< Job 13 >

1 Ecce omnia haec vidit oculus meus, et audivit auris mea, et intellexi singula.
Mira, he visto todo esto con mis propios ojos, y lo he oído con mis propios oídos, y lo entiendo.
2 Secundum scientiam vestram et ego novi: nec inferior vestri sum.
Sé lo que sabes. No eres mejor que yo.
3 Sed tamen ad Omnipotentem loquar, et disputare cum Deo cupio:
Pero aun así me gustaría hablar con el Todopoderoso: ¡Quiero probarme ante Dios!
4 Prius vos ostendens fabricatores mendacii, et cultores perversorum dogmatum.
En cuanto a ustedes, ¡encubren las cosas diciendo mentiras! ¡Todos ustedes son como los médicos que no pueden curar a nadie!
5 Atque utinam taceretis, ut putaremini esse sapientes.
¡Cuánto desearía que se callaran todos! Eso sería lo más sensato para ustedes.
6 Audite ergo correptionem meam, et iudicium labiorum meorum attendite.
Escuchen mi argumento y presten atención a lo que tengo que decir.
7 Numquid Deus indiget vestro mendacio, ut pro illo loquamini dolos?
¿Creen que pueden decir mentiras para defender a Dios? ¿Hablan con engaño en su nombre?
8 Numquid faciem eius accipitis, et pro Deo iudicare nitimini?
¿O es que quieren demostrar su favoritismo a Dios? ¿Argumentarán en favor de Dios?
9 Aut placebit ei quem celare nihil potest? aut decipietur ut homo, vestris fraudulentiis?
¿Concluirá Dios que hacen el bien cuando los examine? ¿Podrán engañarlo como si se tratara de un ser humano?
10 Ipse vos arguet, quoniam in abscondito faciem eius accipitis.
¡No, definitivamente los reprenderá si le muestran secretamente su favoritismo!
11 Statim ut se commoverit, turbabit vos, et terror eius irruet super vos.
¿No les aterra su majestad? ¿Acaso no se paralizarían de miedo ante él?
12 Memoria vestra comparabitur cineri, et redigentur in lutum cervices vestrae.
Sus dichos son tan útiles como la ceniza; sus argumentos tan débiles como el barro.
13 Tacete paulisper ut loquar quodcumque mihi mens suggesserit.
Callen y no me hablen. Déjenme hablar, pase lo que pase.
14 Quare lacero carnes meas dentibus meis, et animam meam porto in manibus meis?
Me hago responsable de mí mismo y estoy dispuesto a arriesgar mi vida.
15 Etiam si occiderit me, in ipso sperabo: verumtamen vias meas in conspectu eius arguam.
Aunque me mate, esperaré en él. Todavía seguiré defendiendo mis caminos ante él.
16 Et ipse erit salvator meus: non enim veniet in conspectu eius omnis hypocrita.
Haciendo esto me salvaré, ya que ningún impío podría presentarse ante él.
17 Audite sermonem meum, et aenigmata percipite auribus vestris.
Escuchen atentamente lo que digo, y presten atención a mi explicación.
18 Si fuero iudicatus, scio quod iustus inveniar.
Miren que he preparado mi caso y sé que se me dará la razón.
19 Quis est qui iudicetur mecum? veniat: quare tacens consumor?
¿Quién quiere discutir conmigo? Si se demuestra que estoy equivocado, estoy dispuesto a callar y morir.
20 Duo tantum ne facias mihi, et tunc a facie tua non abscondar:
Dios, tengo dos peticiones, entonces podré enfrentarme a ti.
21 Manum tuam longe fac a me, et formido tua non me terreat.
Deja de golpearme, y deja de aterrorizarme.
22 Voca me, et ego respondebo tibi: aut certe loquar, et tu responde mihi.
Entonces llama, y yo responderé. O déjame hablar, y luego respóndeme.
23 Quantas habeo iniquitates et peccata, scelera mea et delicta ostende mihi.
¿Cuáles son mis pecados e iniquidades? Muéstrame qué he hecho mal; ¿cómo me he rebelado contra ti?
24 Cur faciem tuam abscondis, et arbitraris me inimicum tuum?
¿Por qué eres tan hostil conmigo? ¿Por qué me tratas como tu enemigo?
25 Contra folium, quod vento rapitur, ostendis potentiam tuam, et stipulam siccam persequeris:
¿Asustarías a una hoja movida por el viento o cazarías un pedazo de paja?
26 Scribis enim contra me amaritudines, et consumere me vis peccatis adolescentiae meae.
Porque escribes cosas amargas contra mí y me haces pagar por los pecados de mi juventud.
27 Posuisti in nervo pedem meum, et observasti omnes semitas meas, et vestigia pedum meorum considerasti:
Pones mis pies en el cepo. Vigilas cada uno de mis pasos. Incluso inspeccionas mis huellas.
28 Qui quasi putredo consumendus sum, et quasi vestimentum quod comeditur a tinea.
Me deshago como algo podrido, como ropa apolillada.

< Job 13 >