Job 19
1 Respondens autem Iob, dixit:
Iyyoobis akkana jedhee deebise:
2 Usquequo affligitis animam meam, et atteritis me sermonibus?
“Isin hamma yoomiitti na dhiphistanii dubbiin na cabsitu?
3 En, decies confunditis me, et non erubescitis opprimentes me.
Amma siʼa kudhan na arrabsitaniirtu; qaanii malees na miitaniirtu.
4 Nempe, et si ignoravi, mecum erit ignorantia mea.
Yoo ani dhugumaan karaa irraa goree jiraadhe, dogoggorri koo anuma wajjin jiraata.
5 At vos contra me erigimini, et arguitis me opprobriis meis.
Yoo isin dhugumaan anaa olitti of guddiftanii na miidhuuf salphina kootti fayyadamtan,
6 Saltem nunc intelligite quia Deus non aequo iudicio afflixerit me, et flagellis suis me cinxerit.
akka Waaqni na miidhee kiyyoo isaa illee natti xaxe beekaa.
7 Ecce clamabo vim patiens, et nemo audiet: vociferabor, et non est qui iudicet.
“‘Ani miidhameera!’ jedhee iyyadhu illee deebii hin argadhu; sagalee ol fudhadhee gargaarsaaf iyyus murtiin qajeelaan hin jiru.
8 Semitam meam circumsepsit, et transire non possum, et in calle meo tenebras posuit.
Akka ani hin dabarreef inni karaa koo cufeera; daandii koottis dukkana haguugeera.
9 Spoliavit me gloria mea, et abstulit coronam de capite meo.
Ulfina koo narraa mulqeera; mataa koo irraas gonfoo fuudheera.
10 Destruxit me undique, et pereo, et quasi evulsae arbori abstulit spem meam.
Inni hamma ani badutti gama hundaan na diiga; abdii koo illee akkuma mukaa buqqisa.
11 Iratus est contra me furor eius, et sic me habuit quasi hostem suum.
Dheekkamsi isaa natti bobaʼa; akkuma diina isaattis na heda.
12 Simul venerunt latrones eius, et fecerunt sibi viam per me, et obsederunt in gyro tabernaculum meum.
Loltoonni isaa humnaan dhufanii naannoo kootti daʼannaa ijaarratan; dunkaana koos ni marsan.
13 Fratres meos longe fecit a me, et noti mei quasi alieni recesserunt a me.
“Inni obboloota koo narraa fageesseera; michoonni koos keessummaa natti taʼan.
14 Dereliquerunt me propinqui mei: et qui me noverant, obliti sunt mei.
Firoonni koo na dhiisaniiru; michuuwwan koos na dagataniiru.
15 Inquilini domus meae, et ancillae meae sicut alienum habuerunt me, et quasi peregrinus fui in oculis eorum.
Keessumoonni mana koo jiranii fi xomboreewwan koo akka alagaatti na ilaalan; akka nama ormaattis na hedan.
16 Servum meum vocavi, et non respondit, ore proprio deprecabar illum.
Hojjetaa koo nan waama; afaan kootiinis isa nan kadhadha; inni garuu na jalaa hin owwaatu.
17 Halitum meum exhorruit uxor mea, et orabam filios uteri mei.
Hafuurri koo niitii kootti illee jibbisiisaa dha; ani obboloota koottis xiraaʼaa dha.
18 Stulti quoque despiciebant me, et cum ab eis recessissem, detrahebant mihi.
Ijoolleen xixinnoon iyyuu na tuffatu; yommuu ani kaʼus natti qoosu.
19 Abominati sunt me quondam consiliarii mei: et quem maxime diligebam, aversatus est me.
Michoonni koo kanneen walitti dhiʼaannu hundi na balfan; warri ani jaalladhus natti garagalan.
20 Pelli meae, consumptis carnibus, adhaesit os meum, et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos.
Ani gogaa fi lafeedha malee homaa miti; gogaan ilkaanii qofti naaf hafeen jalaa baʼe.
21 Miseremini mei, miseremini mei, saltem vos amici mei, quia manus Domini tetigit me.
“Garaa naa laafaa, yaa michoota koo garaa naa laafaa; harki Waaqaa na dhaʼeeraatii.
22 Quare persequimini me sicut Deus, et carnibus meis saturamini?
Isin maaliif akkuma Waaqni na ariʼu sana na ariitu? Amma illee foon koo isin hin geenyee?
23 Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei? quis mihi det ut exarentur in libro
“Maaloo utuu dubbiin koo barreeffamee jiraatee! Utuu kitaaba keessatti barreeffamee!
24 stylo ferreo, et plumbi lamina, vel celte sculpantur in silice?
Utuu sibiilaan kattaa irratti barreeffamee yookaan bara baraan dhagaa irratti qirixamee jiraatee!
25 Scio enim quod Redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum:
Ani akka furiin koo jiraataa taʼe, akka inni dhuma irratti lafa irra dhaabatus nan beeka.
26 Et rursum circumdabor pelle mea, et in carne mea videbo Deum Salvatorem meum.
Erga gogaan koo badee booddee, ani amma iyyuu foon kootiin Waaqa nan arga;
27 Quem visurus sum ego ipse, et oculi mei conspecturi sunt, et non alius: reposita est haec spes mea in sinu meo.
ani mataan koo isa nan arga; utuu nama biraa hin taʼin anuu ija kootiin isa nan arga. Onneen koo akkam na keessatti gaggabdi!
28 Quare ergo nunc dicitis: Persequamur eum, et radicem verbi inveniamus contra eum?
“Yoo isin, ‘Sababii hiddi rakkina sanaa isa keessa jiruuf nu akkamitti isa ariina?’ jettan,
29 Fugite ergo a facie gladii, quoniam ultor iniquitatum gladius est: et scitote esse iudicium.
sababii dheekkamsi goraadeedhaan adabamuu fiduuf isin mataan keessan goraadee sodaachuu qabdu; kunis akka isin akka murtiin jiru beektaniif.”
