Job 17
1 Spiritus meus attenuabitur, dies mei breviabuntur, et solum mihi superest sepulchrum.
“Lespri m fin kase. Jou m yo etenn; tonbo a pare pou mwen.
2 Non peccavi, et in amaritudinibus moratur oculus meus.
Anverite mokè yo avè m, e zye m fikse sou pwovokasyon yo.
3 Libera me Domine, et pone me iuxta te, et cuiusvis manus pugnet contra me.
“Depoze la koulye a, yon sekirite. Kanpe kon garanti mwen, ak Ou menm. Se kilès ki kab antann avè m?
4 Cor eorum longe fecisti a disciplina, propterea non exaltabuntur.
Paske Ou te anpeche kè yo konprann; pou sa, ou pa p egzalte yo.
5 Praedam pollicetur sociis, et oculi filiorum eius deficient.
Sila ki enfòme kont zanmi li yo pou piyaj la, menm zye pitit li yo va vin gate.
6 Posuit me quasi in proverbium vulgi, et exemplum sum coram eis.
“Men Li te fè m vin tounen yon vye pwovèb pou pèp la. Konsa, yo vin krache sou figi m.
7 Caligavit ab indignatione oculus meus, et membra mea quasi in nihilum redacta sunt.
Anplis, zye m vin pa wè klè akoz doulè m, e tout nanm mwen tankou lonbraj.
8 Stupebunt iusti super hoc, et innocens contra hypocritam suscitabitur.
Moun ladwati va byen twouble ak sa, e linosan an va leve li menm kont enkwayan yo.
9 Et tenebit iustus viam suam, et mundis manibus addet fortitudinem.
Malgre, moun dwat la va kenbe chemen li e sila ki gen men pwòp yo va vin pi fò e pi fò.
10 Igitur omnes vos convertimini, et venite, et non inveniam in vobis ullum sapientem.
Men nou tout, retounen; malgre mwen pa twouve yon nonm saj pami nou.
11 Dies mei transierunt, cogitationes meae dissipatae sunt, torquentes cor meum:
Jou pa m yo fin pase, plan mwen yo vin chire nèt, menm dezi a kè mwen yo.
12 Noctem verterunt in diem, et rursum post tenebras spero lucem.
Yo fè lannwit mwen vin sanble lajounen. Yo di ‘limyè a toupre’ lè tout se fènwa.
Si mwen chache Sejou mò yo kon lakay mwen, si mwen fè kabann mwen nan tenèb la; (Sheol h7585)
14 Putredini dixi: Pater meus es, mater mea, et soror mea, vermibus.
Si mwen kriye a fòs tonbo a: ‘Se ou ki papa m’; epi a vè a: “Ou se manman m ak sè m’;
15 Ubi est ergo nunc praestolatio mea, et patientiam meam quis considerat?
Alò, koulye a, se kibò espwa mwen ye? Epi se kilès k ap okipe espwa m?
