Hebræos 8
1 Capitulum autem super ea, quae dicuntur: Talem habemus Pontificem, qui consedit in dextera sedis magnitudinis in caelis,
Pea ko hono meʻa lahi [eni ]ʻi he ngaahi lea ni: ʻOku tau maʻu ʻae fungani taulaʻeiki pehē, pea kuo nofo ia ʻi he nima toʻomataʻu ʻoe ʻafioʻanga ʻoe Fungani Māʻolunga ʻi he ngaahi langi;
2 sanctorum minister, et tabernaculi veri, quod fixit Deus, et non homo.
Ko e tauhi ʻoe potu tapu, mo e fale fehikitaki moʻoni, ʻaia naʻe fokotuʻu ʻe he ʻOtua, kae ʻikai ko e tangata.
3 Omnis enim pontifex ad offerendum munera, et hostias constituitur: unde necesse est et hunc habere aliquid, quod offerat:
He ko e taulaʻeiki lahi kotoa pē, kuo fakanofo ke ne ʻohake ʻae ngaahi meʻa foaki mo e ngaahi feilaulau: ko ia naʻe totonu mei ai ki he tangata ni ke ʻohake foki ʻe ia ha meʻa.
4 si ergo esset super terram, nec esset sacerdos: cum essent qui offerent secundum legem munera,
He ka ne ʻi māmani ia, ʻe ʻikai taulaʻeiki ia, koeʻuhi ʻoku ai ʻae kau taulaʻeiki ʻoku nau ʻohake ʻae ngaahi meʻa foaki ʻo fakatatau mo e fono:
5 qui exemplari, et umbrae deserviunt caelestium. Sicut responsum est Moysi, cum consummaret tabernaculum: Vide (inquit) omnia facito secundum exemplar, quod tibi ostensum est in monte.
ʻAkinautolu ʻoku tauhi ʻo fakatatau mo e ata ʻoe ngaahi meʻa ʻoe langi, ʻo hangē ko e valokiʻi ʻe he ʻOtua ʻa Mōsese ʻi heʻene teu ke langa ʻae fale fehikitaki: he naʻe pehē mai ʻe ia, “Vakai ke ke ngaohi ʻae meʻa kotoa pē ʻo fakatatau ki hono fakatātā naʻe fakahā kiate koe ʻi he moʻunga.”
6 Nunc autem melius sortitus est ministerium, quanto et melioris testamenti mediator est, quod in melioribus repromissionibus sancitum est.
Ka ko eni, kuo maʻu ʻe ia ʻae ngaue ʻoku lelei lahi, ʻo hangē ko hono lelei lahi ʻoe fuakava ʻoku fakalaloa ai ia, ʻaia ʻoku fokotuʻu ʻi he ngaahi talaʻofa lelei lahi.
7 Nam si illud prius culpa vacasset: non utique secundi locus inquireretur.
He ka ne haohaoa ʻae ʻuluaki [fuakava ]ko ia, pehē, ne ʻikai kumi ha potu mo hono ua.
8 Vituperans enim eos dicit: Ecce dies venient, dicit Dominus: et consummabo super domum Israel, et super domum Iuda testamentum novum,
Koeʻuhi ʻi heʻene taʻefiemālie, naʻe pehē ʻe ia kiate kinautolu, “Vakai, ʻoku pehē ʻe Sihova, ʻe hoko mai ʻae ngaahi ʻaho te u fai ai ʻae fuakava foʻou mo e fale ʻo ʻIsileli mo e fale ʻo Siuta:
9 non secundum testamentum, quod feci patribus eorum in die, qua apprehendi manum eorum ut educerem illos de Terra Aegypti: quoniam ipsi non permanserunt in testamento meo: et ego neglexi eos, dicit Dominus:
ʻO ʻikai tatau mo e fuakava ʻaia ne u fai mo ʻenau ngaahi tamai, ʻi he ʻaho ne u puke ai honau nima ke tataki ʻakinautolu mei he fonua ko ʻIsipite; ʻoku pehē ʻe Sihova, koeʻuhi naʻe ʻikai ke nau tuʻumaʻu ʻi heʻeku fuakava, pea ne u taʻetokangaʻi ʻakinautolu.
10 Quia hoc est testamentum, quod disponam domui Israel post dies illos, dicit Dominus: Dabo leges meas in mentem eorum, et in corde eorum superscribam eas: et ero eis in Deum, et ipsi erunt mihi in populum:
He ko eni ʻae fuakava ʻaia te u fai mo e fale ʻo ʻIsileli ʻoka hili ange ʻae ngaahi ʻaho ko ia, ʻoku pehē ʻe Sihova; Teu ʻai ʻeku ngaahi fekau ki honau loto, pea tohi ia ʻi honau laumālie: pea teu hoko ko honau ʻOtua, pea ʻe hoko ʻakinautolu ko hoku kakai:
11 et non docebit unusquisque proximum suum, et unusquisque fratrem suum, dicens: Cognosce Dominum: quoniam omnes scient me a minore usque ad maiorem eorum:
Pea ʻe ʻikai te nau taki taha ako ki hono kaungāʻapi, mo taki taha ki hono kāinga, ʻo pehē, ‘Ke ʻilo ʻa Sihova:’ he koeʻuhi ʻe ʻiloʻi au kotoa pē, mei he iiki ʻo aʻu ki he lalahi.
12 quia propitius ero iniquitatibus eorum, et peccatorum eorum iam non memorabor.
He te u ʻaloʻofa ki heʻenau taʻemāʻoniʻoni, pea ko ʻenau ngaahi angahala mo ʻenau hia, ʻe ʻikai te u kei manatuʻi.”
13 Dicendo autem novum: veteravit prius. Quod autem antiquatur, et senescit, prope interitum est.
Pea ʻi heʻene pehē, Ko e [fuakava ]foʻou, kuo hā ai kuo motuʻa ʻae ʻuluaki. Pea ko ia kuo motuʻa mo vaivai, kuo tei mole ia.
