcum aereum.
Ndra te hivoratsaha’e ty fialiam-bý, hampitrofak’ aze ty fale torisìke.
25 Gladius eductus, et egrediens de vagina sua, et fulgurans in amaritudine sua: vadent, et venient super eum horribiles.
Sitoneñe, le miakatse an-dambosi’e, i masioñe milimolimotsey boak’ añ’afero’e ao; vaho vovoem-pirevendreveñañe.
26 Omnes tenebrae absconditae sunt in occultis eius: devorabit eum ignis, qui non succenditur, affligetur relictus in tabernaculo suo.
Fimoromoroñañe ty vandroñeñe ho amo vara’eo. Afo tsy rarafeñe ty hamorototo aze vaho hangotomomoke ty honka’e añ’akiba’e ao.
27 Revelabunt caeli iniquitatem eius, et terra consurget adversus eum.
Ho borahe’ o likerañeo o hakeo’eo; hitroatse hiatreatrea’ ty tane toy.
28 Apertum erit germen domus illius, detrahetur in die furoris Dei.
Ho kopaheñe ty vokatse an-kivoho’e ao, ie hasoik’ añe amy andron-kaviñera’ey.
29 Haec est pars hominis impii a Deo, et hereditas verborum eius a Domino.
Izay ty toly havalen’ Añahare amy lo-tserekey, ty ampandovaen’ Añahare aze.
