< Genesis 11 >

1 Erat autem terra labii unius, et sermonum eorumdem.
Y toda la tierra tenía un lenguaje y una lengua.
2 Cumque proficiscerentur de oriente, invenerunt campum in terra Sennaar, et habitaverunt in eo.
Y aconteció que en su vagar del oriente, llegaron a un lugar llano en la tierra de Sinar, y allí se hicieron su lugar de vida.
3 Dixitque alter ad proximum suum: Venite, faciamus lateres, et coquamus eos igni. Habueruntque lateres pro saxis, et bitumen pro caemento:
Y se dijeron el uno al otro: Vamos, hagamos ladrillos, quemémoslos. Y tenían ladrillos por piedra, juntándolos con asfalto en vez de mezcla.
4 et dixerunt: Venite, faciamus nobis civitatem et turrim, cuius culmen pertingat ad caelum: et celebremus nomen nostrum antequam dividamur in universas terras.
Y ellos dijeron: Vamos, hagamos una ciudad, y una torre cuya cima subirá al cielo; y hagamos un gran nombre para nosotros mismos, para que no seamos vagabundos sobre la faz de la tierra.
5 Descendit autem Dominus ut videret civitatem et turrim, quam aedificabant filii Adam,
Y el Señor bajó a ver la ciudad y la torre que los hijos de los hombres estaban construyendo.
6 et dixit: Ecce, unus est populus, et unum est labium omnibus: coeperuntque hoc facere, nec desistent a cogitationibus suis, donec eas opere compleant.
Y el Señor dijo: Mira, todos son un pueblo y tienen todo un lenguaje; y esto es solo el comienzo de lo que pueden hacer: y ahora no será posible mantenerlos fuera de cualquier propósito de ellos.
7 Venite igitur, descendamus, et confundamus ibi linguam eorum, ut non audiat unusquisque vocem proximi sui.
Vengan, bajemos y quitemos el sentido de su lenguaje, para que no se puedan comunicar el uno al otro.
8 Atque ita divisit eos Dominus ex illo loco in universas terras, et cessaverunt aedificare civitatem.
Entonces él Señor Dios los envió a todas partes de la tierra; y dejaron de edificar su ciudad.
9 Et idcirco vocatum est nomen eius Babel, quia ibi confusum est labium universae terrae: et inde dispersit eos Dominus super faciem cunctarum regionum.
Así que se llamó Babel, porque allí el Señor quitó el sentido de todos los idiomas y desde allí el Señor los envió sobre toda la faz de la tierra.
10 Hae sunt generationes Sem: Sem erat centum annorum quando genuit Arphaxad, biennio post diluvium.
Estas son las generaciones de Sem. Sem tenía cien años cuando se convirtió en el padre de Arfaxad, dos años después del gran diluvio de aguas;
11 Vixitque Sem postquam genuit Arphaxad, quingentis annis: et genuit filios et filias.
Y después del nacimiento de Arfaxad, Sem vivió quinientos años, y tuvo hijos e hijas.
12 Porro Arphaxad vixit triginta quinque annis, et genuit Sale.
Y Arfaxad tenía treinta y cinco años cuando llegó a ser padre de Sala.
13 Vixitque Arphaxad postquam genuit Sale, trecentis tribus annis: et genuit filios et filias.
Y después del nacimiento de Sala, Arfaxad vivió cuatrocientos y tres años, y tuvo hijos e hijas.
14 Sale quoque vixit triginta annis, et genuit Heber.
Y Sala tenía treinta años cuando llegó a ser padre de Heber.
15 Vixitque Sale postquam genuit Heber, quadringentis tribus annis: et genuit filios et filias.
Y después del nacimiento de Heber, Sala vivió cuatrocientos y tres años, y tuvo hijos e hijas:
16 Vixit autem Heber triginta quattuor annis, et genuit Phaleg.
Y Heber tenía treinta y cuatro años cuando llegó a ser padre de Peleg:
17 Et vixit Heber postquam genuit Phaleg, quadringentis triginta annis: et genuit filios et filias.
Y después del nacimiento de Peleg, Heber vivió cuatrocientos treinta años, y tuvo hijos e hijas.
18 Vixit quoque Phaleg triginta annis, et genuit Reu.
Y Peleg tenía treinta años cuando fue padre de Reu:
19 Vixitque Phaleg postquam genuit Reu, ducentis novem annis, et genuit filios et filias.
Y después del nacimiento de Reu, Peleg vivió doscientos nueve años, y tuvo hijos e hijas.
20 Vixit autem Reu triginta duobus annis, et genuit Sarug.
Y Reu tenía treinta y dos años cuando se convirtió en el padre de Serug:
21 Vixit quoque Reu postquam genuit Sarug, ducentis septem annis: et genuit filios et filias.
Y después del nacimiento de Serug, Reu vivió por doscientos y siete años, y tuvo hijos e hijas:
22 Vixit vero Sarug triginta annis, et genuit Nachor.
Y Serug tenía treinta años cuando llegó a ser padre de Nacor:
23 Vixitque Sarug postquam genuit Nachor, ducentis annis: et genuit filios et filias.
Y después del nacimiento de Nacor, Serug vivió doscientos años y tuvo hijos e hijas.
24 Vixit autem Nachor viginti novem annis, et genuit Thare.
Y Nacor tenía veintinueve años cuando llegó a ser padre de Taré.
25 Vixitque Nachor postquam genuit Thare, centum decem et novem annis: et genuit filios et filias.
Y después del nacimiento de Taré, Nacor vivió por ciento diecinueve años, y tuvo hijos e hijas.
26 Vixitque Thare septuaginta annis, et genuit Abram et Nachor, et Aran.
Y Taré tenía setenta años cuando llegó a ser padre de Abram, Nacor y Harán.
27 Hae sunt autem generationes Thare: Thare genuit Abram, Nachor, et Aran. Porro Aran genuit Lot.
Estas son las generaciones de Taré: Taré fue el padre de Abram, Nacor y Harán; y Harán era el padre de Lot.
28 Mortuusque est Aran ante Thare patrem suum, in terra nativitatis suae in Ur Chaldaeorum.
Y la muerte vino a Harán cuando estaba con su padre Taré en la tierra de su nacimiento, Ur de los Caldeos.
29 Duxerunt autem Abram et Nachor uxores: nomen uxoris Abram, Sarai: et nomen uxoris Nachor, Melcha filia Aran patris Melchae, et patris Ieschae.
Y tomaron Abram y Nacor para sí mujeres: la nombre de la mujer de Abram fué Sarai, y el nombre de la mujer de Nacor: Milca, hija de Harán, padre de Milca e Isca.
30 Erat autem Sarai sterilis, nec habebat liberos.
Y Sarai no tuvo hijos.
31 Tulit itaque Thare Abram filium suum, et Lot filium Aran, filium filii sui, et Sarai nurum suam, uxorem Abram filii sui, et eduxit eos de Ur Chaldaeorum, ut irent in terram Chanaan: veneruntque usque Haran, et habitaverunt ibi.
Y Taré tomó a Abram, su hijo, y a Lot, hijo de Harán, y a Sarai, su nuera, la mujer de su hijo Abram, y salieron de Ur de los Caldeos, para ir a la tierra de Canaán; y vinieron a Harán, y estuvieron allí por algún tiempo.
32 Et facti sunt dies Thare ducentorum quinque annorum, et mortuus est in Haran.
Y todos los años de la vida de Taré fueron doscientos cinco: y Taré llegó a su fin en Harán.

< Genesis 11 >