Isaiæ 27
1 In die illa visitabit Dominus in gladio suo duro, et grandi, et forti, super Leviathan serpentem vectem, et super Leviathan serpentem tortuosum, et occidet cetum, qui in mari est.
To na niah loe kacawn thaih Leviathan pahui to Angraeng mah angmah ih sumsen kanoe, thacak sumsen kalen hoiah hum tih, tuipui thungah kaom angkawn ut ah angkaae pahui pui Leviathan to hum tih.
2 In die illa vinea meri cantabit ei.
To na niah misurtui kathim pasawhhaih misur takha hanah laa to sah oh.
3 Ego Dominus, qui servo eam, repente propinabo ei: ne forte visitetur contra eam, nocte et die servo eam.
Kai Angraeng mah takha to ka toep; boeng ai ah tui to ka bawh han; minawk mah paro han ai ah, khoving khodai ka toep han.
4 Indignatio non est mihi: quis dabit me spinam et veprem in praelio: gradiar super eam, succendam eam pariter?
Misur takha nuiah palung ka phui ai; kapring hoi soekhring mah kai hae na tuh tih maw? Nihcae tuk hanah hmabang ah ka caeh moe, nihcae to hmai hoiah ka thlaek king han.
5 An potius tenebit fortitudinem meam, faciet pacem mihi, pacem faciet mihi?
To tih ai boeh loe abuep hanah kai khaeah angzo o nasoe loe, angdaehhaih sah o nasoe; kai hoi angdaehhaih sah o nasoe.
6 Qui ingrediuntur impetu ad Iacob, florebit et germinabit Israel, et implebunt faciem orbis semine.
Hmabang ah loe Jakob mah tangzun sah tih; Israel mah apawk to tangmuemh ueloe apawk tih, to tiah long loe athaih hoiah koi tih.
7 Numquid iuxta plagam percutientis se percussit eum? aut sicut occidit interfectos eius, sic occisus est?
Israel pacaekthlaek kaminawk Angraeng mah pacaekthlaek baktih toengah, Angraeng mah Israel to pacaekthlaek toeng maw? Nihcae hum kaminawk baktiah anih mah Israel to hum maw?
8 In mensura contra mensuram, cum abiecta fuerit, iudicabis eam: meditata est in spiritu suo duro per diem aestus.
Angraeng mah anih to thuitaek moe, a haek; ni angyae bang ih takhi song naah loe, thacak takhi mah anih to hmuh phaeng.
9 Idcirco super hoc dimittetur iniquitas domui Iacob: et iste omnis fructus ut auferatur peccatum eius, cum posuerit omnes lapides altaris sicut lapides cineris allisos, non stabunt luci et delubra.
To pongah Jakob ih acaeng mah Sithaw panoek ai kaminawk ih hmaicam thlungnawk to thungh baktiah kadip puengah ahnoih o moe, thing hoiah sak ih krangnawk, hmuihoih thlaekhaih hmaicamnawk to pakhruk o boih naah ni, nihcae ih zaehaih to ciim vop tih, hae loe anih zae ciimhaih thingthai ah om tih.
10 Civitas enim munita desolata erit, speciosa relinquetur, et dimittetur quasi desertum: ibi pascetur vitulus, et ibi accubabit, et consumet summitates eius.
Toe kacak sipae hoi pakaa ih vangpui loe angqai krang ueloe, athung ah kami om mak ai, praezaek baktiah pahnawt o sut tih boeh; to ahmuen ah maitaw caanawk to pra o tih, to ah tabok o ueloe, thing tanghangnawk to caa o tih.
11 In siccitate messes illius conterentur, mulieres venientes, et docentes eam: non est enim populus sapiens, propterea non miserebitur eius, qui fecit eum: et qui formavit eum, non parcet ei.
Thing tanghangnawk loe zaek ueloe angkhaek tih; to naah nongpatanawk angzo o ueloe, hmaitik hanah la o tih; hae kaminawk loe panoekhaih tawn o ai; to pongah nihcae sahkung loe nihcae nuiah tahmenhaih tawn mak ai, nihcae Omsakkung loe nihcae nuiah tahmenhaih tawn mak ai.
12 Et erit: In die illa percutiet Dominus ab alveo fluminis usque ad torrentem Aegypti, et vos congregabimini unus et unus filii Israel.
To na niah Angraeng mah vapui longhaih ahmuen hoi Izip prae vapui khoek to thingthai to pakhrik tih, Aw nangcae Israel caanawk loe maeto pacoeng maeto akhuih ih thingthai ah na om o tih.
13 Et erit: In die illa clangetur in tuba magna, et venient qui perditi fuerant de terra Assyriorum, et qui eiecti erant in Terra Aegypti, et adorabunt Dominum in monte sancto in Ierusalem.
To na niah kalen parai mongkah to ueng o tih, Assyria ah kanghmaa kaminawk hoi Izip prae ah misong ah kalaem kaminawk to angzo o ueloe, Jerusalem mae ciim nuiah Angraeng to bok o tih boeh.
