< Job 11 >

1 Respondens autem Sophar Naamathites, dixit:
Ket simmungbat ni Zofar a Naamita ket kinunana,
2 Numquid qui multa loquitur, non et audiet? aut vir verbosus iustificabitur?
“Saan kadi a rumbeng a masungbatan ti kastoy nga adu a sasao? Rumbeng kadi a patien daytoy a tao nga adu ti ibagbagana?
3 Tibi soli tacebunt homines? et cum ceteros irriseris, a nullo confutaberis?
Pagulimeken kadi ti panagpaspasindayawmo dagiti dadduma? No lalaisem ti panursuromi, awan kadi ti mangpabain kenka?
4 Dixisti enim: Purus est sermo meus, et mundus sum in conspectu tuo.
Ta ibagbagam ti Dios, 'Nasin-aw ti pammatik, awan ti pakababalawak kadagiti matam.'
5 Atque utinam Deus loqueretur tecum, et aperiret labia sua tibi,
Ngem o, agsao koma ti Dios ket ilukatna dagiti bibigna a maibusor kenka;
6 Ut ostenderet tibi secreta sapientiae, et quod multiplex esset lex eius, et intelligeres quod multo minora exigaris ab eo, quam meretur iniquitas tua.
nga ipakitana kenka dagiti palimed ti kinasirib! Ta naindaklan isuna iti pannakaawat. Ammoem ngarud a basbassit ti dawdawaten ti Dios kenka ngem iti rumbeng kadagiti kinadakesmo.
7 Forsitan vestigia Dei comprehendes, et usque ad perfectum Omnipotentem reperies?
Maawatam kadi ti Dios babaen iti panangsapsapulmo kenkuana? Maawatam kadi a naan-anay ti Mannakabalin amin?
8 Excelsior caelo est, et quid facies? profundior inferno, et unde cognosces? (Sheol h7585)
Ti panangammo iti Dios a naan-anay ket nangato a kas kangato ti langit; ania ti maaramidam? Naun-uneg ngem sheol; ania ti maammoam? (Sheol h7585)
9 Longior terra mensura eius, et latior mari.
At-atiddug ti rukodna daytoy ngem ti daga, ken nalawlawa ngem ti baybay.
10 Si subverterit omnia, vel in unum coarctaverit, quis contradicet ei?
No lumabas isuna ken ikulongna ti siasinoman, no ayabanna ti siasinoman iti pangukoman, siasino ngarud ti makalapped kenkuana?
11 Ipse enim novit hominum vanitatem, et videns iniquitatem, nonne considerat?
Ta am-ammona dagiti palso a tattao, no makakita isuna iti kinadakes, saanna kadi a madlaw daytoy?
12 Vir vanus in superbiam erigitur, et tamquam pullum onagri se liberum natum putat.
Ngem awan pannakaawat dagiti maag a tattao; maawatanda daytoy no mangipasngay ti atap nga asno iti maysa a tao.
13 Tu autem firmasti cor tuum, et expandisti ad eum manus tuas.
Ngem kaspangarigan inaramidmo ti pusom a nalinteg ken intag-aymo dagita imam iti Dios;
14 Si iniquitatem, quae est in manu tua, abstuleris a te, et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia:
kaspangarigan ta adda dita imam ti kinadakes, ngem inyadayom daytoy kenka, ket saanmo nga impalubos nga agnaed ti kinasaan a nalinteg kadagiti toldam.
15 Tunc levare poteris faciem tuam absque macula, et eris stabilis, et non timebis.
Ket awan duadua nga itangadmonto ti rupam nga awan ti pagilasinan iti bain; wen, napigsakanto ken saan a mabuteng.
16 Miseriae quoque oblivisceris, et quasi aquarum quae praeterierunt recordaberis.
Malipatamto ti kinakakaasim; malagipmonto laeng daytoy a kasla danum a nagayos.
17 Et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam: et cum te consumptum putaveris, orieris ut lucifer.
Nalawlawagto ti biagmo ngem iti katengngaan ti aldaw; uray no adda ti kinasipnget, agbalinto daytoy a kasla ti agsapa.
18 Et habebis fiduciam, proposita tibi spe, et defossus securus dormies.
Natalgedkanto gapu ta adda ti namnama; wen, natalgedkanto ken aginnanakanto a natalged.
19 Requiesces, et non erit qui te exterreat: et deprecabuntur faciem tuam plurimi.
Agiddakanto met a natalged, ket awanto ti pagbutngam, pudno, adunto ti mangbiruk iti pabormo.
20 Oculi autem impiorum deficient, et effugium peribit ab eis, et spes illorum abominatio animae.
Ngem mapaayto dagiti mata dagiti nadangkes; awanto ti pagtarayanda; ti laeng namnamada ket ti maudi nga anges ti biag.”

< Job 11 >