Osee Propheta 6

1 In tribulatione sua mane consurgent ad me: Venite, et revertamur ad Dominum:

"Komt, laat ons teruggaan tot Jahweh!" Want Hij verscheurt, maar Hij zal ons genezen, Hij slaat, maar Hij zal ons verbinden;

2 quia ipse cepit, et sanabit nos: percutiet, et curabit nos.

Na twee dagen zal Hij ons doen herleven, De derde dag doen verrijzen, opdat wij leven voor zijn aanschijn!

3 Vivificabit nos post duos dies: in die tertia suscitabit nos, et vivemus in conspectu eius. Sciemus, sequemurque ut cognoscamus Dominum: quasi diluculum praeparatus est egressus eius, et veniet quasi imber nobis temporaneus et serotinus terrae.

Laat ons Jahweh kennen, Hem ijverig zoeken! Zodra wij Hem zoeken, vinden wij Hem: Dan komt Hij tot ons als een milde regen, Als een lentebui, die de aarde drenkt!

4 Quid faciam tibi Ephraim? quid faciam tibi Iuda? misericordia vestra quasi nubes matutina, et quasi ros mane pertransiens.

Efraïm, wat zal Ik u doen, Juda, hoe met u handelen? Uw vroomheid is als een morgenwolk, Vergankelijk als de ochtenddauw!

5 Propter hoc dolavi in prophetis, occidi eos in verbis oris mei: et iudicia tua quasi lux egredientur.

Daarom heb Ik er op ingeslagen door de profeten, Ze gedood door de woorden van mijn mond; Is mijn gericht als het licht Te voorschijn getreden.

6 Quia misericordiam volui, et non sacrificium, et scientiam Dei plusquam holocausta.

Want vroomheid wil Ik, geen offers; Kennis van God liever dan offeranden.

7 Ipsi autem sicut Adam transgressi sunt pactum, ibi praevaricati sunt in me.

Maar laaghartig hebben zij mijn verbond overtreden, En zijn Mij toen ontrouw geworden.

8 Galaad civitas operantium idolum, supplantata sanguine.

Gilad is een vesting van schurken, Vol bloedige sporen;

9 Et quasi fauces virorum latronum, particeps sacerdotum, in via interficientium pergentes de Sichen: quia scelus operati sunt.

Als een roverbende De priesterschaar! Op de weg naar Sikem wordt gemoord, Worden boze plannen gesmeed;

10 In domo Israel vidi horrendum: ibi fornicationes Ephraim: contaminatus est Israel.

In Betel heb Ik gruwelen aanschouwd: Daar heeft Efraïm ontucht bedreven. Israël heeft zich bezoedeld;

11 Sed et Iuda pone messem tibi, cum convertero captivitatem populi mei.

Juda, ook u is een oogst weggelegd: Al zou Ik het lot van mijn volk ten beste keren, En Israël willen genezen!