Iacobi 3
1 Nolite plures magistri fieri fratres mei, scientes quoniam maius iudicium sumitis.
Apuni khan sob hikhok hobole napare, ami laga bhai khan, kelemane apuni khan jani ase, amikhan kun pora manu ke hikai, bisar to amikhan uporte he bisi kara hobo.
2 In multis enim offendimus omnes. Si quis in verbo non offendit: hic perfectus est vir. potest etiam freno circumducere totum corpus.
Amikhan sob kisim rasta pora paap te giri thake. Jodi kunba tai laga kotha pora nagirile, tai ekjon bhal manu ase, aru tai laga pura gaw to cholai kene jabole pare.
3 Si autem equis frena in ora mittimus ad consentiendum nobis, et omne corpus illorum circumferimus.
Etiya jodi amikhan ghora laga mukh te kotha mani bole nimite rusi lagai diye, amikhan tai laga pura gaw to chola bole pare.
4 Et ecce naves, cum magnae sint, et a ventis validis minentur: circumferuntur autem a modico gubernaculo ubi impetus dirigentis voluerit.
Aru ekta jahaaj ke bhi sabi, juntu iman dangor ase aru hawa pora etu ke loijai, kun jagate chola manu pora loi jabole mon kore, ta te loijai.
5 Ita et lingua modicum quidem membrum est, et magna exaltat. Ecce quantus ignis quam magnam silvam incendit!
Etu nisena jiba to gaw laga ekta chutu bhag he ase, kintu bisi dangor kotha koi kene phutani kore. Aru sabi kineka kori kene ekta chutu jui pora dangor jongol julai diye.
6 Et lingua ignis est, universitas iniquitatis. Lingua constituitur in membris nostris, quae maculat totum corpus, et inflammat rotam nativitatis nostrae inflammata a gehenna. (Geenna g1067)
Paap pora bhorta thaka duniya te, etu jiba bhi jui nisena he ase. Etu jiba to gaw laga ekta bhag ase, aru etu pora pura gaw ke letera kori diye aru jibon te jui lagai diye, aru etu jui to norok pora he ahe. (Geenna g1067)
7 Omnis enim natura bestiarum, et volucrum, et serpentium, et ceterorum domantur, et domita sunt a natura humana:
Sob kisim laga jongol janwar, chiriya, aru matite bera pukakhan, aru samundar te thaka sob to manu pora he sikhai kene ghor te pali rakhe.
8 linguam autem nullus hominum domare potest: inquietum malum, plena veneno mortifero.
Kintu kun manu bhi tai nijor laga jiba ke thik rakhibole napare. Jiba to ekta aram nathaka dusto atma ase, aru jeher pora bhorta ase.
9 In ipsa benedicimus Deum et Patrem: et in ipsa maledicimus homines, qui ad imaginem, et similitudinem Dei facti sunt.
Etu jiba pora amikhan Baba Isor aru Probhu ke dhanyavad diye, aru etu jiba pora he Isor laga protima te bona manu laga biya koi.
10 Ex ipso ore procedit benedictio, et maledictio. Non oportet, fratres mei, haec ita fieri.
Eke mukh pora he asirbad aru shrap bhi ulai. Ami laga bhai khan, eneka nohobo lage.
11 Numquid fons de eodem foramine emanat dulcem, et amaram aquam?
Jhorna laga ekta mukh pora ula pani to ekbar te he mitha aru tita pani ulabole pare?
12 Numquid potest, fratres mei, ficus uvas facere, aut vitis ficus? Sic neque salsa dulcem potest facere aquam.
Ami laga bhai khan, ekta dimoru ghas pora, oliv ulabole pare naki? Nohoile, angur ghas pora khajur ulabole pare? Etu nisena, nimok laga pani pora kitia bhi mitha pani bona bole napare.
13 Quis sapiens, et disciplinatus inter vos? Ostendat ex bona conversatione operationem suam in mansuetudine sapientiae.
Apuni khan majote kun gyaani aru bujhi bole para manu ase? Titia utu manu to bhal jibon ki ase, etu hisab te, nomro hoi kene gyaan laga kaam khan dikhai dibo lage.
14 Quod si zelum amarum habetis, et contentiones sint in cordibus vestris: nolite gloriari, et mendaces esse adversus veritatem.
Kintu jodi apuni laga monte lalchi aru biya kaam khan ase, titia hosa laga kotha bhirodh te misa aru phutani nokoribi.
15 non est enim ista sapientia desursum descendens: sed terrena, animalis, diabolica.
Etu upor pora aha laga gyaan nohoi. Kintu, etu prithibi laga ase, atmik nohoi, aru etu bhoot laga kaam ase.
16 Ubi enim zelus et contentio: ibi inconstantia, et omne opus pravum.
Kun jagate lalchi aru kiba pabole laga itcha thake, ta te sob biya kaam aru jhamela thake.
17 Quae autem desursum est sapientia, primum quidem pudica est, deinde pacifica, modesta, suadibilis, bonus consentiens, plena misericordia, et fructibus bonis, iudicans sine simulatione.
Kintu upor pora aha gyaan to sobse poila sapha ase, aru pichete, shanti aru morom ase, sob logote mili bole pare, daya pora bhorta aru bhal phol dhure, sob kaam te bhal aru eku chalak nakore.
18 Fructus autem iustitiae, in pace seminatur, facientibus pacem.
Kintu kunkhan pora shanti te mil-milap kori thake, taikhan majote he dharmik laga phol to shanti pora rupai thake.
