< Esther 5 >

1 Die autem tertio induta est Esther regalibus vestimentis, et stetit in atrio domus regiae, quod erat interius, contra basilicam regis: at ille sedebat super solium suum in consistorio palatii contra ostium domus.
Üqinqi küni Əstǝr xaⱨanǝ kiyimlirini kiyip, ordining iqkiriki ⱨoylisiƣa kirip, padixaⱨning ɵylirining udulida turdi; padixaⱨ bolsa ɵz xaⱨanǝ ɵyidiki tǝhtidǝ, ɵydin dǝrwaziƣa ⱪarap olturatti.
2 Cumque vidisset Esther reginam stantem, placuit oculis eius, et extendit contra eam virgam auream, quam tenebat manu: Quae accedens, osculata est summitatem virgae eius:
Padixaⱨ hanix Əstǝrning ⱨoylida turƣinini kɵrdi; hanix uning nǝziridǝ iltipat tapⱪaq, u ⱪolidiki altun ⱨasisini uningƣa tǝnglidi. Əstǝr aldiƣa kelip xaⱨanǝ ⱨasining uqiƣa ⱪolini tǝgküzdi.
3 Dixitque ad eam rex: Quid vis Esther regina? quae est petitio tua? etiam si dimidiam partem regni petieris, dabitur tibi.
Padixaⱨ uningdin: — I hanixim Əstǝr, birǝr ixing barmidi? Nemǝ tǝliping bar? Ⱨǝtta padixaⱨliⱪimning yerimini tǝlǝp ⱪilsangmu xu sanga berilidu, dedi.
4 At illa respondit: Si regi placet, obsecro ut venias ad me hodie, et Aman tecum ad convivium, quod paravi.
— Əgǝr aliyliriƣa layiⱪ kɵrünsǝ, padixaⱨimning Ⱨamanni elip ɵzlirigǝ tǝyyarliƣan ziyapitimgǝ dahil bolup ⱪǝdǝm tǝxrip ⱪilixlirini ɵtünimǝn, — dedi Əstǝr.
5 Statimque Rex, Vocate, inquit, cito Aman ut Esther obediat voluntati. Venerunt itaque rex et Aman ad convivium, quod eis regina paraverat.
Padixaⱨ: — Tez berip Ⱨamanni ⱪiqⱪirip kelinglar, Əstǝrning deginidǝk ⱪilinsun, — dedi. Xuning bilǝn padixaⱨ Ⱨamanni elip Əstǝr tǝyyarliƣan ziyapǝtkǝ bardi.
6 Dixitque ei rex, postquam vinum biberat abundanter: Quid petis ut detur tibi? et pro qua re postulas? etiam si dimidiam partem regni mei petieris, impetrabis.
Dastihan üstidǝ xarab iqiliwatⱪanda padixaⱨ Əstǝrgǝ: — Nemǝ tǝliping bar? U sanga berilidu; nemǝ iltijaying bar? Ⱨǝtta padixaⱨliⱪimning yerimini tǝlǝp ⱪilsangmu xundaⱪ ⱪilinidu, dedi.
7 Cui respondit Esther: Petitio mea, et preces sunt istae:
Əstǝr uningƣa jawab berip: — Mening tǝlipim wǝ iltijayim bolsa, —
8 Si inveni in conspectu regis gratiam, et si regi placet ut det mihi quod postulo, et meam impleat petitionem: veniat rex et Aman ad convivium quod paravi eis, et cras aperiam regi voluntatem meam.
Mubada mǝn aliylirining nǝziridǝ iltipatⱪa erixkǝn bolsam, xundaⱪla padixaⱨimƣa mening tǝlimni ijabǝt ⱪilix ⱨǝm iltijayimni orundax muwapiⱪ kɵrünsǝ, aliylirining Ⱨamanni birgǝ elip ǝtǝ silǝrgǝ tǝyyarlaydiƣan ziyapitimgǝ yǝnǝ bir ⱪetim dahil boluxlirini ɵtünimǝn; ǝtǝ mǝn qoⱪum padixaⱨimning ǝmri boyiqǝ ix ⱪilimǝn, — dedi.
9 Egressus est itaque illo die Aman laetus et alacer. Cumque vidisset Mardochaeum sedentem ante fores palatii, et non solum non assurrexisse sibi, sed nec motum quidem de loco sessionis suae, indignatus est valde:
Xu küni Ⱨaman kɵnglidǝ yayrap, huxal-huram ⱪaytip qiⱪti; lekin Mordikayning orda dǝrwazisida uning aldida nǝ ornidin ⱪopmay nǝ midirlimay olturƣanliⱪini kɵrgǝndǝ, kɵngli uningƣa ⱪattiⱪ ⱪǝⱨr-ƣǝzǝpkǝ toldi.
10 et dissimulata ira, reversus in domum suam, convocavit ad se amicos suos, et Zares uxorem suam:
Lekin Ⱨaman ƣǝzipini besiwelip, ɵyigǝ kǝldi-dǝ, dost-aƣinilirini wǝ hotuni Zǝrǝxni qaⱪirtip,
11 et exposuit illis magnitudinem divitiarum suarum, filiorumque turbam, et quanta eum gloria super omnes principes et servos suos rex elevasset.
ɵzining bayliⱪlirining xan-xǝripi, pǝrzǝntlirining kɵplüki, xundaⱪla padixaⱨning ɵzini ⱪandaⱪ ɵstürüp barliⱪ ⱨɵrmǝt-izzǝtkǝ sazawǝr ⱪilƣanliⱪi, ɵzini ⱪandaⱪ ⱪilip padixaⱨning ⱨǝmmǝ ǝmirliri wǝ ǝmǝldarliridin üstün mǝrtiwigǝ igǝ ⱪilƣanliⱪi toƣrisida bir-birlǝp sɵzlǝp kǝtti.
12 Et post haec ait: Regina quoque Esther nullum alium vocavit ad convivium cum rege, praeter me: apud quam etiam cras cum rege pransurus sum.
Ⱨaman yǝnǝ: — Silǝrgǝ desǝm, hanix Əstǝr meningdin baxⱪa meⱨman qillimay, pǝⱪǝt padixaⱨ bilǝn ikkimiznila ɵzi tǝyyarliƣan ziyapǝtkǝ qilliƣanidi, ǝtimu meni padixaⱨ bilǝn billǝ ɵzi [tǝyyarlǝydiƣan ziyapǝtkǝ] qillidi.
13 Et cum haec omnia habeam, nihil me habere puto, quamdiu videro Mardochaeum Iudaeum sedentem ante fores regias.
Xuƣinisi, orda dǝrwazisida olturƣan ⱨeliⱪi Mordikay degǝn Yǝⱨudiyni kɵrginimdǝ, bularning ⱨǝmmisi manga tolimu mǝnisiz tuyulidu, dedi.
14 Responderuntque ei Zares uxor eius, et ceteri amici: Iube parari excelsam trabem, habentem altitudinis quinquaginta cubitos, et dic mane regi ut appendatur super eam Mardochaeus, et sic ibis cum rege laetus ad convivium. Placuit ei consilium, et iussit excelsam parari crucem.
Andin ayali Zǝrǝx wǝ barliⱪ dost-aƣiniliri uningƣa jawab berip: — Əllik gǝz egizliktiki dardin birni tǝyyarlap, ǝtǝ ǝtigǝndǝ padixaⱨtin Mordikayni darƣa esixni tǝlǝp ⱪilsila bolmidimu, xuningdin keyin huxal yayriƣan ⱨalda padixaⱨ bilǝn billǝ ziyapǝtkǝ baridila, deyixti. Bu gǝp Ⱨamanni hux ⱪiliwǝtti, xuning bilǝn u dar yasitip ⱪoydi.

< Esther 5 >