Job 12
1 Respondens autem Iob, dixit:
Job loh a doo tih,
2 Ergo vos estis soli homines, et vobiscum morietur sapientia?
Na pilnam khaw nangmih taengkah cueihnah a duek ham tueng pai.
3 Et mihi est cor sicut et vobis, nec inferior vestri sum: quis enim haec, quae nostis, ignorat?
Tedae kai khaw nangmih bangla thinko ka khueh. Nangmih lamloh ka yalh sut moenih. Te dongah u taengah nim he bang a om pawt eh?
4 Qui deridetur ab amico suo sicut ego, invocabit Deum, et exaudiet eum: deridetur enim iusti simplicitas.
Pathen taengah ka pang khaw a hui taengah nueihbu la ka om. A cuemthuek neh a dueng khaw nueihbu la a doo.
5 Lampas contempta apud cogitationes divitum, parata ad tempus statutum.
Mongkawt kah kopoek ah yoethaenah he nueihbu la om tih a kho aka paloe ham a tawn pah bangla om.
6 Abundant tabernacula praedonum, et audacter provocant Deum, cum ipse dederit omnia in manus eorum.
Rhoelrhak kah dap te dingsuek lah tih, Pathen kah a tlai thil khaw a ciip la om. Te long te a kut dongah Pathen a khuen.
7 Nimirum interroga iumenta, et docebunt te: et volatilia caeli, et indicabunt tibi.
Tedae rhamsa rhoek te dawt laeh lamtah nang n'thuinuet bitni. Vaan kah vaa long khaw nang taengla ha puen bitni.
8 Loquere terrae, et respondebit tibi: et narrabunt pisces maris.
Diklai taengah khaw lolmang lamtah nang n'thuinuet vetih tuitunli kah nga loh nang hamla han tae bitni.
9 Quis ignorat quod omnia haec manus Domini fecerit?
He he BOEIPA kut loh a saii tila te boeih khuikah aka ming pawt te unim?
10 In cuius manu anima omnis viventis, et spiritus universae carnis hominis.
A kut dongah mulhing boeih kah hinglu neh hlang pumsa boeih kah mueihla khaw om.
11 Nonne auris verba diiudicat, et fauces comedentis, saporem?
Lai caak a ten bangla olthui te hna loh a nuemnai moenih a.
12 In antiquis est sapientia, et in multo tempore prudentia.
Patong taengah cueihnah om tih khohnin aka sen te a lungcuei om.
13 Apud ipsum est sapientia et fortitudo, ipse habet consilium et intelligentiam.
A taengah cueihnah om tih a taengah thayung thamal, cilsuep neh lungcuei khaw om.
14 Si destruxerit, nemo est qui aedificet: si incluserit hominem, nullus est qui aperiat.
A koengloeng phoeiah tah thoh uh thai pawt tih hlang te a tlaeng phoeiah tah a ong pa uh thai moenih.
15 Si continuerit aquas, omnia siccabuntur: et si emiserit eas, subvertent terram.
Tui te a kueng tih kak coeng ke. Te te a hlah bal tih diklai a khuk.
16 Apud ipsum est fortitudo et sapientia: ipse novit et decipientem, et eum qui decipitur.
Sarhi neh lungming cueihnah khaw amah hut, aka taengphael neh aka palang khaw amah hut.
17 Adducit consiliarios in stultum finem, et iudices in stuporem.
Ol aka uen te khotling la a khuen tih laitloek rhoek te a yan.
18 Balteum regum dissolvit, et praecingit fune renes eorum.
Manghai rhoek kah thuituennah a ah pah tih amih kah cinghen te hailaem a khih pah.
19 Ducit sacerdotes inglorios, et optimates supplantat:
Khosoih rhoek te khotling la a khuen tih khangmai rhoek khaw a paimaelh.
20 Commutans labium veracium, et doctrinam senum auferens.
A tangnah kah a ka khaw a baeh tih patong rhoek a omih khaw a loh pah.
21 Effundit despectionem super principes, eos, qui oppressi fuerant, relevans.
Hlangcong rhoek soah nueihbu a hawk tih sokca cihin khaw hlong coeng.
22 Qui revelat profunda de tenebris, et producit in lucem umbram mortis.
Hmaisuep lamkah a dung khaw phoe coeng tih dueknah hlipkhup te vangnah khuila a khuen.
23 Qui multiplicat gentes et perdit eas, et subversas in integrum restituit.
Namtom te a puel sak phoeiah a milh sak. Namtom te a yaal tih a mawt.
24 Qui immutat cor principum populi terrae, et decipit eos ut frustra incedant per invium:
Diklai pilnam boeilu kah lungbuei a doek pah tih amih te hinghong ah longpuei pawt la kho a hmang sak.
25 Palpabunt quasi in tenebris, et non in luce, et errare eos faciet quasi ebrios.
Vangnah om pawt vaengah hmaisuep a phatuem uh tih yurhui bangla amih te kho a hmang sak.
