Exodus 3
1 Moyses autem pascebat oves Iethro soceri sui sacerdotis Madian: cumque minasset gregem ad interiora deserti, venit ad montem Dei Horeb.
Mosen nikhat anupa pa Median thempu pa Jethro kelngoi achin laijin. Kelgoi hon chu gamlha tah gamthip lam'a apuiyin, Pathen molsang, Sinai lam'a chun ahung tan ahi.
2 Apparuitque ei Dominus in flamma ignis de medio rubi: et videbat quod rubus ardebat, et non combureretur.
Hiche laimun'a chun Pathen vantil meikong in hamboh lah'a ahung kilah in, Mose in lungdong tah in aven ahi. Hamboh chu akong jeng in hinlah akavam deh pon ahi.
3 Dixit ergo Moyses: Vadam, et videbo visionem hanc magnam, quare non comburatur rubus.
Chuin Mose ama leh ama aki houlim in, “Hiche hi datmah umtah thil ahiye, ipijeh pentah a hiche hamboh khu kavam lou ahidem? kache a kavet tei angaiye” ati.
4 Cernens autem Dominus quod pergeret ad videndum, vocavit eum de medio rubi, et ait: Moyses, Moyses. Qui respondit: Adsum.
Hichu ve dinga Mose in hilam chu anailut jep jep e ti Pakaiyin amuphat'in, Pathen in hamboh lailung akon in, “Mose! Mose!” tin akouvin ahile, Mose in jong a donbut in “Keima hiva ka um'e,” ati.
5 At ille: Ne appropies, inquit, huc: solve calceamentum de pedibus tuis: locus enim, in quo stas, terra sancta est.
“Hin nailut hihbeh in” tin Pakaiyin agih tan ahi. “Nakeng chot kisut in, ajeh chu nang ma muntheng'a ding nahi.
6 Et ait: Ego sum Deus patris tui, Deus Abraham, Deus Isaac, et Deus Iacob. Abscondit Moyses faciem suam: non enim audebat aspicere contra Deum.
Keima napa dinga a-Pathen kahi - Abraham Pathen, Isaac Pathen, leh Jacob Pathen kahi”, ati. Hichu Mose in ajah phat in amai akhutai, ajeh chu Pathen avet ngamlou ahi.
7 Cui ait Dominus: Vidi afflictionem populi mei in Aegypto, et clamorem eius audivi propter duritiam eorum qui praesunt operibus:
Chuphat in Pakaiyin ahenga aseijin, “Egypt a kamite kibol gimna ka muchen tai. Achung'uva tohvai hom hon asuh gimnau aka awgin'u kaja tan ahi. Heng'e, a thohgim nau abonchan ka hechen tai, ati.
8 et sciens dolorem eius, descendi ut liberem eum de manibus Aegyptiorum, et educam de terra illa in terram bonam, et spatiosam, in terram quae fluit lacte et melle, ad loca Chananaei, et Hethaei, et Amorrhaei, et Pherezaei, et Hevaei, et Iebusaei.
Hijeh a chu Egypt mite thannei nanoiya kon'a amaho huhdoh ding le Egypt gam'a kon'a gampha tah, khoiju le bongnoi lon na gam hichu - Canaan mite, Hit mite, Amor mite, Periz mite, Hivi mite Chule Jebus mite tua achenna'u gam'a puilut dinga Keima hikoma hung kumlha kahi, ati.
9 Clamor ergo filiorum Israel venit ad me: vidique afflictionem eorum, qua ab Aegyptiis opprimuntur.
Vetan! Israel chate ka awgin ka angsung ahung lhung tai, chule Egypt miten asuh gimnau kichen tah in kamutai.
10 Sed veni, et mittam te ad Pharaonem, ut educas populum meum, filios Israel de Aegypto.
Tun che jengin, ajeh chu Keiman nanghi Pharaoh henga kasol nahiye. Kami Israelte Egypt gam'a kona nahin puidoh ding ahi,” ati.
11 Dixitque Moyses ad Deum: Quis sum ego ut vadam ad Pharaonem, et educam filios Israel de Aegypto?
Hinlah Mose Pathen heng'ah akiphin in, “Kei koi kahia Pharaoh henga kaga kilah ding ham? Kei koi ka hia Israelte Egypt gam'a kon'a ka hin puidoh ding ham?” ati.
12 Qui dixit ei: Ego ero tecum: et hoc habebis signum, quod miserim te: Cum eduxeris populum meum de Aegypto, immolabis Deo super montem istum.
Pathen in adonbut in, “Keiman ka umpi jing ding nahiye. Keiman kasol nahina nangma dinga melchihna hiche hi ahi: Nangman miho chu Egypt gam'a kon'a nahin puidoh teng leh, hiche mol tah a hi Pathen na hou ding'u ahi,” ati.
13 Ait Moyses ad Deum: Ecce ego vadam ad filios Israel, et dicam eis: Deus patrum vestrorum misit me ad vos. Si dixerint mihi: Quod est nomen eius? quid dicam eis?
Ahivang'in Mose akiphin'in, “Keima Israel chate henga kachea ajah uva, ‘Napu napateu Pathen in na heng uva eihinsol ahi,’ tin sei leng ‘Amin ipi ham?’ tia eidoh diu ahi, chuteng amaho chu iti ka donbut ding ham?,” ati.
14 Dixit Dominus ad Moysen: EGO SUM QUI SUM. Ait: Sic dices filiis Israel: QUI EST, misit me ad vos.
Pathen in Mose a donbut in, “Keima hi Keima ka hi jeng'e. Hiche hi Israelte heng'a seipeh in: Keima chun na heng'uva eihinsol ahi,” tin ati.
15 Dixitque iterum Deus ad Moysen: Haec dices filiis Israel: Dominus Deus patrum vestrorum, Deus Abraham, Deus Isaac, et Deus Iacob misit me ad vos: hoc nomen mihi est in aeternum, et hoc memoriale meum in generatione et generationem.
Pathen in jong Mose heng'a aseiyin, “Hiche hi Israelte heng'a seipeh in: Yahweh, napu napateu Pathen - Abraham Pathen, Isaac Pathen, chule Jacob Pathen in - naheng uva eihin sol ahi. Hiche hi ka tonsot min ahi, akhang akhang'a nageldoh jing diu kamin ahi.
16 Vade, et congrega seniores Israel, et dices ad eos: Dominus Deus patrum vestrorum apparuit mihi, Deus Abraham, Deus Isaac, et Deus Iacob, dicens: Visitans visitavi vos, et vidi omnia quae acciderunt vobis in Aegypto:
“Tun chenlang Israel sung'a upa ho gakou khom tan. Aheng'uva seipeh in 'Yahweh, napu napauteu Pathen - Abraham, Isaac, chule Jacob Pathen - kahenga akilah in ahi. Aman kajah-a aseiyin, “Keiman naichan kanave jing'un, chule Egypt miten na-engbol nau keiman kamui.
17 Et dixi ut educam vos de afflictione Aegypti in terram Chananaei et Hethaei et Amorrhaei et Pherezaei et Hevaei et Iebusaei, ad terram fluentem lacte et melle.
Keiman nangho Egypt a nagenthei thoh nauva kon'a huh doh ding'a kakitep ahi. Keiman khoiju leh bongnoi lon na gam'a chu kapuilut ding nahiuve - hichu Canaan mite, Hit mite, Amor mite, Periz mite, Hivi mite Chule Jebus mite tua achen nau gam khu ahi,” ati.
18 Et audient vocem tuam: ingredierisque tu, et seniores Israel ad regem Aegypti, et dices ad eum: Dominus Deus Hebraeorum vocavit nos: ibimus viam trium dierum in solitudinem, ut immolemus Domino Deo nostro.
“Israel upa hon nathusei angai diu ahi. Chuteng nang leh Israel upa chengse Egypt lengpa heng'a nache tei uva, ‘Pakai, Hebrew mite Pathen chun, eikimupi uve. Hijeh chun lungset tah in nithum sung'a gamthip lam'a kakhol jin uva Pakai ka Pathen'u henga kilhaina kasem dingu ahi” tia aheng'a nagasei diu ahi.
19 Sed ego scio quod non dimittet vos rex Aegypti ut eatis nisi per manum validam.
“Amavang Egypt lengpa chu khut thahat in ano kahse a nahin soldoh lou diu keiman kahei,” ati.
20 Extendamque manum meam, et percutiam Aegyptum in cunctis mirabilibus meis, quae facturus sum in medio eorum: post haec dimittet vos.
“Hijeh a chu Keiman kakhut ka lhan a, chule Egypt mite kajep ding, alah uva thil kidang jouse kabol ding ahi. Ajona le Aman nahin soldoh ding'u ahi.
21 Daboque gratiam populo huic coram Aegyptiis: et cum egrediemini, non exibitis vacui:
Chule keiman Egypt mite mitvet a khotona ka hin chan sah ding na hiuve. Ama hon thilpeh na hin peh dingu chuteng khut goh keova na dalhah lou diu ahiye.
22 sed postulabit mulier a vicina sua, et ab hospita sua, vasa argentea et aurea, ac vestes: ponetisque eas super filios et filias vestras, et spoliabitis Aegyptum.
Israel numei jousen akinaipiu Egypt mite leh a in'uva um gamchom numei ho hokom'a sana leh dangka chule ponsil akithum cheh ding'u ahi. Na chanu teu leh na chapa teu hiche ho chu navon peh dingu, Egypt mite haosatna jouse na holhah peh dingu ahi,” ati.
