Job 16
1 Respondens autem Iob, dixit:
Əyyub belə cavab verdi:
2 Audivi frequenter talia, consolatores onerosi omnes vos estis.
«Bu cür sözləri çox eşitmişəm, Hamınız adamincidən təsəlliçilərsiniz.
3 Numquid habebunt finem verba ventosa? aut aliquid tibi molestum est si loquaris?
Bu boş söhbətləriniz qurtaracaqmı? Sizi nə vadar edir, belə danışırsınız?
4 Poteram et ego similia vestri loqui: atque utinam esset anima vestra pro anima mea: Consolarer et ego vos sermonibus, et moverem caput meum super vos:
Siz mənim yerimdə olsaydınız, mən də belə deyərdim. Əleyhinizə yaxşı-yaxşı sözlər düzüb başımı yelləyərdim.
5 Roborarem vos ore meo: et moverem labia mea, quasi parcens vobis.
Ağzım ürəkləndirici sözlər deyərdi, Dilimdən təsəlliverici sözlər çıxarardım, Mən sizi ovudardım.
6 Sed quid agam? Si locutus fuero, non quiescet dolor meus: et si tacuero, non recedet a me.
Danışmağımla dərdim azalmır, Susuram, nə dəyişir?
7 Nunc autem oppressit me dolor meus, et in nihilum redacti sunt omnes artus mei.
Ay Allah, məni taqətdən saldın, Bütün külfətimi darmadağın etdin.
8 Rugae meae testimonium dicunt contra me, et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam contradicens mihi.
Sıxılıb əzilməyim buna şahiddir, Taqətsizliyim əleyhimə çıxıb şahidlik edir.
9 Collegit furorem suum in me, et comminans mihi, infremuit contra me dentibus suis: hostis meus terribilibus oculis me intuitus est.
Allah məni qəzəbi ilə parçalayır, Mənə nifrət edir, dişlərini qıcıdır, Düşmənim gözlərini mənə dikir.
10 Aperuerunt super me ora sua, et exprobrantes percusserunt maxillam meam, satiati sunt poenis meis.
Mənə qarşı insanlar dodaq büzür, Həqarətlə üzümə şillə vurur, Mənə qarşı əlbir olur.
11 Conclusit me Deus apud iniquum, et manibus impiorum me tradidit.
Allah məni haqsızlara təslim etdi, Pislərin əlinə verdi.
12 Ego ille quondam opulentus repente contritus sum: tenuit cervicem meam, confregit me, et posuit me sibi quasi in signum.
Rahat yaşayırdım, Allah məni pərən-pərən saldı, Boynumdan tutub yerə vurdu, məni Özünə hədəf etdi.
13 Circumdedit me lanceis suis, convulneravit lumbos meos, non pepercit, et effudit in terra viscera mea.
Onun oxçuları ətrafımı aldı, Aman vermədən böyrəklərimi deşdilər, Ödümü yerə tökdülər.
14 Concidit me vulnere super vulnus, irruit in me quasi gigas.
Bədənimə yara üstündən yara vurulur, Cəngavər tək üzərimə yüyürürlər.
15 Saccum consui super cutem meam, et operui cinere carnem meam.
Əynimə çul tikmişəm, Qürurumu yerə atmışam.
16 Facies mea intumuit a fletu, et palpebrae meae caligaverunt.
Ağlamaqdan üzüm qızardı, Kirpiklərimin altı-üstü kölgə saldı.
17 Haec passus sum absque iniquitate manus meae, cum haberem mundas ad Deum preces.
Yenə də zalımlıq əlimdən gəlmir, Sənə səmimiyyətlə dua edirəm.
18 Terra ne operias sanguinem meum, neque inveniat in te locum latendi clamor meus.
Ey torpaq, qanımın üstünü örtmə, Qoy heç nə mənim naləmi saxlamasın.
19 Ecce enim in caelo testis meus, et conscius meus in excelsis.
Lap indidən şahidim göylərdədir, Himayədarım yüksəklərdədir.
20 Verbosi amici mei: ad Deum stillat oculus meus.
Dostlarım məni ələ salır, Gözlərim Allaha baxıb ağlayır.
21 Atque utinam sic iudicaretur vir cum Deo, quomodo iudicatur filius hominis cum collega suo.
Bəşər oğlu qonşusu üçün yalvardığı kimi Biri də mən insandan ötrü qoy Allaha yalvarsın.
22 Ecce enim breves anni transeunt, et semitam, per quam non revertar, ambulo.
Çünki bir neçə il keçəndən sonra Gedər-gəlməz yola gedəcəyəm.
