Job 15
1 Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
2 Numquid sapiens respondebit quasi in ventum loquens, et implebit ardore stomachum suum?
Czy mądry [człowiek] ma odpowiadać próżną wiedzą i napełniać swoje wnętrze wiatrem wschodnim?
3 Arguis verbis eum, qui non est aequalis tibi, et loqueris quod tibi non expedit.
Czy ma się spierać słowami bezużytecznymi i mową, która nie przynosi pożytku?
4 Quantum in te est evacuasti timorem, et tulisti preces coram Deo.
Ty nawet odrzucasz bojaźń i powstrzymujesz modlitwę przed Bogiem.
5 Docuit enim iniquitas tua os tuum, et imitaris linguam blasphemantium.
Twoje usta bowiem pokazują twą nieprawość, posługujesz się mową przebiegłych.
6 Condemnabit te os tuum, et non ego: et labia tua respondebunt tibi.
Twoje usta cię potępiają, a nie ja; twoje wargi świadczą przeciwko tobie.
7 Numquid primus homo tu natus es, et ante colles formatus?
Czy jesteś pierwszym człowiekiem, który się urodził? Czy zostałeś stworzony przed pagórkami?
8 Numquid consilium Dei audisti, et inferior te erit eius sapientia?
Czy słuchałeś tajemnic Boga? Czy tylko w tobie jest mądrość?
9 Quid nosti quod ignoremus? quid intelligis quod nesciamus?
Cóż ty wiesz, czego my nie wiemy? Cóż ty rozumiesz, czego my nie rozumiemy?
10 Et senes, et antiqui sunt in nobis multo vetustiores quam patres tui.
Wśród nas są i sędziwi, i starcy, starsi od twego ojca.
11 Numquid grande est ut consoletur te Deus? sed verba tua prava hoc prohibent
Czy lekceważysz pociechę Boga? Czy masz w sobie coś tajemnego?
12 Quid te elevat cor tuum, et quasi magna cogitans, attonitos habes oculos?
Czemu cię tak uniosło twoje serce? Czemu swoimi oczami tak mrugasz;
13 Quid tumet contra Deum spiritus tuus, ut proferas de ore tuo huiuscemodi sermones?
Że zwracasz przeciwko Bogu swego ducha i wypuszczasz ze swoich ust takie słowa?
14 Quid est homo, ut immaculatus sit, et ut iustus appareat natus de muliere?
Czym jest człowiek, aby miał być czysty, urodzony z kobiety, aby miał być sprawiedliwy?
15 Ecce inter sanctos eius nemo immutabilis, et caeli non sunt mundi in conspectu eius.
Oto nawet swoim świętym on nie ufa i niebiosa nie są czyste w jego oczach.
16 Quanto magis abominabilis et inutilis homo, qui bibit quasi aquam iniquitatem?
Tym bardziej obrzydły i nikczemny jest człowiek, [który] pije nieprawość jak wodę.
17 Ostendam tibi, audi me: quod vidi narrabo tibi.
Wykażę ci, [tylko] mnie posłuchaj; opowiem ci, co widziałem;
18 Sapientes confitentur, et non abscondunt patres suos.
Co mądrzy powiedzieli, a nie zataili, [co mieli] od przodków swoich;
19 Quibus solis data est terra, et non transivit alienus per eos.
Im samym dana była ziemia i żaden obcy nie przeszedł wśród nich.
20 Cunctis diebus suis impius superbit, et numerus annorum incertus est tyrannidis eius.
Niegodziwy żyje w udręce przez wszystkie [swoje] dni i niewiele lat wyznaczono ciemięzcy.
21 Sonitus terroris semper in auribus illius: et cum pax sit, ille semper insidias suspicatur.
Głos przerażenia [brzmi] w jego uszach, że w czasie pokoju napadnie go niszczyciel.
22 Non credit quod reverti possit de tenebris ad lucem, circumspectans undique gladium.
Nie wierzy, że miałby wrócić z ciemności, obawia się [zewsząd] miecza.
23 Cum se moverit ad quaerendum panem, novit quod paratus sit in manu eius tenebrarum dies.
Tuła się za chlebem, [pytając], gdzie [go znaleźć]. Wie, że dzień ciemności został dla niego przygotowany.
24 Terrebit eum tribulatio, et angustia vallabit eum, sicut regem, qui praeparatur ad praelium.
Przeraża go utrapienie i ucisk; wzmocnią się przeciwko niemu jak król gotowy do boju.
25 Tetendit enim adversus Deum manum suam, et contra Omnipotentem roboratus est.
Wyciągnął bowiem swą rękę przeciw Bogu, przeciwko Wszechmocnemu się umocnił.
26 Cucurrit adversus eum erecto collo, et pingui cervice armatus est.
Naciera na niego, na [jego] szyję, [która jest okryta] pod gęstymi grzbietami jego tarcz.
27 Operuit faciem eius crassitudo, et de lateribus eius arvina dependet.
Swoją twarz kryje bowiem w tłuszczu, a jego tusza zaokrągliła się na lędźwiach.
28 Habitavit in civitatibus desolatis, et in domibus desertis, quae in tumulos sunt redactae.
Mieszka w opustoszałych miastach i domach, w których nikt nie przebywa, które niebawem staną się ruiną.
29 Non ditabitur, nec perseverabit substantia eius, nec mittet in terra radicem suam.
Nie wzbogaci się i nie przetrwa jego majątek ani jego doskonałość nie rozszerzy się na ziemi.
30 Non recedet de tenebris: ramos eius arefaciet flamma, et auferetur spiritu oris sui.
Nie wyjdzie z ciemności, płomień ususzy jego latorośle, a zginie od tchnienia jego ust.
31 Non credet frustra errore deceptus, quod aliquo pretio redimendus sit.
Niech złudzony nie ufa marności, gdyż marność będzie jego zapłatą.
32 Antequam dies eius impleantur, peribit: et manus eius arescent.
Przed wypełnieniem jego dni nastąpi, a jego gałązka nie zakwitnie.
33 Laedetur quasi vinea in primo flore botrus eius, et quasi oliva proiiciens florem suum.
Jak winna latorośl utraci swoje niedojrzałe grona, jak oliwka zrzuci swój kwiat.
34 Congregatio enim hypocritae sterilis, et et ignis devorabit tabernacula eorum, qui munera libenter accipiunt.
Zgromadzenie obłudników będzie bowiem spustoszone, a ogień strawi namioty przekupstwa.
35 Concepit dolorem, et peperit iniquitatem, et uterus eius praeparat dolos.
Poczęli krzywdę i urodzili nieprawość, a ich łono przygotowuje oszustwo.
