< Exodus 34 >
1 Ac deinceps: Praecide, ait, tibi duas tabulas lapideas instar priorum, et scribam super eas verba, quae habuerunt tabulae, quas fregisti.
Angraeng mah Mosi khaeah, Na vah phaeng ih thlung kangphaek pongah tarik ih ca baktih toengah ka tarik let hanah, hmaloe ih baktih toengah thlung kangphaek hnetto sah ah.
2 Esto paratus mane, ut ascendas statim in montem Sinai, stabisque mecum super verticem montis.
Khawnbang khawnthaw ah amsak coek ah loe, Sinai mae ah daw tahang ah; maesom nuiah nangmah hoi nangmah to kai khaeah ang paek ah.
3 Nullus ascendat tecum, nec videatur quispiam per totum montem: boves quoque et oves non pascantur econtra.
Mi doeh angzo haih hmah, mi doeh mae nuiah hnuk han om hmah nasoe; tuu hoi maitawnawk doeh mae hmaa ah toep o hmah nasoe.
4 Excidit ergo duas tabulas lapideas, quales antea fuerant: et de nocte consurgens ascendit in montem Sinai, sicut praeceperat ei Dominus, portans secum tabulas.
To pongah anih mah hmaloe ih baktih toengah, thlung kangphaek hnetto a sak; Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah, Mosi loe khawnbang khawnthaw ah angthawk moe, a ban ah thlung kangphaek hnetto sin pacoengah, Sinai mae nuiah dawh tahang.
5 Cumque descendisset Dominus per nubem, stetit Moyses cum eo, invocans nomen Domini.
To naah Angraeng loe tamai thung hoiah anghum tathuk, to ah anih hoi nawnto angdoet moe, Angraeng ih ahmin to taphong.
6 Quo transeunte coram eo, ait: Dominator Domine Deus, misericors et clemens, patiens et multae miserationis, ac verax,
Mosi hmaa ah Angraeng to caeh moe, Amlunghaih, palungnathaih hoi kakoi Angraeng, palungsawk, thui laek ai hoihhaih hoi loktang hoiah kakoi,
7 qui custodis misericordiam in millia: qui aufers iniquitatem, et scelera, atque peccata, nullusque apud te per se innocens est. Qui reddis iniquitatem patrum filiis, ac nepotibus in tertiam et quartam progeniem.
athawng asang kaminawk tahmenkung, zaehaih, sakpazaehaih hoi kahoih ai hmuen sakhaih tahmenkung, toe zaehaih sah kaminawk loe khensut ai ah; ampanawk ih zaehaih pongah a caanawk adung thumto hoi palito karoek to thuitaekkung, Angraeng Sithaw, tiah taphong.
8 Festinusque Moyses, curvatus est pronus in terram, et adorans
Mosi loe karangah long ah akuep moe, a bok.
9 ait: Si inveni gratiam in conspectu tuo Domine, obsecro ut gradiaris nobiscum (populus enim durae cervicis est) et auferas iniquitates nostras atque peccata, nosque possideas.
Aw Angraeng, na mikcuk naakrak ah ka oh nahaeloe, Angraeng loe kaicae hoi nawnto caeh nasoe; hae kaminawk loe palungthah o, toe kaicae zaehaih hoi sakpazaehaihnawk to tahmen raeh ah loe, kaicae hae nangmah ih qawktoepkung ah na la ah, tiah a naa.
10 Respondit Dominus: Ego inibo pactum videntibus cunctis, signa faciam quae numquam visa sunt super terram, nec in ullis gentibus: ut cernat populus iste, in cuius es medio, opus Domini terribile quod facturus sum.
To pacoengah anih mah, Khenah, nangcae hoi lokmaihaih ka sak han; long nuiah kaom kaminawk boih hmaa ah, sak vai ai ih dawnraihaih to nang ih kaminawk boih mikhnuk ah ka sak han; nangcae khaeah ka sak han ih dawnrai hmuen loe zit thoh pongah, nang hoi nawnto kaom kaminawk mah Angraeng mah sak ih hmuen to hnu o tih.
11 Observa cuncta quae hodie mando tibi: ego ipse eiiciam ante faciem tuam Amorrhaeum, et Chananaeum, et Hethaeum, Pherezaeum quoque, et Hevaeum, et Iebusaeum.
Vai hniah kang thuih ih lok hae tahngai ah; khenah, Amor, Kannan, Hit, Periz, Hiv hoi Jebus kaminawk to nangcae hmaa ah ka haek han.
12 Cave ne umquam cum habitatoribus terrae illius iungas amicitias, quae sint tibi in ruinam:
Na caeh han ih prae kaminawk hoi lokmaihaih na sak han ai ah, acoe ah; na sak moeng nahaeloe nihcae loe nangcae han thaang ah om o tih.
13 sed aras eorum destrue, confringe statuas, lucosque succide:
Nihcae ih hmaicamnawk to phrae pae ah, krangnawk doeh paro pae ah loe, Asherah tungnawk doeh pakhruh pae ah.
14 noli adorare deum alienum. Dominus zelotes nomen eius, Deus est aemulator.
Kalah sithaw to bok hmah; anih ih ahmin loe, Ut panoek Angraeng; ut panoek Sithaw, tiah oh;
15 Ne ineas pactum cum hominibus illarum regionum: ne, cum fornicati fuerint cum diis suis, et adoraverint simulachra eorum, vocet te quispiam ut comedas de immolatis.
to prae thungah kaom kaminawk hoi lokmaihaih na sak nahaeloe, nihcae loe angmacae ih sithawnawk khaeah a takpum to zaw o ueloe, angbawnhaih to sah o tih; nang doeh na kawk o ueloe, nihcae mah sak ih angbawnhaih moi to na caa moeng tih;
16 Nec uxorem de filiabus eorum accipies filiis tuis: ne, postquam ipsae fuerint fornicatae, fornicari faciant et filios tuos in deos suos.
Na capanawk hanah nihcae ih canunawk zu ah na lak pae nahaeloe, a canunawk loe angmacae ih sithawnawk khaeah takpum zaw o ueloe, na capanawk doeh nihcae ih sithawnawk hoi zaehaih to sah o moeng tih.
17 Deos conflatiles non facies tibi.
Nangmah hanah krang to sah hmah.
18 Sollemnitatem azymorum custodies. Septem diebus vesceris azymis, sicut praecepi tibi, in tempore mensis novorum: mense enim verni temporis egressus es de Aegypto.
Taeh thuh ai ih poih to sah ah. Kang paek ih lok baktih toengah, ni sarihto thung taeh thuh ai ih takaw to caa ah; Abib khrah phak naah sah ah; Abib khrah naah ni Izip prae thung hoiah na tacawt.
19 Omne, quod aperit vulvam generis masculini, meum erit. De cunctis animantibus tam de bobus, quam de ovibus, meum erit.
Zok thung hoi tapen tangsuek calu boih loe kai ih ni; tuu doeh, maitaw doeh, tapen tangsuek atae loe kai ih ni.
20 Primogenitum asini redimes ove: sin autem nec pretium pro eo dederis, occidetur. Primogenitum filiorum tuorum redimes: nec apparebis in conspectu meo vacuus.
Tapen tangsuek laa hrang to tuucaa hoiah akrang ah; na krang ai nahaeloe, laa hrang ih tahnong to khaek paeh. Tapen tangsuek na capanawk to akrang boih ah. Mi kawbaktih doeh ka hmaa ah bangkrai ah angzo hmah nasoe.
21 Sex diebus operaberis, die septimo cessabis arare, et metere.
Ni tarukto thung toksah ah loe, ni sarihto naah loe anghak ah; laikok atokhaih atue hoi cang aahhaih atue ah doeh, ni sarihto naah loe anghak ah.
22 Sollemnitatem hebdomadarum facies tibi in primitiis frugum messis tuae triticeae, et sollemnitatem, quando redeunte anni tempore cuncta conduntur.
Zarto boeng naah kathai tangsuek cang aahhaih poih to sah ah, cang pakhuenghaih poih doeh saning boeng naah sah ah.
23 Tribus temporibus anni apparebit omne masculinum tuum in conspectu omnipotentis Domini Dei Israel.
Na capa nongpanawk loe Angraeng Sithaw, Israel Sithaw hmaa ah, saningto naah vai thumto angphong o han angaih.
24 Cum enim tulero gentes a facie tua, et dilatavero terminos tuos, nullus insidiabitur terrae tuae, ascendente te, et apparente in conspectu Domini Dei tui ter in anno.
Acaeng kaminawk to na hmaa ah ka haek moe, na prae to ka kawksak han; na Angraeng Sithaw hmaa ah angphong hanah, saningto naah vai thumto na caeh naah, mi mah doeh na prae to khit mak ai.
25 Non immolabis super fermento sanguinem hostiae meae: neque residebit mane de victima sollemnitatis Phase.
Moi thii hoi taeh thuh ih hmuen hoiah kai khaeah angbawnhaih to sah hmah; loihaih poih sak ih angbawnhaih moi to akhawnbang khoek to suem hmah.
26 Primitias frugum terrae tuae offeres in domo Domini Dei tui. Non coques hoedum in lacte matris suae.
Na lawk thung ih athai tangsuek thingthai qumpo to na Angraeng Sithaw im ah sin ah; Maeh caa to amno ih tahnutui hoi nawnto thong hmah, tiah a naa.
27 Dixitque Dominus ad Moysen: Scribe tibi verba haec, quibus et tecum et cum Israel pepigi foedus.
Angraeng mah Mosi khaeah, Hae loknawk hae tarik ah; hae loknawk baktih toengah, nang hoi Israel kaminawk salakah lokmaihaih to ka sak, tiah a naa.
28 Fuit ergo ibi cum Domino quadraginta dies et quadraginta noctes: panem non comedit, et aquam non bibit, et scripsit in tabulis verba foederis decem.
Mosi loe buhcaa ai, tui doeh nae ai ah, Angraeng hoi nawnto ni qui pali, qum qui palito thung oh; to naah anih mah kaalok hato, lokmaihaih loknawk to thlung kangphaek pongah tarik.
29 Cumque descenderet Moyses de monte Sinai, tenebat duas tabulas testimonii, et ignorabat quod cornuta esset facies sua ex consortio sermonis Domini.
Mosi loe hnukung thlung kangphaek hnetto ban ah sin moe, mae nui hoiah anghum tathuk, Angraeng hoi nawnto lok apaeh hoi naah, angmah loe kampha angmah ih mikhmai to panoek ai.
30 Videntes autem Aaron et filii Israel cornutam Moysi faciem, timuerunt prope accedere.
Aaron hoi Israel kaminawk boih mah Mosi to hnuk o naah, khenah, anih ih mikhmai loe ampha; to pongah anih khae anghnaih hanah a zit o.
31 Vocatique ab eo, reversi sunt tam Aaron, quam principes synagogae. Et postquam locutus est ad eos,
Toe nihcae to Mosi mah kawk; to pongah Aaron hoi Israel zaehoikungnawk boih, anih khaeah angzoh o let, to tiah Mosi hoi nihcae to lok aram o.
32 venerunt ad eum etiam omnes filii Israel: quibus praecepit cuncta quae audierat a Domino in monte Sinai.
To pacoengah Israel kaminawk boih anih taengah anghnaih o moe, Sinai mae ah Angraeng mah paek ih kaaloknawk to nihcae khaeah thuih pae boih.
33 Impletisque sermonibus, posuit velamen super faciem suam.
Mosi mah nihcae khaeah lokthuih pae boih pacoengah, a mikhmai to khuk.
34 Quod ingressus ad Dominum, et loquens cum eo, auferebat donec exiret, et tunc loquebatur ad filios Israel omnia quae sibi fuerant imperata.
Toe Mosi loe Angraeng hoi lok apaeh hanah anih hmaa ah caeh kruek, tasa bang angzo let ai karoek to, a mikhmai khukhaih to takhoe ving; tasa bang angzoh pacoengah, anih khaeah thuih pae ih loknawk to Israel kaminawk khaeah a thuih pae patoeng.
35 Qui videbant faciem egredientis Moysi esse cornutam, sed operiebat ille rursus faciem suam, si quando loquebatur ad eos.
To naah kampha Mosi ih mikhmai to Israel kaminawk mah hnuk o; Mosi loe Angraeng hoi lok apaeh hanah caeh karoek to mikhmai to a khuk let.