< Isaiæ 20 >
1 In anno, quo ingressus est Thathan in Azotum, cum misisset eum Sargon rex Assyriorum, et pugnasset contra Azotum, et cepisset eam:
E higano mane Sargon ruodh Asuria nooro jatend lweny maduongʼ, nodhi Ashdod mi omonje kendo okawe,
2 in tempore illo locutus est Dominus in manu Isaiae filii Amos, dicens: Vade, et solve saccum de lumbis tuis, et calceamenta tua tolle de pedibus tuis. Et fecit sic vadens nudus, et discalceatus.
kendo e ndalono ema ne Jehova Nyasaye owuoyo kokalo kuom Isaya wuod Amoz. Nowachone niya, “Gony pien gugru manie dendi kendo ilony wuocheni oko e tiendi.” Kendo notimo kamano kowuotho duk gi tiende nono.
3 Et dixit Dominus: Sicut ambulavit servus meus Isaias nudus, et discalceatus, trium annorum signum et portentum erit super Aegyptum, et super Aethiopiam,
Eka Jehova Nyasaye nowacho niya, “Mana kaka jatichna Isaya oselonyore duk mowuotho gi tiende nono kuom higni adek, kobedo ranyisi kuom gima timore ne Misri kod Kush,
4 sic minabit rex Assyriorum captivitatem Aegypti, et transmigrationem Aethiopiae, iuvenem et senem, nudam et discalceatam, discoopertis natibus ad ignominiam Aegypti.
omiyo ruodh Asuria biro sembo jo-Misri kod jo-Kush ma osemako duto, jomatindo kod jomadongo. Giniwuoth duge gi tiendegi nono, ka siandagi neno, mi mano nobed wichkuot ni jo-Misri.
5 Et timebunt, et confundentur ab Aethiopia spe sua, et ab Aegypto gloria sua.
Ji mane oketo genoni kuom jo-Kush, kendo tingʼore malo nikech jo-Misri nobed gi luoro kod wichkuot.
6 Et dicet habitator insulae huius in die illa: Ecce haec erat spes nostra, ad quos confugimus in auxilium, ut liberarent nos a facie regis Assyriorum: et quomodo effugere poterimus nos?
E kindeno jogo modak e dho namni nowach ni, ‘Neuru gima osetimore ne joma waketo genowa kuomgi, joma ne waringo kuomgi mondo okonywa kendo oreswa e lwet ruodh Asuria! To koro, ere kaka wanatony?’”