Genesis 22
1 Quae postquam gesta sunt, tentavit Deus Abraham, et dixit ad eum: Abraham, Abraham. At ille respondit: Adsum.
Hagi mago'a kafua agateretegeno Anumzamo'a Abrahamuna reheno kenaku anage hu'ne, Abrahamuo higeno, ama mani'noe huno Abrahamu'a hu'ne.
2 Ait illi: Tolle filium tuum unigenitum, quem diligis, Isaac, et vade in terram visionis: atque ibi offeres eum in holocaustum super unum montium quem monstravero tibi.
Anumzamo'a anage huno asami'ne, Magoke mofavre, kavesi kavesi hunentana mofavrea Aisakina avrenka Morea moparega vuo, Nagrama kaverisua agonare anantega agrira ome ahenka tevefi Kresramana vuo.
3 Igitur Abraham de nocte consurgens, stravit asinum suum: ducens secum duos iuvenes, et Isaac filium suum: cumque concidisset ligna in holocaustum, abiit ad locum quem praeceperat ei Deus.
Higeno amenantera Abrahamu'a otino donki afura azeri retro nehuno, Kresramana vu tevea ape huno krevare'are enerino, tare eri'za vahe'ane mofavre'a Aisakine zamavareno, Anumzamo asmi'nea kotega vu'naze.
4 Die autem tertio, elevatis oculis, vidit locum procul:
Tare zagegna agateregeno, anante knarera Abrahamu'a nevuno kesga huno anama asmi'nea kokana ke'ne.
5 dixitque ad pueros suos: Expectate hic cum asino: ego autem et puer illuc usque properantes, postquam adoraverimus, revertemur ad vos.
Agra eri'za vahetrema'agura amanage hu'ne, Amare donki afura anteta mani'neke'na nagrane ne'ni'ane anturega vuta Anumzamofona mono ome hunteteta ete egahu'e.
6 Tulit quoque ligna holocausti, et imposuit super Isaac filium suum: ipse vero portabat in manibus ignem et gladium. Cumque duo pergerent simul,
Abrahamu'a Kresramana vu teve erino Aisaki kofinenteno, agra'a hugre tevene, kazine erige'ne vu'na'e. Zanagra kantega nevu'ne,
7 dixit Isaac patri suo: Pater mi. At ille respondit: Quid vis fili? Ecce, inquit, ignis et ligna: ubi est victima holocausti?
Aisaki'a anage huno nefana antahige'ne, Nenfao, higeno Abrahamu huno, voe, higeno, Hugre tevene, kre tevene eri'noe. Hagi inantegati Kresramana vu lama afura erigahu'e? Huno Aisaki'a antahige'ne.
8 Dixit autem Abraham: Deus providebit sibi victimam holocausti, fili mi. Pergebant ergo pariter:
Higeno Abrahamu'a kenona huno, Anumzamo Kresramanavu lama afura tamigahie, huno higeke vu'na'e.
9 et venerunt ad locum quem ostenderat ei Deus, in quo aedificavit altare, et desuper ligna composuit: cumque alligasset Isaac filium suum, posuit eum in altare super struem lignorum.
Anumzamo'ma asami'nea kaziga unehanati'ne, Abrahamu'a have erino ita tro huno teve hanavazine. Ana huteno nemofo, Aisakina agare azante nofi anakinteteno, ana ita agofetu azeri sga humasente'ne.
10 Extenditque manum, et arripuit gladium, ut immolaret filium suum.
Abrahamu'a kazima'a erino Aisakina kazi refriku nehigeno,
11 Et ecce Angelus Domini de caelo clamavit, dicens: Abraham, Abraham. Qui respondit: Adsum.
monafinkati Ra Anumzamofo ankeromo kezatino, Abrahamuo! Abrahamuo! Higeno Abrahamu'a huno, Ama mani'noe.
12 Dixitque ei: Non extendas manum tuam super puerum, neque facias illi quidquam: nunc cognovi quod timeas Dominum, et non pepercisti unigenito filio tuo propter me.
Higeno ankeromo'a huno, Mofavremofo avufgarera kazana onto, mago'zana huonto. Menima kagri'ma kagentoana Nagrite kamentinti nehunka, Anumzamofonku kore nehane. Na'ankure Nagri'ma nami'zantera magoke mofavreka'a aze'orinane.
13 Levavit Abraham oculos suos, viditque post tergum arietem inter vepres haerentem cornibus, quem assumens obtulit holocaustum pro filio.
Higeno Abrahamu'a kesga huno osi zafa titipafi ve rama afumo pazive'afi rusi hu'negeno ke'ne. Ana ve rama afu ome azerino mofavre'amofo nona'a aheno tevefi kre fananehu ofa hu'ne.
14 Appellavitque nomen loci illius, Dominus videt. Unde usque hodie dicitur: In monte Dominus videbit.
Abrahamu'a ana agonagura Ra Anumzamo tamigahie huno agi'a ante'ne. Hankino eno menima mani'nona knafinena, Ra Anumzamofo agonare tamigahie hu'za nehaze.
15 Vocavit autem Angelus Domini Abraham secundo de caelo, dicens:
Ra Anumzamofo ankeromo monafinkati Abrahamunku mago'ene kezatino,
16 Per memetipsum iuravi, dicit Dominus: quia fecisti hanc rem, et non pepercisti filio tuo unigenito propter me:
Anage hu'ne, Nagrani'a Ra Anumzamo'na hankavenentake ke nehue, na'ankure ke'nia erizafa nehunka ne'mofavreka'a, magoke ne'mofavrea azeorinane.
17 benedicam tibi, et multiplicabo semen tuum sicut stellas caeli, et velut arenam quae est in littore maris: possidebit semen tuum portas inimicorum suorum,
Nagra asomu huneganta'nena kagri kagehe'impintira fore huhakare hu'za monafinka hanafi ene hagerinkenafi kasepankna nehanage'za, ha' vahe'zmi ranra kumara eri nafa'a hugahaze.
18 et BENEDICENTUR in semine tuo omnes gentes terrae, quia obedisti voci meae.
Na'ankure kagri kagehe'impinti mika kokankoka vahe'mo'za asomura erigahaze. Na'ankure nagri ke'mofo avaririnanku anara hugahue.
19 Reversus est Abraham ad pueros suos, abieruntque Bersabee simul, et habitavit ibi.
Anage hutegeno, Abrahamu'ene Aisakikea eri'za ne'trentega ake'za, maka'mo'za kuma zamirega Berseba vu'naze. Abrahamu'a anante Berseba rama'a kna mani'ne.
20 His itaque gestis, nunciatum est Abrahae quod Melcha quoque genuisset filios Nachor fratri suo,
Hagi mago'a kna evutege'za, Abrahamuna eme asamiza, Negafu Nahori nenaro Milka'a mago'a ne'mofavre'zaga kasezmante'ne hu'za eme asami'naze.
21 Hus primogenitum, et Buz fratrem eius, et Camuel patrem Syrorum,
Ana mofavremokizmi zamagi'a, Uzi'a pusa nere, Buzi'a agri negna'e, magora Kemuelikino Aramu nefa'e.
22 et Cased, et Azau, Pheldas quoque et Iedlaph,
Hagi mago'a mofavre nagara Keseti'e, Hazori'e Pildasi'e, Judlafi'e, Betueli'e.
23 ac Bathuel, de quo nata est Rebecca: octo istos genuit Melcha, Nachor fratri Abrahae.
Hagi Betueli'a Rebeka nefa'e. Milka'a, Nahorintetira 8'a ne'mofavre zaga zamante'ne. Nahori'a Abrahamuna nefu'e.
24 Concubina vero illius, nomine Roma, peperit Tabee, et Gaham, et Thahas, et Maacha.
Hanki Nahorina mago kazokzo eri'za a'mofo agi'a Reumakino, Nahorintetira Teba anteno, Gahamu anteno, Tahasi anteno, Makakizmi zamante'ne.
