Job 10

1 Taedet animam meam vitae meae, dimittam adversum me eloquium meum, loquar in amaritudine animae meae.

M' degoute ak lavi a. M' pa ka kenbe ankò. Kite m' plenn sò mwen! Kite m' di tout lapenn ki nan kè mwen!

2 Dicam Deo: Noli me condemnare: indica mihi cur me ita iudices.

M'a di Bondye: Tanpri, pa kondannen m'. Fè m' konnen poukisa ou leve dèyè m' konsa.

3 Numquid bonum tibi videtur, si calumnieris me, et opprimas me opus manuum tuarum, et consilium impiorum adiuves?

Eske ou gen rezon pou ou fè m' tou sa w'ap fè m' lan, pou ou meprize sa ou fè ak men ou, pou ou ri lè mechan yo ap fè konfyolo yo?

4 Numquid oculi carnei tibi sunt: aut sicut videt homo, et tu videbis?

Eske ou wè sa k'ap fèt sou latè tankou nou menm moun nou wè l' la?

5 Numquid sicut dies hominis dies tui, et anni tui sicut humana sunt tempora,

Lavi ou pa tankou lavi pa nou. Nou gen pou nou mouri, ou menm w'ap toujou la.

6 Ut quaeras iniquitatem meam, et peccatum meum scruteris?

W'ap chache dènye ti peche moun fè. Ou dèyè pou ou konnen tou sa mwen fè ki mal.

7 Et scias quia nihil impium fecerim, cum sit nemo qui de manu tua possit eruere.

Ou konnen m' pa antò. Pa gen moun ki ka sove m' anba men ou!

8 Manus tuae fecerunt me, et plasmaverunt me totum in circuitu: et sic repente praecipitas me?

Se ak men ou ou te fè m'. Se avè l' ou te ban m' fòm mwen. Epi se ak menm men sa yo ou vle detwi m' ankò?

9 Memento quaeso quod sicut lutum feceris me, et in pulverem reduces me.

Chonje se ou menm ki fè m' ak labou tè wouj. Koulye a, ou pral kraze m' fè m' tounen pousyè?

10 Nonne sicut lac mulsisti me, et sicut caseum me coagulasti?

Se ou menm ki bay papa m' fòs pou li fè m'. Ou fè m' devlope nan vant manman mwen.

11 Pelle et carnibus vestisti me: ossibus et nervis compegisti me.

Ou fè tout zo ak tout venn nan kò m'. Ou kouvri yo ak vyann epi ak po.

12 Vitam et misericordiam tribuisti mihi, et visitatio tua custodivit spiritum meum.

Lèfini, ou fè m' kado lavi. Ou veye avèk prekosyon pou m' pa mouri.

13 Licet haec celes in corde tuo, tamen scio quia universorum memineris.

Men, ou te gen yon lòt lide dèyè tèt ou. Koulye a, mwen konnen ou te pare yon lòt bagay pou mwen.

14 Si peccavi, et ad horam pepercisti mihi: cur ab iniquitate mea mundum me esse non pateris?

Ou t'ap veye m' pou wè si m' t'ap fè sa m' pa t' dwe fè. Ou pa t'ap kite anyen pase pou mwen.

15 Et si impius fuero, vae mihi est: et si iustus, non levabo caput, saturatus afflictione et miseria.

Si m' antò, zafè m' pa bon! Mwen te mèt inonsan, m' pa ka leve tèt devan ou. Mwen wont, se yon pòv malere mwen ye devan ou.

16 Et propter superbiam quasi leaenam capies me, reversusque mirabiliter me crucias.

Si m' leve tèt mwen, ou fann dèyè m' tankou yon lyon dèyè bèt pou l' manje. Ou rive fè mirak pou ou ka fè m' lapenn.

17 Instauras testes tuos contra me, et multiplicas iram tuam adversum me, et poenae militant in me.

Ou toujou pare pou fè yon atak sou mwen. Chak jou w'ap vin pi ankòlè. Se san pran souf w'ap voye lafliksyon sou mwen yonn apre lòt.

18 Quare de vulva eduxisti me? qui utinam consumptus essem ne oculus me videret.

Bondye, poukisa ou te kite m' soti nan vant manman m'? Mwen ta mouri anvan pesonn ta wè m'.

19 Fuissem quasi non essem, de utero translatus ad tumulum.

Soti nan vant, ale nan simityè, se tankou si m' pa t' janm fèt.

20 Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi? dimitte ergo me, ut plangam paululum dolorem meum:

Mwen pa rete lontan pou m' viv ankò. Kite m' pou kont mwen! Ban m' yon ti kanpo. Kite m' jwi de twa jou ki rete m' yo non!

21 Antequam vadam et non revertar, ad terram tenebrosam, et opertam mortis caligine:

Talè konsa mwen prale pou m' pa janm tounen. Mwen prale nan peyi kote ki fè nwa a, kote moun pè a,

22 Terram miseriae et tenebrarum, ubi umbra mortis, et nullus ordo, sed sempiternus horror inhabitat.

nan peyi kote se fènwa ak dezòd ase ki gen toutan, kote menm gwo lajounen fè nwa tankou lannwit!