Job 10
1 Taedet animam meam vitae meae, dimittam adversum me eloquium meum, loquar in amaritudine animae meae.
“Ndinosema upenyu hwangu chaihwo, naizvozvo ndicharega kunyarara pakunyunyuta kwangu ndigotaura mukushungurudzika kwemwoyo wangu.
2 Dicam Deo: Noli me condemnare: indica mihi cur me ita iudices.
Ndichati kuna Mwari: Musandiwanira mhosva asi mundiudze mhaka yangu nemi.
3 Numquid bonum tibi videtur, si calumnieris me, et opprimas me opus manuum tuarum, et consilium impiorum adiuves?
Ko, kundimanikidza kunokufadzai, kuti muzvidze basa ramaoko enyu, muchinyemwerera kurangano dzavakaipa here?
4 Numquid oculi carnei tibi sunt: aut sicut videt homo, et tu videbis?
Ko, imi muna meso enyama here? Munoona sokuona kunoita munhu anofa here?
5 Numquid sicut dies hominis dies tui, et anni tui sicut humana sunt tempora,
Ko, mazuva enyu akaita seavaya vanofa, kana makore enyu samakore omunhu,
6 Ut quaeras iniquitatem meam, et peccatum meum scruteris?
kuti muongorore mhosva yangu uye mutsvage chivi changu,
7 Et scias quia nihil impium fecerim, cum sit nemo qui de manu tua possit eruere.
kunyange muchiziva kuti handina mhosva, uye kuti hakuna anogona kundinunura paruoko rwenyu here?
8 Manus tuae fecerunt me, et plasmaverunt me totum in circuitu: et sic repente praecipitas me?
“Maoko enyu akandiumba uye akandigadzira. Zvino modzoka kuzondiparadza here?
9 Memento quaeso quod sicut lutum feceris me, et in pulverem reduces me.
Rangarirai kuti makandiumba sevhu. Zvino mondidzoserazve kuvhu here?
10 Nonne sicut lac mulsisti me, et sicut caseum me coagulasti?
Hamuna kundidurura somukaka here uye mukandigwambisa sechizi,
11 Pelle et carnibus vestisti me: ossibus et nervis compegisti me.
mukandifukidza neganda nenyama mukandisonanidza pamwe chete namapfupa namarunda here?
12 Vitam et misericordiam tribuisti mihi, et visitatio tua custodivit spiritum meum.
Makandipa upenyu mukandinzwira ngoni, uye nehanya yenyu mukachengeta mweya wangu.
13 Licet haec celes in corde tuo, tamen scio quia universorum memineris.
“Asi izvi ndizvo zvamakaviga mumwoyo menyu, uye ndinoziva kuti izvi zvaiva mupfungwa dzenyu.
14 Si peccavi, et ad horam pepercisti mihi: cur ab iniquitate mea mundum me esse non pateris?
Kana ndakatadza, imi maizenge makanditarisa, uye hamaizotendera kudarika kwangu kuti kurege kurangwa.
15 Et si impius fuero, vae mihi est: et si iustus, non levabo caput, saturatus afflictione et miseria.
Kana ndine mhosva, ndine nhamo! Kunyange dai ndisina mhosva, handingasimudzi musoro wangu, nokuti ndizere nenyadzi uye ndakanyura mukutambudzika kwangu.
16 Et propter superbiam quasi leaenam capies me, reversusque mirabiliter me crucias.
Kana ndikasimudza musoro wangu, imi munondironda sezvinoita shumba, uyezve munoratidza simba renyu rinotyisa pamusoro pangu.
17 Instauras testes tuos contra me, et multiplicas iram tuam adversum me, et poenae militant in me.
Munouya nezvapupu zvenyu zvitsva kuzondipomera mhosva uye munowedzera hasha dzenyu pamusoro pangu, hondo dzenyu dzinondirwisa, mapoka namapoka.
18 Quare de vulva eduxisti me? qui utinam consumptus essem ne oculus me videret.
“Ko, zvino makandibudisirei mudumbu? Ndinoshuva kuti dai ndakafa hangu pasati pava neziso randiona.
19 Fuissem quasi non essem, de utero translatus ad tumulum.
Dai chete ndakanga ndisina kumbovapo hangu, kana kuti ndakatakurwa ndichiendeswa kubwiro ndichangobva mudumbu ramai vangu!
20 Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi? dimitte ergo me, ut plangam paululum dolorem meum:
Ko, mazuva angu haasi mashoma ava kutopera here? Ibvai kwandiri kuti ndimbofara hangu kwakanguva,
21 Antequam vadam et non revertar, ad terram tenebrosam, et opertam mortis caligine:
ndisati ndaenda kusingadzokwi, kunyika yerima nomumvuri wakadzama,
22 Terram miseriae et tenebrarum, ubi umbra mortis, et nullus ordo, sed sempiternus horror inhabitat.
kunyika yerima guru, yomumvuri wakadzama nenyonganyonga, iko kunoti kunyange chiedza chakangofanana nerima.”
