Iacobi 3
1 Nolite plures magistri fieri fratres mei, scientes quoniam maius iudicium sumitis.
Mga igsoon ko, ayaw tugoti nga daghan kaninyo mahimong mga magtutudlo, kay kamo sayud, nga labaw pa sa uban, kita nga magapanudlo mahiagum sa labi pa ka mapiuton nga hukom.
2 In multis enim offendimus omnes. Si quis in verbo non offendit: hic perfectus est vir. potest etiam freno circumducere totum corpus.
Kay kitang tanan ugod mangasayop man sa daghang paagi, ug kon ugaling aduna may tawo nga dili masayup sa iyang pagpanulti, kana siya hingpit nga pagkatawhana; siya arang makapugong sa iyang tibuok lawas usab.
3 Si autem equis frena in ora mittimus ad consentiendum nobis, et omne corpus illorum circumferimus.
Kon tauran tag bokado ang baba sa mga kabayo aron sila mopatoo kanato, mahimo nato ang pagpalisoliso sa ilang tibook lawas.
4 Et ecce naves, cum magnae sint, et a ventis validis minentur: circumferuntur autem a modico gubernaculo ubi impetus dirigentis voluerit.
Tan-awa usab ang mga sakayan; bisan tuod sila dagku kaayo ug ginapatulin sa makusog nga mga hangin, sila ginapalisoliso sa usa ka gamay nga bansalan ngadto sa bisan diin sumala sa tinguha sa nagapangolin.
5 Ita et lingua modicum quidem membrum est, et magna exaltat. Ecce quantus ignis quam magnam silvam incendit!
Maingon usab niana, ang dila maoy usa ka gamayng bahin sa lawas, ug ginapanghambog niini ang mga dagkung butang. Pagkadaku sa lasang nga masunog sa usa ka gamayng kalayo!
6 Et lingua ignis est, universitas iniquitatis. Lingua constituitur in membris nostris, quae maculat totum corpus, et inflammat rotam nativitatis nostrae inflammata a gehenna. (Geenna g1067)
Ug ang dila maoy usa ka kalayo. Sa mga bahin sa atong lawas, ang dila maoy usa ka dautan nga kalibutan nga nagahugaw sa tibuok lawas, nagaduslit sa ligid sa kinaiyahan, ug nga sa iyang kaugalingon siya dinuslitan ug kalayo sa infierno. (Geenna g1067)
7 Omnis enim natura bestiarum, et volucrum, et serpentium, et ceterorum domantur, et domita sunt a natura humana:
Kay mahimo sa pagpaaghop ug ginpaaghop sa tawo ang tanang matang sa mga mananap ug mga langgam, sa mga nagakamang ug sa mga isda.
8 linguam autem nullus hominum domare potest: inquietum malum, plena veneno mortifero.
Apan walay tawo nga arang makapaaghop sa dilanga maoy usa ka dautan nga nagahigwaos, puno sa hilo nga makamatay.
9 In ipsa benedicimus Deum et Patrem: et in ipsa maledicimus homines, qui ad imaginem, et similitudinem Dei facti sunt.
Pinaagi sa dila ginadayeg nato ang Ginoo ug Amahan, ug pinaagi niini ginapanghimaraut nato ang mga tawo nga binuhat ingon sa dagway sa Dios.
10 Ex ipso ore procedit benedictio, et maledictio. Non oportet, fratres mei, haec ita fieri.
Gikan sa mao rang usa ka baba nagagula ang pagpangdayeg ug pagpanghimaraut. Mga igsoon ko, dili kana matarung.
11 Numquid fons de eodem foramine emanat dulcem, et amaram aquam?
Nagasugwak ba sa tubod gikan sa maorang usa ka baba, ang tubig nga matab-ang ug ang tubig nga maparat?
12 Numquid potest, fratres mei, ficus uvas facere, aut vitis ficus? Sic neque salsa dulcem potest facere aquam.
Mga igsoon ko, makapamunga bag mga olivo ang kahoyng igira, o makapamunga bag mga igos ang punoan sa parras? Dili, maingon nga ang tubod nga maparat dili makahatag ug matab-ang nga tubig.
13 Quis sapiens, et disciplinatus inter vos? Ostendat ex bona conversatione operationem suam in mansuetudine sapientiae.
Kinsa ba kaninyoy maalam ug masinabuton? Pinaagi sa iyang maayong paggawi kinahanglan magpakita siya sa iyang binuhatan diha sa kaaghop sa kaalam.
14 Quod si zelum amarum habetis, et contentiones sint in cordibus vestris: nolite gloriari, et mendaces esse adversus veritatem.
Apan kon ugaling sa inyong mga kasingkasing aduna man kamoy kapait sa kasina ug dinalo nga tinguha sa pagpauswag, ayaw na lang ninyo kini ipanghambog aron dili na kamo makapanghimakak sa kamatuoran.
15 non est enim ista sapientia desursum descendens: sed terrena, animalis, diabolica.
Ang maong kaalam dili ingon sa kaalam nga nagagikan sa kahitas-an, kondili yutan-on, tawhanon, yawan-on.
16 Ubi enim zelus et contentio: ibi inconstantia, et omne opus pravum.
Kay diin gani anaa ang kapait sa kasina ug ang dinalo nga tinguha sa pagpauswag sa kaugalingon, maanaa usab ang kagubot ug ang tanang mangil-ad nga buhat.
17 Quae autem desursum est sapientia, primum quidem pudica est, deinde pacifica, modesta, suadibilis, bonus consentiens, plena misericordia, et fructibus bonis, iudicans sine simulatione.
Apan ang kaalam nga gikan sa kahitas-an putli una sa tanan, unya makigdaiton, malomo, mamatig katarungan, puno sa kalooy ug sa mga maayong binuhatan, walay pagduhaduha o pagminaut.
18 Fructus autem iustitiae, in pace seminatur, facientibus pacem.
Ug diha sa pagdinaitay ang inani nga pagkamatarung igapugas sa mga tawo nga nagabuhat sa pakigdait.
