< Isaiæ 23 >

1 Onus Tyri. Ululate naves maris: quia vastata est domus, unde venire consueverant: de Terra Cethim revelatum est eis.
Peso de Tiro. Uivai, navios de Tharsis, porque já assolada está até nela casa nenhuma mais ficar e nela ninguém mais entrar: desde a terra de Chittim lhes foi isto revelado.
2 Tacete qui habitatis in insula: negotiatores Sidonis transfretantes mare, repleverunt te.
Calai-vos, moradores da ilha, vós a quem encheram os mercadores de Sidon, navegando pelo mar.
3 In aquis multis semen Nili, messis fluminis fruges eius: et facta est negotiatio gentium.
E a sua provisão era a semente de Sichor, que vinha com as muitas águas da sega do rio, e era a feira das nações.
4 Erubesce Sidon: ait enim mare: fortitudo maris dicit: Non parturivi, et non peperi, et non enutrivi iuvenes, nec ad incrementum perduxi virgines.
Envergonha-te, ó Sidon, porque já o mar, a fortaleza do mar, fala, dizendo: Eu não tive dores de parto, nem pari, nem ainda criei mancebos, nem eduquei donzelas.
5 Cum auditum fuerit in Aegypto, dolebunt cum audierint de Tiro:
Como com as novas do Egito, assim haverá dores quando se ouvirem as de Tiro.
6 Transite maria, ululate qui habitatis in insula:
Passai a Tharsis: uivai, moradores da ilha.
7 Numquid non vestra haec est, quae gloriabatur a diebus pristinis in antiquitate sua? ducent eam pedes sui longe ad peregrinandum.
É esta porventura a vossa cidade que andava pulando de alegria? cuja antiguidade é dos dias antigos? pois leva-la-ão os seus próprios pés para longe andarem a peregrinar.
8 Quis cogitavit hoc super Tyrum quondam coronatam, cuius negotiatores principes, institores eius inclyti terrae?
Quem formou este desígnio contra Tiro, a coroadora? cujos mercadores são príncipes e cujos negociantes os mais nobres da terra?
9 Dominus exercituum cogitavit hoc, ut detraheret superbiam omnis gloriae, et ad ignominiam deduceret universos inclytos terrae.
O Senhor dos exércitos formou este desígnio para profanar a soberba de todo o ornamento, e envilecer os mais nobres da terra.
10 Transi terram tuam quasi flumen filia maris, non est cingulum ultra tibi.
Passa-te como rio pela tua terra, ó filha de Tharsis, pois já não há precinta.
11 Manum suam extendit super mare, conturbavit regna: Dominus mandavit adversus Chanaan, ut contereret fortes eius,
A sua mão estendeu sobre o mar, e turbou os reinos: o Senhor deu mandado contra Canaan, que se destruíssem as suas fortalezas.
12 et dixit: Non adiicies ultra ut glorieris, calumniam sustinens virgo filia Sidonis: in Cethim consurgens transfreta, ibi quoque non erit requies tibi.
E disse: Nunca mais pularás de alegria, ó oprimida donzela, filha de Sidon: levanta-te, passa a Chittim, e ainda ali não terás descanço.
13 Ecce terra Chaldaeorum talis populus non fuit, Assur fundavit eam: in captivitatem traduxerunt robustos eius, suffoderunt domos eius, posuerunt eam in ruinam.
Vede a terra dos caldeus, ainda este povo não era povo; a Assyria o fundou para os que moravam no deserto: levantaram as suas fortalezas, e edificaram os seus paços; porém a arruinou de todo.
14 Ululate naves maris, quia devastata est fortitudo vestra.
Uivai, navios de Tharsis, porque já é destruída a vossa força.
15 Et erit in die illa: In oblivione eris o Tyre septuaginta annis, sicut dies regis unius: post septuaginta autem annos erit Tyro quasi canticum meretricis.
E será naquele dia que Tiro será posta em esquecimento por setenta anos, como os dias dum rei: porém no fim de setenta anos haverá em Tiro cantigas, como a cantiga de uma prostituta.
16 Sume citharam, circui civitatem meretrix oblivioni tradita: bene cane, frequenta canticum ut memoria tui sit.
Toma a harpa, rodeia a cidade, ó prostituta entregue ao esquecimento; toca bem, canta e repete a aria, para que haja memória de ti.
17 Et erit post septuaginta annos: Visitabit Dominus Tyrum, et reducet eam ad merces suas: et rursum fornicabitur cum universis regnis terrae super faciem terrae.
Porque será no fim de setenta anos que o Senhor visitará a Tiro, e se tornará à sua ganância de prostituta, e fornicará com todos os reinos da terra que há sobre a face da terra.
18 Et erunt negotiationes eius, et merces eius sanctificatae Domino: non condentur, neque reponentur: quia his, qui habitaverint coram Domino, erit negotiatio eius, ut manducent in saturitatem, et vestiantur usque ad vetustatem.
E o seu comércio e a sua ganância de prostituta será consagrado ao Senhor; não se entesourará, nem se fechará; mas o seu comércio será para os que habitam perante o Senhor, para que comam até se saciarem, e tenham vestimenta durável.

< Isaiæ 23 >