< Hiezechielis Prophetæ 15 >

1 Et factus est sermo Domini ad me, dicens:
Кувынтул Домнулуй мь-а ворбит астфел:
2 Fili hominis, quid fiet de ligno vitis ex omnibus lignis nemorum, quae sunt inter ligna silvarum?
„Фиул омулуй, че аре лемнул де вицэ май мулт декыт орьче алт лемн, вицеле-де-вие май мулт декыт челе че сунт принтре копачий дин пэдуре?
3 Numquid tolletur de ea lignum, ut fiat opus, aut fabricabitur de ea paxillus, ut dependeat in eo quodcumque vas?
Я оаре чинева дин лемнул ачеста ка сэ факэ врео лукраре? Фаче чинева дин ел вреун кырлиг де атырнат чева ын ел?
4 Ecce igni datum est in escam: utramque partem eius consumpsit ignis, et medietas eius redacta est in favillam: numquid utile erit ad opus?
Ятэ кэ есте пус пе фок сэ ардэ. Дупэ че ый арде фокул челе доуэ капете ши мижлокул, май поате фи ел бун де чева?
5 Etiam cum esset integrum, non erat aptum ad opus: quanto magis cum illud ignis devoraverit, et combusserit, nihil ex eo fiet operis?
Ятэ, кынд ера ынтрег, ну се путя фаче нимик дин ел. Ку кыт май пуцин акум, дупэ че л-а мистуит ши л-а арс фокул, с-ар май путя фаче врео лукраре дин ел?
6 Propterea haec dicit Dominus Deus: Quomodo lignum vitis inter ligna silvarum, quod dedi igni ad devorandum, sic tradam habitatores Ierusalem.
Де ачея, аша ворбеште Домнул Думнезеу: ‘Ка лемнул де вицэ динтре копачий дин пэдуре, пе каре-л пун пе фок сэ-л ард, аша вой да ши пе локуиторий Иерусалимулуй.
7 Et ponam faciem meam in eos: de igne egredientur, et ignis consumet eos: et scietis quia ego Dominus, cum posuero faciem meam in eos,
Ымь вой ынтоарче Фаца ымпотрива лор; ау ешит дин фок, дар фокул ый ва арде де тот. Ши вець шти кэ Еу сунт Домнул кынд Ымь вой ынтоарче Фаца ымпотрива лор.
8 et dedero terram inviam, et desolatam: eo quod praevaricatores extiterint, dicit Dominus Deus.
Вой префаче цара ынтр-ун пустиу, пентру кэ ау фост некрединчошь’”, зиче Домнул Думнезеу.

< Hiezechielis Prophetæ 15 >