Hiezechielis Prophetæ 14

1 Et venerunt ad me viri seniorum Israel, et sederunt coram me.

Hitah chun Israel sunga lamkai phabep kahenga ahungun, hitia amaho kakoma atou pet un,

2 Et factus est sermo Domini ad me, dicens:

Kahenga Pakaija konin hiche thuhi ahung lhunge.

3 Fili hominis, viri isti posuerunt immunditias suas in cordibus suis, et scandalum iniquitatis suae statuerunt contra faciem suam: numquid interrogatus respondebo eis?

Mihem chapa, hiche lamkai hohin alungsung uva milim doi kisemthu akitun u ahi. Amahon chonsetna alhuh nadiu thilho chu akol chahkheh un ahi. Ipi jeh a athum nau chu kangai peh ding ham?

4 Propter hoc loquere eis, et dices ad eos: Haec dicit Dominus Deus: Homo homo de domo Israel, qui posuerit immunditias suas in corde suo, et scandalum iniquitatis suae statuerit contra faciem suam, et venerit ad prophetam interrogans per eum me: ego Dominus respondebo ei in multitudine immunditiarum suarum:

Hiche hi thaneitah Pakai thusei ahi tin seipeh in. Israel mipi ten alungthim sung uva milim doi kisemthu akitun soh kei u ahi. Chonsetna lha ahitauvin, chuti chun amaho themgao ho koma thu aga dong jiuve.

5 ut capiatur domus Israel in corde suo, quo recesserunt a me in cunctis idolis suis.

Hijeh a chu Pakai keiman, amaho chu nasatah a amilim doi hou nauva akhol khom jat dungjui ja kahin donbut diu ahi. Hiche ho kidah dah um amilim doi hounauva konna kamite lungthim leh alungchang u kakhum khom theina ding uva kabol dingu ahi.

6 Propterea dic ad domum Israel: Haec dicit Dominus Deus: Convertimini, et recedite ab idolis vestris, et ab universis contaminationibus vestris avertite facies vestras.

Hiche jeh chun Israel mipite chu seipeh in, hiche hi thaneitah Pakai thusei ahi. Kisih unlang namilim doi hou nauva konin kihei mangun. Chuleh kidah dah um nachonset nau chu ngau vin.

7 Quia homo homo de domo Israel, et de proselytis quicumque advena fuerit in Israel, si alienatus fuerit a me, et posuerit idola sua in corde suo, et scandalum iniquitatis suae statuerit contra faciem suam, et venerit ad prophetam ut interroget per eum me: ego Dominus respondebo ei per me.

Kei Pakaiyin Israel insung mi hihen, gamdang mi hijongle, keima eipaija alungchang uva milim doi kitundoh a chonsetna lha ho, chule kei thuhil ngaicha a themgao ho koma che jouse agoma donbutna kapeh ding ahi.

8 Et ponam faciem meam super hominem illum, et faciam eum in exemplum, et in proverbium, et disperdam eum de medio populi mei: et scietis quia ego Dominus.

Hitobanga chon miho douna a kahung kiheija amaho dinga tijat umtah vetsahna kapeh a, kamite a konna amaho hi kasuhmang jeng ding ahi. Hiteng chule nangin keihi Pakai kahi ti nahin hetdoh ding ahi.

9 Et propheta cum erraverit, et locutus fuerit verbum: ego Dominus decepi prophetam illum: et extendam manum meam super illum, et delebo eum de medio populi mei Israel.

Chuleh ijemtia themgaopa thusei dinga akijou klhep lhah khah tah a ahileh, hiche themgao pachu keima Pakaiyin kajou lhep jeh hiding ahi. Keiman hiche themgao pa chunga chu kakhut tum kahin lap sanga, Israel mite lah a konna amaho chu kasat lhah ding ahi.

10 Et portabunt iniquitatem suam: iuxta iniquitatem interrogantis, sic iniquitas prophetae erit:

Themgao lhem ho leh amaho lamkai ngaichaho jouse chu achonset nau jeh a talen kapeh soh kei diu ahi.

11 ut non erret ultra domus Israel a me, neque polluatur in universis praevaricationibus suis: sed sint mihi in populum, et ego sim eis in Deum, ait Dominus exercituum.

Hitia hi Israel mipi te keija konna vahmang kit talou hel diu ahi. Amaho leh amaho chonsetna a kisuboh kit talou diu ahi. Amaho chu kamite hiuva chuleh keima a Pathen u kahi ding ahi, tia Pakai kitipa keiman kaseidoh ahi.

12 Et factus est sermo Domini ad me, dicens:

Chutah chun hiche thusei hi kahenga Pakaija kon in ahung lhunge.

13 Fili hominis, terra cum peccaverit mihi, ut praevaricetur praevaricans, extendam manum meam super eam, et conteram virgam panis eius: et immittam in eam famem, et interficiam de ea hominem, et iumentum.

Mihem chapa, gamsung khat a mite chu kei dounan hung chonse kha ta leu, keiman amaho suhchipna dinga kakhut kahin lap a aneh hol nau lampi kasuhtang peh a, mihem leh gancha agoma suhmang nadinga kel kalhah sah ding ahi.

14 Et si fuerint tres viri isti in medio eius, Noe, Daniel, et Iob: ipsi iustitia sua liberabunt animas suas, ait Dominus exercituum.

Noah, Daniel chule Job ho jeng jong achonphat nauvin midang khat jong ahuhhing jou pouvin, amavang amaho changseh bou akihuhhing jou uve, tin thaneitah Pakaiyin aseije.

15 Quod si et bestias pessimas induxero super terram ut vastem eam; et fuerit invia, eo quod non sit pertransiens propter bestias:

Ahilouleh keiman gamsa ho chu agamsunga kadel khum sah a miho chu athauva chuleh agam chu mi chen louna gam aso uva, chuleh koiman ajot le ngamlou ding ahitai. Ajotpa le ho dinga kichat tijat um kahisah thei ahi.

16 Tres viri isti si fuerint in ea, vivo ego, dicit Dominus Deus, quia nec filios, nec filias liberabunt: sed ipsi soli liberabuntur, terra autem desolabitur.

Adihtah mong mongin, keiman kahin laisen pasal thum ana umkhom kha tajong leu achapa teu leh achanu teu huhdoh jou pouvintin, amaho changseh bou kihuhdoh uva, amavang agamsung uhi ahomkeu kiso ding ahi.

17 Vel si gladium induxero super terram illam, et dixero gladio: Transi per terram: et interfecero de ea hominem, et iumentum:

Ahilouleh agamsung douna a gal kahin pohlut khuma chule mihem leh ganchaho sumang dinga melma sepaite kahin sollut khum thei ahi.

18 et tres viri isti fuerint in medio eius: vivo ego, dicit Dominus Deus, non liberabunt filios, neque filias: sed ipsi soli liberabuntur.

Adih tahbeh mongin keima kahin laisen tin thaneipen Pakijin aseije. Pasal thum ana umkhom jong leu amaho chapate leh chanuteu huhdoh jou pouvintin, amaho changseh bou kihuhdoh jou diu ahi,

19 Si autem et pestilentiam immisero super terram illam, et effudero indignationem meam super eam in sanguine, ut auferam ex ea hominem, et iumentum:

Ahiloule keiman kalungsatna hi agamsunga natna hi kasunlhah khuma chuleh hiche natna chun mihem leh gancha kibanga athagam sah thei ahi.

20 Et Noe, et Daniel, et Iob fuerint in medio eius: vivo ego, dicit Dominus Deus, quia filium, et filiam non liberabunt: sed ipsi iustitia sua liberabunt animas suas.

Atahbeh mongin keima kahin laisen tin thaneipen Pakaiyin aseije. Noah, Daniel, Job ho ana umun, amahon amaho chapte leh achanuteu ana kihuhdoh jou pouve. Achonphat nauvin amaho bouseh akihuhhing jouvun ahi.

21 Quoniam haec dicit Dominus Deus: Quod et si quattuor iudicia mea pessima, gladium, et famem, ac bestias malas, et pestilentiam immisero in Ierusalem ut interficiam de ea hominem, et pecus:

Tun thaneipen Pakai thusei chu hiche hi ahi. Jerusalem chunga hiche engbolna hoise tah tah liho hung lhung ding hi ichan a tijat um hiding hitam? Gala kisat a kel lha, gamsaho, chuleh natna hise amanu amite leh aganchate jouse sumang dinga hung lhung ding ahi tin aseije.

22 tamen relinquetur in ea salvatio educentium filios, et filias: ecce ipsi egredientur ad vos, et videbitis viam eorum, et adinventiones eorum, et consolabimini super malo, quod induxi in Ierusalem in omnibus, quae importavi super eam.

Ahijeng vang'in ahing doh umnalai ding ahin, amaho chun Babylon langa delmanga umdinga nangma nung ahin jui diu ahi. Itobang tah a migilou hiuvem? ti nangin namit tah a nahin mu ding, hiteng chule keiman Jerusalema ipi kabol ding ham ti nahet doh thei ding ahi.

23 Et consolabuntur vos, cum videritis viam eorum, et adinventiones eorum: et cognoscetis quod non frustra fecerim omnia, quae feci in ea, ait Dominus Deus.

Nangin amaho nakimuto pi tengleh aum chanu nahin mu a, hitobang thil hohi ajeh beija kabol ahilou chu nahin hetdoh ding ahi tia keima thaneipen Pakaiyin kasei ahi.