Isaiæ 65
1 Quaesierunt me qui ante non interrogabant, invenerunt qui non quaesierunt me. dixi: Ecce ego, ecce ego ad Gentem, quae non invocabat nomen meum.
Kai khae hni vai ai kaminawk khaeah kang phong pae moe, kai pakrong ai kaminawk mah ang hnuk o boeh; ka hmin hoi kawk vai ai ih prae kami khaeah, Kai hae na khen oh, na khen oh, tiah ka naa.
2 Expandi manus meas tota die ad populum incredulum, qui graditur in via non bona post cogitationes suas.
A poek o haih palungthin baktih toengah, sethaih loklam pazui kaminawk, lokaek thaih kaminawk nuiah athun qui ban ka payangh thuih,
3 Populus qui ad iracundiam provocat me ante faciem meam semper: qui immolant in hortis, et sacrificant super lateres:
to baktih kaminawk loe takha thungah hmuen tathlanghaih to sak o moe, boeng ai ah kai palungphuisak hanah ka hmaa ah, thlung hoi sak ih hmaicam nuiah moi angbawnhaih to a sak o;
4 qui habitant in sepulchris, et in delubris idolorum dormiunt: qui comedunt carnem suillam, et ius profanum in vasis eorum.
nihcae loe taprong ah anghnut o moe, taprong ah iih o; okmoi to caak o moe, panuet thok moitui to laom thungah suek o,
5 Qui dicunt: Recede a me, non appropinques mihi, quia immundus es: isti fumus erunt in furore meo, ignis ardens tota die.
nihcae mah, Kamhoe ah angdoe ah, ka taengah anghnai hmah; kai loe nang pongah ka ciim kue, tiah thuih o. To baktih kaminawk loe ka hnah hanah hmaikhue ah oh o moe, athun qui angqong hmai baktiah oh o.
6 Ecce scriptum est coram me: non tacebo, sed reddam et retribuam in sinu eorum
Khenah, ka hmaa ah tarik boeh pongah, ka om duem mak ai; sak ih atho ka pathok let han; nihcae ih saoek nuiah sakhaih atho ka pathok pae han,
7 iniquitates vestras, et iniquitates patrum vestrorum simul, dicit Dominus, qui sacrificaverunt super montes, et super colles exprobraverunt mihi, et remetiar opus eorum primum in sinu eorum.
nangcae zaehaih hoi nam panawk zaehaih to ka pathok boih let han; nihcae loe mae nuiah hmuihoih tui to thlaek o moe, maesomnawk nuiah ka hmin to panuet kaom ah sak o pongah, canghnii ah a sak o ih hmuennawk to nihcae ih saoek nuiah ka tah pae han, tiah Angraeng mah thuih.
8 Haec dicit Dominus: Quomodo si inveniatur granum in botro, et dicatur: Ne dissipes illud, quoniam benedictio est: sic faciam propter servos meos, ut non disperdam totum.
Angraeng mah hae tiah thuih; Misurtui suekhaih tabu thungah misurtui oh vop pongah, amrosak hmah, tahamhoihaih a thungah oh vop, tiah minawk mah thuih o baktih toengah, ka tamnanawk pongah, to kaminawk to kam rosak boih mak ai.
9 Et educam de Iacob semen, et de Iuda possidentem montes meos: et hereditabunt eam electi mei, et servi mei habitabunt ibi.
Jakob thung hoiah caanawk to ka tacawtsak moe, Judah thung hoiah kai ih mae qawktoep kami to ka tacawtsak han; ka qoih ih kaminawk mah maenawk to toep o ueloe, ka tamnanawk loe to ah om o tih.
10 Et erunt campestria in caulas gregum, et vallis Achor in cubile armentorum populo meo qui requisierunt me.
Sharon loe kai pakrong kaminawk hanah, tuu pacahhaih ahmuen ah om ueloe, Akhor azawn loe maitaw prathaih ahmuen ah om tih.
11 Et vos, qui dereliquistis Dominum, qui obliti estis montem sanctum meum, qui ponitis Fortunae mensam, et libatis super eam.
Toe nangcae loe Angraeng pahnawt kami, Kai ih kaciim mae pahnet kami, Gad kaminawk ih sithaw khaeah caboi patoemh kami, Meni sithaw han angbawnhaih tui paek kami ah na oh o.
12 Numerabo vos in gladio, et omnes in caede corruetis: pro eo quod vocavi, et non respondistis: locutus sum, et non audistis: et faciebatis malum in oculis meis, et quae nolui, elegistis.
To pongah nangcae to ka kroek moe, sumsen khaeah kang paek o han, nangcae loe hum boih hanah nam tueng o sut tih; tipong ah tih nahaeloe kang kawk o naah nang pathim o ai, lok kang thuih o naah na tahngai o ai; ka hmaa ah kasae hmuen na sak o moe, ka koeh ai ih hmuen to na qoih o.
13 Propter hoc haec dicit Dominus Deus: Ecce servi mei comedent, et vos esurietis: ecce servi mei bibent, et vos sitietis:
To pongah Angraeng Sithaw mah hae tiah thuih; Khenah, ka tamnanawk loe caa o tih, toe nangcae loe zok amthlam ah na om o tih; khenah, ka tamnanawk loe nae o tih, toe nangcae loe tui anghae ah na om o tih; khenah, ka tamnanawk loe anghoe o tih, toe nangcae loe azathaih hoiah na om o tih.
14 Ecce servi mei laetabuntur, et vos confundemini: Ecce servi mei laudabunt prae exultatione cordis, et vos clamabitis prae dolore cordis, et prae contritione spiritus ululabitis.
Khenah, ka tamnanawk loe palung anghoehaih hoiah laa to sah o tih, toe nangcae loe poek patangkhanghaih hoiah na qah o tih, palungboeng loiah na hang o tih.
15 Et dimittetis nomen vestrum in iuramentum electis meis: et interficiet te Dominus Deus, et servos suos vocabit nomine alio.
Ka qoih ih kaminawk khaeah na hmin tangoeng hanah na caeh o taak sut tih; Angraeng Sithaw mah nangcae to hum tih, toe a tamnanawk loe ahmin kalah hoiah kawk tih.
16 In quo qui benedictus est super terram, benedicetur in Deo amen: et qui iurat in terra, iurabit in Deo amen: quia oblivioni traditae sunt angustiae priores, et quia absconditae sunt ab oculis nostris.
Canghnii ih raihaihnawk to pahnet boeh moe, ka hmaa hoiah anghmat o boih boeh pongah, long nuiah angmah hoi angmah tahamhoihaih paek kami loe loktang Sithaw rang hoiah tahamhoihaih to paek tih; long ah lokkamhaih sah kami loe loktang Sithaw rang hoiah lokkamhaih to sah tih.
17 Ecce enim ego creo caelos novos, et terram novam: et non erunt in memoria priora, et non ascendent super cor.
Khenah, van kangtha hoi long kangtha to ka sak; hmaloe ih hmuennawk loe poek let mak ai boeh, palung thungah doeh om mak ai boeh.
18 Sed gaudebitis et exultabitis usque in sempiternum in his, quae ego creo: quia ecce ego creo Ierusalem exultationem, et populum eius gaudium.
Ka sak ih hmuen to oep oh loe, dungzan ah anghoe oh; khenah, Jerusalem loe anghoe moe, a thung ih kaminawk doeh anghoe o toeng hanah ka sak.
19 Et exultabo in Ierusalem, et gaudebo in populo meo: et non audietur in eo ultra vox fletus et vox clamoris.
Jerusalem nuiah anghoehaih katawnh, kaimah ih kaminawk khaeah kang hoe han boeh; vangpui thungah qahhaih hoi hanghaih loknawk to thaih mak ai boeh.
20 Non erit ibi amplius infans dierum, et senex qui non impleat dies suos: quoniam puer centum annorum morietur, et peccator centum annorum maledictus erit.
To vangpui thungah loe nawkta om mak ai, saning koep ai mitong doeh om mak ai boeh; saning cumvaito naah dueh kami loe, nawkta nathuem ah dueh kami baktiah poek o tih; toe saning cumvaito hing ai ah dueh kami loe tangoenghaih tongh kami baktiah poek o tih.
21 Et aedificabunt domos, et habitabunt: et plantabunt vineas, et comedent fructus earum.
Nihcae mah im to sah o ueloe, om o haih tih; misur takha to sah o ueloe, athaih to caa o tih.
22 Non aedificabunt, et alius habitabit: non plantabunt, et alius comedet: secundum enim dies ligni, erunt dies populi mei, et opera manuum eorum inveterabunt:
A sak o ih im to minawk kalah mah om o haih mak ai, a thling o ih misur to minawk kalah mah caa pae o mak ai boeh; kai ih kaminawk hinghaih loe thing hinghaih baktiah om tih boeh; ka qoih ih kaminawk loe angmacae ban hoi sak ih hmuen to saning kasawkah caa o tih boeh.
23 electi mei non laborabunt frustra, neque generabunt in conturbatione: quia semen benedictorum Domini est, et nepotes eorum cum eis.
Azom pui ah toksah kami om mak ai boeh, raihaih paek caanawk doeh tapen o mak ai boeh; angmacae hoi a caanawk loe, Angraeng tahamhoihaih hnu kami ah om o tih boeh.
24 Eritque antequam clament, ego exaudiam: adhuc illis loquentibus, ego audiam.
Nihcae mah kawk ai naah, ka oi pae moe, lok a thuih o li naah, ka tahngaih pae han boeh.
25 Lupus et agnus pascentur simul, leo et bos comedent paleas: et serpenti pulvis panis eius: non nocebunt, neque occident in omni monte sancto meo, dicit Dominus.
Tasui hoi tuuca rawkcak nawnto caa hoi tih, kaipui loe maitaw tae baktiah caphaeh to caa tih boeh; toe maiphu loe pahui ih buh ah om tih. Kai ih kaciim mae boih ah loe maeto hoi maeto nganbawh kana paekhaih hoi amrohaih to om mak ai boeh, tiah Angraeng mah thuih.
