< Jeremiæ 5 >

1 Circuite vias Ierusalem, et aspicite, et considerate, et quaerite in plateis eius, an inveniatis virum facientem iudicium, et quaerentem fidem: et propitius ero ei.
Обыдите пути Иерусалимския и воззрите, и познайте и поищите на стогнах его, аще обрящете мужа творящаго суд и ищуща веры: и милосерд буду ему, глаголет Господь.
2 Quod si etiam Vivit Dominus, dixerint: et hoc falso iurabunt.
Живет Господь, глаголют, сего ради не во лжах ли кленутся?
3 Domine oculi tui respiciunt fidem: percussisti eos, et non doluerunt: attrivisti eos, et renuerunt accipere disciplinam: induraverunt facies suas supra petram, et noluerunt reverti.
Господи, очи Твои (зрят) на веру: бил еси их, и не поболеша, сокрушил еси их, и не восхотеша прияти наказания: ожесточиша лица своя паче камене и не хотеша обратитися.
4 Ego autem dixi: Forsitan pauperes sunt et stulti, ignorantes viam Domini, iudicium Dei sui.
Аз же рех: негли убози суть (и буии), того ради не возмогоша, яко не уведаша пути Господня и суда Бога своего.
5 Ibo igitur ad optimates, et loquar eis: ipsi enim cognoverunt viam Domini, iudicium Dei sui. et ecce magis hi simul confregerunt iugum, ruperunt vincula.
Пойду ко державным и возглаголю им, тии бо познаша путь Господень и суд Бога своего. И се, единодушно сии сокрушиша иго, расторгоша узы.
6 Idcirco percussit eos leo de silva, lupus ad vesperam vastavit eos, pardus vigilans super civitates eorum: omnis, qui egressus fuerit ex eis, capietur: quia multiplicatae sunt praevaricationes eorum, confortatae sunt aversiones eorum.
Сего ради порази их лев от дубравы, и волк даже до домов погуби их, и рысь бдяше над градами их: вси исходящии от них будут яти, яко умножиша нечестия своя, укрепишася во отвращениих своих.
7 Super quo propitius tibi esse potero? filii tui dereliquerunt me, et iurant in his, qui non sunt dii: saturavi eos, et moechati sunt, et in domo meretricis luxuriabantur.
О чем от сих милосерд буду тебе? Сынове твои оставиша Мя и кляшася теми, иже не суть бози: насытих их, и прелюбодействоваша и в домех блудниц обиташа,
8 Equi amatores, et emissarii facti sunt: Unusquisque ad uxorem proximi sui hinniebat.
кони женонеистовни сотворишася, кийждо ко жене искренняго своего ржаше.
9 Numquid super his non visitabo, dicit Dominus? et in gente tali non ulciscetur anima mea?
Еда о сих не посещу? Рече Господь: или языку сицевому не мстит душа Моя?
10 Ascendite muros eius, et dissipate, consummationem autem nolite facere: auferte propagines eius, quia non sunt Domini.
Взыдите на стены его и разорите, окончания же не сотворите: оставите подпоры его, яко Господни суть.
11 Praevaricatione enim praevaricata est in me domus Israel, et domus Iuda, ait Dominus.
Преступлением бо преступил есть на Мя дом Израилев и дом Иудин глаголет Господь.
12 Negaverunt Dominum, et dixerunt: Non est ipse: neque veniet super nos malum: gladium et famem non videbimus.
Солгаша Господу своему и рекоша: не суть сия, ниже приидут на нас злая и меча и глада не узрим:
13 Prophetae fuerunt in ventum locuti, et responsum non fuit in eis: haec ergo evenient illis.
пророцы наши быша на ветр, и слово Господне не бе в них, тако будет им.
14 Haec dicit Dominus Deus exercituum: Quia locuti estis verbum istud: ecce ego do verba mea in ore tuo in ignem, et populum istum in ligna, et vorabit eos.
Сего ради тако глаголет Господь Сил: занеже глаголали есте слово сие, се, Аз даю словеса Моя во уста твоя огнь, и люди сия древа, и пояст их.
15 Ecce ego adducam super vos gentem de longinquo domus Israel, ait Dominus: gentem robustam, gentem antiquam, gentem, cuius ignorabis linguam, nec intelliges quid loquatur.
Се, Аз наведу на вас язык издалеча, доме Израилев, рече Господь, язык сильный, язык старый, егоже языка не увеси, (ни уразумееши, что глаголет):
16 Pharetra eius quasi sepulchrum patens, universi fortes.
тул его яко гроб отверст, вси крепцыи и поядят жатву вашу
17 Et comedet segetes tuas, et panem tuum: devorabit filios tuos, et filias tuas: comedet gregem tuum, et armenta tua: comedet vineam tuam et ficum tuam: et conteret urbes munitas tuas, in quibus tu habes fiduciam, gladio.
и хлебы вашя, и поядят сынов ваших и дщерей ваших, и снедят овец ваших и телцев ваших, и поядят винограды вашя и смокви вашя и масличия ваша, и сокрушат грады вашя твердыя, на нихже вы уповасте, мечем.
18 Verumtamen in diebus illis, ait Dominus, non faciam vos in consummationem.
Обаче во днех онех, глаголет Господь Бог твой, не сотворю вас во истребление.
19 Quod si dixeritis: Quare fecit nobis Dominus Deus noster haec omnia? dices ad eos: Sicut dereliquistis me, et servistis deo alieno in terra vestra, sic servietis alienis in terra non vestra.
И будет, егда речете: почто сотвори Господь Бог наш нам сия вся? И речеши к ним: яко остависте Мя и послужисте богом чуждим в земли вашей, тако послужите богом чуждим в земли не вашей.
20 Annunciate hoc domui Iacob, et auditum facite in Iuda, dicentes:
Возвестите сия дому Иаковлю и слышано сотворите в дому Иудине (рекуще):
21 Audi popule stulte, qui non habes cor: qui habentes oculos non videtis: et aures, et non auditis.
слышите сия, людие буии и не имущии сердца, иже, имеюще очи, не видите, и ушы, и не слышите:
22 Me ergo non timebitis, ait Dominus: et a facie mea non dolebitis? Qui posui arenam terminum mari, praeceptum sempiternum, quod non praeteribit: et commovebuntur, et non poterunt: et intumescent fluctus eius, et non transibunt illud:
Мене ли не убоитеся? Рече Господь: или от лица Моего не устыдитеся? Иже положих песок предел морю, заповедь вечну, и не превзыдет его, и возмутится и не возможет: и возшумят волны его, и не прейдут того.
23 populo autem huic factum est cor incredulum et exasperans, recesserunt et abierunt.
Людем же сим бысть сердце непослушно и непокориво, и уклонишася и поидоша,
24 Et non dixerunt in corde suo: Metuamus Dominum Deum nostrum, qui dat nobis pluviam temporaneam et serotinam in tempore suo: plenitudinem annuae messis custodientem nobis.
и не рекоша в сердцы своем: убоимся Господа Бога нашего, дающаго нам дождь ранний и поздный во время исполнения повеления жатвы и хранящаго нам.
25 Iniquitates vestrae declinaverunt haec: et peccata vestra prohibuerunt bonum a vobis:
Беззакония наша уклониша сия, и греси наши отринуша благая от нас.
26 Quia inventi sunt in populo meo impii insidiantes quasi aucupes, laqueos ponentes, et pedicas ad capiendos viros.
Яко обретошася в людех Моих нечестивии, и сети поставиша, еже погубити мужы, и уловиша.
27 Sicut decipula plena avibus, sic domus eorum plenae dolo: ideo magnificati sunt et ditati.
Аки клетка поставлена полна птиц, тако домы их полни лести: сего ради возвеличишася и обогатишася:
28 Incrassati sunt et impinguati: et praeterierunt sermones meos pessime. Causam viduae non iudicaverunt, causam pupilli non direxerunt, et iudicium pauperum non iudicaverunt.
утыша и утолстеша и преступиша словеса Моя злейшии: прю вдовицы не судиша, суда сира не управиша и суда убогим не судиша.
29 Numquid super his non visitabo, dicit Dominus? aut super gentem huiuscemodi non ulciscetur anima mea?
Еда сих ради не посещу? Рече Господь: или языку сицевому не отмстит душа Моя?
30 Stupor et mirabilia facta sunt in terra:
Ужас и страшная содеяшася на земли:
31 prophetae prophetabant mendacium, et sacerdotes applaudebant manibus suis: et populus meus dilexit talia: quid igitur fiet in novissimo eius?
пророцы пророчествоваша неправедная, и священницы восплескаша руками своими, и людие Мои возлюбиша таковая. И что сотворите в последняя сих?

< Jeremiæ 5 >