Job 19
1 Respondens autem Iob, dixit:
Əyyub belə cavab verdi:
2 Usquequo affligitis animam meam, et atteritis me sermonibus?
«Nə vaxtadək məni üzəcəksiniz, Məni sözlə əzəcəksiniz,
3 En, decies confunditis me, et non erubescitis opprimentes me.
On dəfədir ki, məni təhqir edirsiniz, Utanmadan mənə kəskin sözlər söyləyirsiniz.
4 Nempe, et si ignoravi, mecum erit ignorantia mea.
Həqiqətən, azıb yanlış yola düşmüşəmsə, Səhvim öz üstümdə qalır.
5 At vos contra me erigimini, et arguitis me opprobriis meis.
Özünüzü, həqiqətən, məndən üstün tutursunuz, Eybimi üzümə vurursunuz.
6 Saltem nunc intelligite quia Deus non aequo iudicio afflixerit me, et flagellis suis me cinxerit.
Amma bilin ki, Allah mənə haqsızlıq etdi, Hər tərəfdən məni toruna saldı.
7 Ecce clamabo vim patiens, et nemo audiet: vociferabor, et non est qui iudicet.
Budur, “Zorakılıqdır!” deyə bağırıram, Bir cavab verən yoxdur, Kömək üçün nalə çəkirəm, ədalət yoxdur.
8 Semitam meam circumsepsit, et transire non possum, et in calle meo tenebras posuit.
Keçə bilmirəm, yollarıma sədd çəkilib, Yollarımı qaranlığa salıb.
9 Spoliavit me gloria mea, et abstulit coronam de capite meo.
Şərəfimi əynimdən soyundurub, Başımdan tacı götürüb.
10 Destruxit me undique, et pereo, et quasi evulsae arbori abstulit spem meam.
O məni hər tərəfdən yıxdı, əldən gedirəm, Ümidimi ağac kimi kökündən qopartdı.
11 Iratus est contra me furor eius, et sic me habuit quasi hostem suum.
Mənə qarşı qəzəbi od tutub yandı, Məni Özünə düşmən saydı.
12 Simul venerunt latrones eius, et fecerunt sibi viam per me, et obsederunt in gyro tabernaculum meum.
Orduları üstümə gəlir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir, Çadırımın ətrafında ordugah qurur.
13 Fratres meos longe fecit a me, et noti mei quasi alieni recesserunt a me.
Qardaşlarımı məndən uzaqlaşdırdı, Tanışlarım mənə yad oldu.
14 Dereliquerunt me propinqui mei: et qui me noverant, obliti sunt mei.
Qohumlarım məni tərk eləyib, Yaxın dostlarım məni unudub.
15 Inquilini domus meae, et ancillae meae sicut alienum habuerunt me, et quasi peregrinus fui in oculis eorum.
Evimin sakinləri və kənizlər Məni özgə sayır, Onların gözündə yad olmuşam.
16 Servum meum vocavi, et non respondit, ore proprio deprecabar illum.
Qulumu çağırıram, Ağız açıb yalvarsam belə, cavab almıram.
17 Halitum meum exhorruit uxor mea, et orabam filios uteri mei.
Nəfəsimdən arvadımın da zəhləsi gedir, Qardaşlarım məndən iyrənir.
18 Stulti quoque despiciebant me, et cum ab eis recessissem, detrahebant mihi.
Mənə hətta kiçik uşaqlar xor baxır, Ayağa duranda məni ələ salırlar.
19 Abominati sunt me quondam consiliarii mei: et quem maxime diligebam, aversatus est me.
Bütün səmimi dostlarım belə, məndən ikrah edir, Əzizlərim belə, əleyhimə çıxır.
20 Pelli meae, consumptis carnibus, adhaesit os meum, et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos.
Bir dəri, bir sümük qalmışam, Ölüm kandarına çatmışam.
21 Miseremini mei, miseremini mei, saltem vos amici mei, quia manus Domini tetigit me.
Aman, ey dostlarım, aman, Allahın əli məni vurdu!
22 Quare persequimini me sicut Deus, et carnibus meis saturamini?
Niyə məni Allah kimi qovursunuz? Niyə mənim ətimdən doymursunuz?
23 Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei? quis mihi det ut exarentur in libro
Kaş ki sözlərim yazılaydı, Kitaba köçürüləydi,
24 stylo ferreo, et plumbi lamina, vel celte sculpantur in silice?
Dəmir qələmlə, qurğuşunla Əbədi qalmaq üçün bir qayaya həkk olaydı.
25 Scio enim quod Redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum:
Amma mən bilirəm ki, Satınalanım yaşayır, Axırda O, yer üzərində dayanacaq.
26 Et rursum circumdabor pelle mea, et in carne mea videbo Deum Salvatorem meum.
Dərim yox olandan sonra Bədən alıb Allahı görəcəyəm.
27 Quem visurus sum ego ipse, et oculi mei conspecturi sunt, et non alius: reposita est haec spes mea in sinu meo.
Mən Ona baxacağam, Başqası yox, mən öz gözlərimlə görəcəyəm. Budur, ürəyim həsrətdən üzülür!
28 Quare ergo nunc dicitis: Persequamur eum, et radicem verbi inveniamus contra eum?
Mənim üçün “Bəs onu necə qovaq? Bədbəxtliyin kökü ondadır” desəniz,
29 Fugite ergo a facie gladii, quoniam ultor iniquitatum gladius est: et scitote esse iudicium.
Qılıncdan qorxmalısınız, Çünki qılınc cəzası qəzəblə gəlir. Onda ədalətin var olduğunu görəcəksiniz».
