< Job 20 >

1 Respondens autem Sophar Naamathites, dixit:
Te phoeiah Naamathi Zophar loh a doo tih,
2 Idcirco cogitationes meae variae succedunt sibi, et mens in diversa rapitur.
“Te dongah ka pomnah kai n'thuung tih kamah khuiah ka tawn uh coeng dongah ni.
3 Doctrinam, qua me arguis, audiam, et spiritus intelligentiae meae respondebit mihi.
Ka thuituennah he mingthae la ka yaak dongah ka yakmingnah dongah mueihla loh kai n'doo.
4 Hoc scio a principio, ex quo positus est homo super terram,
Suen lamloh diklai dongah hlang a khueh parhi te na ming a?
5 Quod laus impiorum brevis sit, et gaudium hypocritae ad instar puncti.
Halang kah omngaih laa tah yoei tih lailak kah kohoenah khaw mikhaptok hil mai ni.
6 Si ascenderit usque ad caelum superbia eius, et caput eius nubes tetigerit:
A thinlennah te vaan duela cet tih a lu loh khomai duela puet cakhaw,
7 Quasi sterquilinium in fine perdetur: et qui eum viderant, dicent: Ubi est?
a aek bangla a yoeyah la milh vetih anih aka hmu rhoek loh, “Anih ta?” a ti uh ni.
8 Velut somnium avolans non invenietur, transiet sicut visio nocturna.
Mang bangla a ding phoeiah tah anih te hmu uh pawh. Khoyin kah olphong bangla khum hmata.
9 Oculus, qui eum viderat, non videbit, neque ultra intuebitur eum locus suus.
A mik loh a hmuh khaw rhaep mahpawh. Anih te amah hmuen ah mae voel mahpawh.
10 Filii eius atterentur egestate, et manus illius reddent ei dolorem suum.
A ca rhoek loh tattloel rhoek te a moeithen uh tih a kut loh a thahuem te a mael uh.
11 Ossa eius implebuntur vitiis adolescentiae eius, et cum eo in pulvere dormient.
A rhuh tah a cacawn rhoek bangla hah uh dae a cacawn rhoek khaw amah neh laipi dongah ni a yalh eh.
12 Cum enim dulce fuerit in ore eius malum, abscondet illud sub lingua sua.
A ka dongah tui mai cakhaw boethae te a lai hmui ah a thuh.
13 Parcet illi, et non derelinquet illud, et celabit in gutture suo.
Te te a hnaih tih a toeng pawt dongah a ka khui la a ma-uem.
14 Panis eius in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus.
A bung khuikah a buh te a khui ah minta sue la poeh ni.
15 Divitias, quas devoravit, evomet, et de ventre illius extrahet eas Deus.
Khuehtawn a dolh vaengah a bung khui lamloh lok vetih anih te Pathen loh a talh ni.
16 Caput aspidum suget, et occidet eum lingua viperae.
Minta sue loh a khut vetih rhulthae lai loh amah a ngawn ni.
17 (Non videat rivulos fluminis, torrentes mellis, et butyri.)
Soklong, tuiva neh khorha kah khoitui neh suknaeng te hmuh mahpawh.
18 Luet quae fecit omnia, nec tamen consumetur: iuxta multitudinem adinventionum suarum, sic et sustinebit.
Thatloh phu te a thuung akhaw a hnothung kah thadueng bangla a dolh pawt dongah yoka pawh.
19 Quoniam confringens nudavit pauperes: domum rapuit, et non aedificavit eam.
tattloel te a neet phoeiah amah loh a sak mueh im te a hnoo sak tih a rawth pah.
20 Nec est satiatus venter eius: et cum habuerit quae concupierat, possidere non poterit.
A bungko lamkah thayoeituipan te ming pawt tih a nai nen khaw loeih pawh.
21 Non remansit de cibo eius, et propterea nihil permanebit de bonis eius.
A caak ham caknoi om pawh. Te dongah a thennah poem hae mahpawh.
22 Cum satiatus fuerit, arctabitur, aestuabit, et omnis dolor irruet super eum.
A khuehtawn neh a hah vaengah anih te a daengdaeh vetih thakthaekung kah kut boeih te anih soah thoeng ni.
23 Utinam impleatur venter eius, ut emittat in eum iram furoris sui, et pluat super illum bellum suum.
Anih bung hah sak ham a taengah amah kah thintoek thinsa a tueih pah vetih a buhcak te anih soah a tlan sak.
24 Fugiet arma ferrea, et irruet in arcum aereum.
Thicung lungpok haica lamloh yong dae anih te rhohum lii loh a kah.
25 Gladius eductus, et egrediens de vagina sua, et fulgurans in amaritudine sua: vadent, et venient super eum horribiles.
A yueh vaengah a pumpu lamloh a pawlh pah. Te vaengah a hmuet khui lamkah mueirhih te amah soah rhaek la a caeh pah ni.
26 Omnes tenebrae absconditae sunt in occultis eius: devorabit eum ignis, qui non succenditur, affligetur relictus in tabernaculo suo.
Hmaisuep cungkuem te khoem hamla a tung. A hmuh mueh hmai loh anih te a hlawp vetih a dap kah rhaengnaeng khaw a talh pah ni.
27 Revelabunt caeli iniquitatem eius, et terra consurget adversus eum.
Anih kathaesainah te vaan loh a hliphen uh vetih diklai loh amah taengah a tai pah ni.
28 Apertum erit germen domus illius, detrahetur in die furoris Dei.
A thintoeknah hnin ah tah a im kah cangpai khaw a poelyoe pah vetih a hawk pah ni.
29 Haec est pars hominis impii a Deo, et hereditas verborum eius a Domino.
Halang hlang loh tebang khoyo te Pathen taeng lamkah a dang tih Pathen loh a ol rho la a khueh pah,” a ti.

< Job 20 >