Genesis 16

1 Igitur Sarai, uxor Abram, non genuerat sibi liberos: sed habens ancillam Aegyptiam nomine Agar,

Koro Sarai chi Abram ne pok onywolone nyithindo. To ne en gi misumba ma nyako ma nyar Misri, ma nyinge ne Hagar;

2 dixit marito suo: Ecce, conclusit me Dominus, ne parerem: ingredere ad ancillam meam, si forte saltem ex illa suscipiam filios. Cumque ille acquiesceret deprecanti,

omiyo Sarai nowacho ne Abram niya, “Jehova Nyasaye ok osemiya nyithindo. Dhiyo mondo iriwri gi jatichna ma nyako; dipoka ayudo joga koa kuome.” Abram noyie gi wach Sarai.

3 tulit Agar Aegyptiam ancillam suam post annos decem quam habitare coeperant in terra Chanaan: et dedit eam viro suo uxorem.

Kane oyudo Abram osedak Kanaan kuom higni apar, Sarai chiege nokawo misumbane ma nyako Misri, ma nyinge Hagar kendo nochiwe ne chwore mondo obed chiege.

4 Qui ingressus est ad eam. At illa concepisse se videns, despexit dominam suam.

Abram noriwore gi Hagar kendo nomako ich. Kane ofwenyo ni en gi ich, nochako chayo ruodhe madhako.

5 Dixitque Sarai ad Abram: Inique agis contra me: ego dedi ancillam meam in sinum tuum, quae videns quod conceperit, despectui me habet. iudicet Dominus inter me, et te.

Eka Sarai nowacho ne Abram niya, “In ema ikelona achayani. Ne aketo jatichna e lweti, kendo ka koro ongʼeyo ni osemako ich to ochaya mad Jehova Nyasaye bed jangʼad bura e kinda kodi.”

6 Cui respondens Abram: Ecce, ait, ancilla tua in manu tua est, utere ea ut libet. Affligente igitur eam Sarai, fugam iniit.

Abram nodwoke niya, “Jatichni ni e lweti, tim kode gima iparo ni ber.” Eka Sarai nosando Hagar; mi noringo oa e wangʼe.

7 Cumque invenisset eam angelus Domini iuxta fontem aquae in solitudine, quae est in via Sur in deserto,

Malaika mar Jehova Nyasaye noyudo Hagar machiegni gi soko e thim; ne en soko manie bath yo madhi Shur.

8 dixit ad illam: Agar ancilla Sarai, unde venis? et quo vadis? quae respondit: A facie Sarai dominae meae ego fugio.

Kendo nopenjo niya, “Hagar jatich Sarai, ia kanye to idhi kanye?” Hagar nodwoke niya, “Aringo aa e wangʼ Sarai matiyone.”

9 Dixitque ei angelus Domini: Revertere ad dominam tuam, et humiliare sub manu illius.

Eka malaika mar Jehova Nyasaye nowachone niya, “Dogi ir ngʼat ma itiyone kendo ichiwri e lwete.”

10 Et rursum: Multiplicans, inquit, multiplicabo semen tuum, et non numerabitur prae multitudine.

Malaika nomedo wachone niya, “Abiro medo ogandani mabed mangʼeny ma ok nyal kwan.”

11 Ac deinceps: Ecce, ait, concepisti, et paries filium: vocabisque nomen eius Ismael, eo quod audierit Dominus afflictionem tuam.

Malaika mar Jehova Nyasaye nomedo wachone niya, “Koro in gi ich kendo ibiro nywolo nyathi ma wuowi, mi inichake Ishmael, nikech Jehova Nyasaye osewinjo chandruokni.

12 Hic erit ferus homo: manus eius contra omnes, et manus omnium contra eum: et e regione universorum fratrum suorum figet tabernacula.

Obiro bedo ngʼama kwiny ka kanyna mapok obo; nobed mamon gi ji duto, kendo ji duto bende nobed mamon kode, mi nodag komon gi owetene duto.”

13 Vocavit autem nomen Domini qui loquebatur ad eam: Tu Deus qui vidisti me. Dixit enim: Profecto hic vidi posteriora videntis me.

Bangʼeno Hagar nochako Nyasaye mane osewuoyo kode nying ni El-roi (ma tiende ni Jehova Nyasaye Maneno); nimar nowacho niya, “Koro aseneno Jalno manena.”

14 Propterea appellavit puteum illum, Puteum viventis et videntis me. Ipse est inter Cades et Barad.

Mano emomiyo sokono nochaki ni Beer-Lahai-Roi; kendo pod entiere nyaka chil kawuono, e kind Kadesh kod Bered.

15 Peperitque Agar Abrae filium: qui vocavit nomen eius Ismael.

Kuom mano Hagar nonywolone Abram nyathi ma wuowi kendo nochako nyinge ni Ishmael.

16 Octoginta et sex annorum erat Abram quando peperit ei Agar Ismaelem.

Abram ne ja-higni piero aboro gauchiel kane Hagar onywolone Ishmael.