Exodus 33

1 Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens: Vade, ascende de loco isto tu, et populus tuus quem eduxisti de Terra Aegypti, in terram quam iuravi Abraham, Isaac, et Iacob, dicens: Semini tuo dabo eam:

Anante Ra Anumzamo'a Mosesena asamino, Abrahamuma, Aisakima, Jekopuma huvempa hu'na tamagehe'ima zamigahue hu'noa moparega, ama kumara atrenka kagrane Isipiti'ma zamavare fegi atrenka e'nana vahe'enena viho.

2 et mittam praecursorem tui angelum, ut eiiciam Chananaeum, et Amorrhaeum, et Hethaeum, et Pherezaeum, et Hevaeum, et Iebusaeum,

Ankero vahe huntesugeno vugota huramanteno Kenani vahe'ma, Amori vahe'ma, Hiti vahe'ma, Perisi vahe'ma, Hivi vahe'ma, Jebusi vahetamina ana mopafintira zamahe natitregahie.

3 et intres in terram fluentem lacte et melle. Non enim ascendam tecum, quia populus durae cervicis est: ne forte disperdam te in via.

Hagi amirimo'ene tumerimo'ma avi'mate'nea moparega mareriho. Hianagi Nagra tamagranena ovugahue. Na'ankure tamagra ke ontahi vahe mani'nazanki'na kantega tamahe frigahue.

4 Audiensque populus sermonem hunc pessimum, luxit: et nullus ex more indutus est cultu suo.

Israeli vahe'mo'za ana zamazeri havizama hania nanekema nentahi'za zavi krafa nehu'za mago'mo'e huno avufgarera avasesezana osu'ne.

5 Dixitque Dominus ad Moysen: Loquere filiis Israel: Populus durae cervicis es, semel ascendam in medio tui, et delebo te. Iam nunc depone ornatum tuum, ut sciam quid faciam tibi.

Na'ankure Ra Anumzamo'a Mosesena asamino, Israeli vahera zamasamio, zamagra ke ontahi vahe mani'nazanki'na Nagrama zamgranema vanu'na ame hu'na tamahegahuanki menina tamavufgareti tamavasese zana erinetrenke'na Nagrama huramante'nua zankura antahi'neno.

6 Deposuerunt ergo filii Israel ornatum suum a monte Horeb.

Hige'za Israeli vahe'mo'za zmavasesezama hu'naza zana, Horepi agonafi zafitrete'za amane vu'naze.

7 Moyses quoque tollens tabernaculum, tetendit extra castra procul, vocavitque nomen eius, Tabernaculum foederis. Et omnis populus, qui habebat aliquam quaestionem, egrediebatur ad Tabernaculum foederis, extra castra.

Hagi Mosese'a nehiaza huno kuma'mofo fegia ogantu mago seli no azeri otino kinenteno, Ra Anumzane atruhu seli mono none huno agia antemi'ne. Ra Anumzanema keaga hunaku hanimo'a, kumamofo fegi'a ana seli nonte vugahie.

8 Cumque egrederetur Moyses ad tabernaculum, surgebat universa plebs, et stabat unusquisque in ostio papilionis sui, aspiciebantque tergum Moysi, donec ingrederetur tentorium.

Ana seli nontegama Mosese'ma nevigeno'a, mika Israeli vahe'mo'za seli nozamimofo kahante otine'za negazageno, Anumzanema atru huno keagama hu seli nompina ufretere hu'ne.

9 Ingresso autem illo tabernaculum foederis, descendebat columna nubis, et stabat ad ostium, loquebaturque cum Moyse,

Mosese'ma ana seli nompima anama ufreterema nehigeno'a vimago hampomo eramino seli no kafante emani'negeno, Ra Anumzamo'a Mosese enena keaga hu'ne.

10 cernentibus universis quod columna nubis staret ad ostium Tabernaculi. Stabantque ipsi, et adorabant per fores tabernaculorum suorum.

Israeli vahe'mo'za ana hampomo'ma Anumzanema atruhuno keagamahu seli nomofo kafante oti'nege'za nege'za, mika'mo'za oti'za seli nozamimofo kafante zamarena re'za monora huntetere hu'naze.

11 Loquebatur autem Dominus ad Moysen facie ad faciem, sicut solet loqui homo ad amicum suum. Cumque ille reverteretur in castra, minister eius Iosue filius Nun, puer, non recedebat de Tabernaculo.

Ra Anumzamo'a Mosese ene oge age nehuno rone'anema keaga hiankna huno nanekea hu'ne. Mosese'a anama huteno eteno kumapi vugahianagi, azama nehia nera, Nuni nemofo Josua'a ana seli nompina maka kna nemanie.

12 Dixit autem Moyses ad Dominum: Praecipis ut educam populum istum: et non indicas mihi quem missurus es mecum, praesertim cum dixeris: Novi te ex nomine, et invenisti gratiam coram me.

Mosese'a Ra Anumzamofona asamino, Ko ama'i vahetamina vugota huzamantenka zmavrenka mrerio hunka Kagra nasami'nane. Hianagi iza'ene hurantegahane, Kagra onasami'nane. Navesinegante'na kagika'a antahi'noe hunka hu'nane.

13 Si ergo inveni gratiam in conspectu tuo, ostende mihi faciem tuam, ut sciam te, et inveniam gratiam ante oculos tuos: respice populum tuum gentem hanc.

Kagrama tamage hunka kavesima nantesunka, Kagraka'a kavukavara rempi hunamige'na nentahi'na kavesi zankura hakevava haneno. Hagi Israeli vahera Kagri vaheki kagesa antahizamio.

14 Dixitque Dominus: Facies mea praecedet te, et requiem dabo tibi.

Ra Anumzamo'a kenona huno, Nagra kagrane mani'na nevu'na manifrua kamigahue.

15 Et ait Moyses: Si non tu ipse praecedas, ne educas nos de loco isto.

Hagi Kagrama, tagranema ovanunka, tatregeta ama kumara atreta ovamneno.

16 In quo enim scire poterimus ego et populus tuus invenisse nos gratiam in conspectu tuo, nisi ambulaveris nobiscum, ut glorificemur ab omnibus populis qui habitant super terram?

Nagri'ene Israeli vahe ka'anema Kagrama ovananke'za, inankna hu'za ru vahe'mo'za tavesinerantane hu'za antahigahaze? Kagrama tagranema vananke'za mika ama mopafima mani'naza vahe'mo'za tagrikura ruzahu vahe mani'naze hu'za hugahaze.

17 Dixit autem Dominus ad Moysen: Et verbum istud, quod locutus es, faciam: invenisti enim gratiam coram me, et teipsum novi ex nomine.

Hagi Ra Anumzamo'a Mosesena asamino, Anama nantahigana zana hugahue. Na'ankure Nagra muse hunegante'na kagika'a antahi'noe.

18 Qui ait: Ostende mihi gloriam tuam.

Anante Mosese'a huno, Menina hanave nentake masaka'a naveri huo higeno,

19 Respondit: Ego ostendam omne bonum tibi, et vocabo in nomine Domini coram te: et miserebor cui voluero, et clemens ero in quem mihi placuerit.

Ra Anumzamo'a huno, maka knare navu'nava zani'ane kavuga enevu'na, nagini'a huama hu'na Ra Anumza mani'noe hu'na hugahue. Hagi nasuma raginte'naku'ma hanumofona, nasu raginente'na, nasuma raginte'na azama hunaku'ma hanumofona, agampu hunte'na aza hugahue.

20 Rursumque ait: Non poteris videre faciem meam: non enim videbit me homo, et vivet.

Hianagi Nagri navugosa kagra onkegahane. Na'ankure nagesimo'a frigahie.

21 Et iterum: Ecce, inquit, est locus apud me, et stabis supra petram.

Hagi ko, antu have agofetu oti'nesanke'na,

22 Cumque transibit gloria mea, ponam te in foramine petrae, et protegam dextera mea, donec transeam:

hanave nentake masani'ane kavuga evu kagatenere'na enevu'na, have kankamunpinka kavre'na nazanu rufitegante'nena kagatere'na enevu'na,

23 tollamque manum meam, et videbis posteriora mea: faciem autem meam videre non poteris.

nazana erisga ha'nena namefi'age kegahane. Hianagi navugosafina onagegahane.