Job 15

1 Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:

Теманлиқ Елифаз буниңға җававән мундақ деди: —

2 Numquid sapiens respondebit quasi in ventum loquens, et implebit ardore stomachum suum?

Данишмән кишиниң қуруқ шамалдәк сәпсәтә билән җавап бериши тоғриму? [Данишмән] қосиғини иссиқ мәшриқ шамили билән тойғузса боламду?

3 Arguis verbis eum, qui non est aequalis tibi, et loqueris quod tibi non expedit.

Пайдисиз сөзләр билән, Тайини йоқ гәпләр билән муназирилишиши мувапиқму?

4 Quantum in te est evacuasti timorem, et tulisti preces coram Deo.

Бәрһәқ, сән иман-ихласни йоқ қиливәтмәкчисән, Худаниң алдида дуа-истиқамәткә тосалғу болисән.

5 Docuit enim iniquitas tua os tuum, et imitaris linguam blasphemantium.

Чүнки қәбиһлигиң ағзиңға сөз салиду, Сән мәккарларниң тилини таллап қоллинисән.

6 Condemnabit te os tuum, et non ego: et labia tua respondebunt tibi.

Мән әмәс, бәлки өз ағзиң өзүңниң гунайиңни бекитиду, Өз ләвлириң саңа қарши гувалиқ бериду.

7 Numquid primus homo tu natus es, et ante colles formatus?

Сән инсанлар ичидә тунҗа болуп туғулғанму? Сән тағ-даванлардин авал апиридә болғанму?

8 Numquid consilium Dei audisti, et inferior te erit eius sapientia?

Тәңриниң мәхпий кеңишини аңлап кәлгәнмусән? Даналиқ сән биләнла чәклинәмду?

9 Quid nosti quod ignoremus? quid intelligis quod nesciamus?

Сән билгәнләрни бизниң билмәйдиғанлиримиз барму? Сән чүшәнгәнни бизниң чүшәнмәйдиғинимиз барму?

10 Et senes, et antiqui sunt in nobis multo vetustiores quam patres tui.

Ақсақаллар һәм қерилар бизниң тәрипимиздә туриду, Улар сениң атаңдинму яшта чоңдур.

11 Numquid grande est ut consoletur te Deus? sed verba tua prava hoc prohibent

Тәңриниң тәсәллилири, Йәни саңа мулайимлиқ билән ейтқан мошу сөз сән үчүн азлиқ қиламду?

12 Quid te elevat cor tuum, et quasi magna cogitans, attonitos habes oculos?

Немишкә көңүлниң кәйнигә кирип кетисән? Көзүңни немигә пақиритисән?

13 Quid tumet contra Deum spiritus tuus, ut proferas de ore tuo huiuscemodi sermones?

Шундақ қилип сән роһуңни Тәңригә қарши турғуздуң, Еғизиңдин шундақ сөзләрниң чиқишиға йол қоюватисән!

14 Quid est homo, ut immaculatus sit, et ut iustus appareat natus de muliere?

Инсан немә еди? Өз-өзини паклалиғидәк? Анидин туғулған адәм балиси немә еди? Һәққаний болалиғидәк?

15 Ecce inter sanctos eius nemo immutabilis, et caeli non sunt mundi in conspectu eius.

Қара, [Худа] Өз муқәддәслиригиму ишәнмигән йәрдә, Асманларму униң нәзиридә пак болмиған йәрдә,

16 Quanto magis abominabilis et inutilis homo, qui bibit quasi aquam iniquitatem?

Жиркинчлик болған, сесип кәткән, Қәбиһликни су ичкәндәк ичидиған инсан балиси зади қандақ болар?

17 Ostendam tibi, audi me: quod vidi narrabo tibi.

Мән саңа көрситәй, маңа қулақ сал; Көзүм көргәнни баян қилмақчимән.

18 Sapientes confitentur, et non abscondunt patres suos.

Данишмәнләр ата-бовилиридин буларни аңлиған, Йошурмай буларни баян қилған: —

19 Quibus solis data est terra, et non transivit alienus per eos.

(Пәқәт шуларғила, [йәни ата-бовилириғила] йәр-зимин тапшурулған еди, Уларниң арисидин ят адәм өтүшкә петиналмайтти)

20 Cunctis diebus suis impius superbit, et numerus annorum incertus est tyrannidis eius.

— Рәзил адәм барлиқ күнлиридә азаплиниду, Залим кишигә жиллар санақлиқла бекитилгәндур.

21 Sonitus terroris semper in auribus illius: et cum pax sit, ille semper insidias suspicatur.

Униң қулиқиға вәһимиләрниң авази кириду, Баяшатлиғида булаңчи униң устигә бесип чүшиду.

22 Non credit quod reverti possit de tenebris ad lucem, circumspectans undique gladium.

Қараңғулуқтин қутулушқа униң көзи йәтмәйду, У қилич билән чепилишқа сақланғандур.

23 Cum se moverit ad quaerendum panem, novit quod paratus sit in manu eius tenebrarum dies.

У аш издәп: «Зади нәдин тепилар?» дәп йолда тенәп жүриду, У зулмәт күниниң униңға йеқинлашқанлиғини билиду.

24 Terrebit eum tribulatio, et angustia vallabit eum, sicut regem, qui praeparatur ad praelium.

Дәрд-әләм һәм азап униңға вәһимә қилиду, Һуҗумға тәйяр болған падишадәк униң үстидин ғәлибә қилиду.

25 Tetendit enim adversus Deum manum suam, et contra Omnipotentem roboratus est.

Чүнки у Тәңригә қарши қолини көтәргән, Һәммигә қадирға күч көрсәтмәкчи болған,

26 Cucurrit adversus eum erecto collo, et pingui cervice armatus est.

Шуңа у бойнини қаттиқ қилип, Көп қәвәтлик қалқанни көтирип униңға қарап етилиду.

27 Operuit faciem eius crassitudo, et de lateribus eius arvina dependet.

Йүзини яғ басқан болсиму, Беқинлири сәмрәп кәткән болсиму,

28 Habitavit in civitatibus desolatis, et in domibus desertis, quae in tumulos sunt redactae.

У харабә шәһәрләрдә, Адәм қонғуси кәлмәйдиған, Кесәк дүвилири болушқа бекитилгән өйләрдә яшайду;

29 Non ditabitur, nec perseverabit substantia eius, nec mittet in terra radicem suam.

У һеч бейимайду, Униң мал-мүлки болса үзүлүп қалиду, Униң тәәллуқатлири зимин үстидә кеңәймәйду.

30 Non recedet de tenebris: ramos eius arefaciet flamma, et auferetur spiritu oris sui.

У қараңғулуқтин қечип қутулалмайду, Ялқун униң шахлирини көйдүрүп қурутиду, [Худаниң] бир нәпәси билән у [дуниядин] кетиду.

31 Non credet frustra errore deceptus, quod aliquo pretio redimendus sit.

У сахтилиққа таянмисун! У алдинип кәткән, шуңа сахтилиқниң өзи униң инъами болиду;

32 Antequam dies eius impleantur, peribit: et manus eius arescent.

Униң күни техи тошмай турупла, Униң шехи техи көкирип болмайла, бу ишлар әмәлгә ашурулиду.

33 Laedetur quasi vinea in primo flore botrus eius, et quasi oliva proiiciens florem suum.

Үзүм тели силкинип, тоң үзүмләр чүшүрүветилгәндәк, Зәйтун дәриғиниң чечиги ечилипла төкүлүп кәткәндәк болиду.

34 Congregatio enim hypocritae sterilis, et et ignis devorabit tabernacula eorum, qui munera libenter accipiunt.

Чүнки ипласларниң җәмәти туғмас болиду, От пара йегәнләрниң чедирлирини көйдүриветиду.

35 Concepit dolorem, et peperit iniquitatem, et uterus eius praeparat dolos.

[Бирақ] улар [һәрдайим] яманлиқни ойлап, қәбиһлик туғдуриду, Көңлидә һаман һейлә-микир тәйярлайду.