Deuteronomii 8
1 Omne mandatum, quod ego praecipio tibi hodie, attende diligenter ut facias: ut possitis vivere, et multiplicemini, ingressique possideatis Terram, pro qua iuravit Dominus patribus vestris.
Ama maka kasegema menima neramuana kegavahu so'e huta avaririho. E'i anama hanutma vahera kase hakare nehuta, Ra Anumzana tamagri Anumzamo'ma tamagehe'ima huhampri zmante'nea mopa omerita mani avitegahaze.
2 Et recordaberis cuncti itineris, per quod adduxit te Dominus Deus tuus quadraginta annis per desertum, ut affligeret te, atque tentaret, et nota fierent quae in tuo animo versabantur, utrum custodires mandata illius, an non.
Hagi ana nehuta Ra Anumzana tamagri Anumzamo'ma anteramino'ma mani avu'ava'ma hutamaveri hunaku'ma 40'a kafufima hagage kokampima tamavreno'ma ne-eno, kasege'a avaririgahazafi ovaririgahaze huno'ma reramaheno'ma ke'nea zankura tamagera okaniho.
3 Afflixit te penuria, et dedit tibi cibum Manna, quod ignorabas tu et patres tui: ut ostenderet tibi quod non in solo pane vivat homo, sed in omni verbo quod egreditur de ore Dei.
Hagi anteramino'ma mani avu'ava'ma hu tamaveri hunakura tamatregeta tamagakura nehazageno, tamafahe'mo'ene tamagranena neta onke'naza ne'zana mana tamami'ne. E'i ana'ma hu'nea avu'avamo'a huno, vahe'mo'za bretige nene'za zmasimura eri'za nomanizanki, Ra Anumzamofo agipinti'ma atirami'nia nanekereti'ene vahe'mo'za zamasimura eri'za manigahaze huta antahisagu anara hu'ne.
4 Vestimentum tuum, quo operiebaris, nequaquam vetustate defecit, et pes tuus non est subtritus, en quadragesimus annus est.
Hagi 40'a kafufima ka'ma mopafima e'nazana, kukenatamimo'a tamavufgaretira tagatora huoramigeno, tamagamo'enena zoreno prora osu'ne.
5 Ut recogites in corde tuo, quia sicut erudit filium suum homo, sic Dominus Deus tuus erudivit te,
Tamagrama antahisazana, arera afa'ma mofavre'ama aheno azeri fatgo nehiankna huno, Ra Anumzana tamagri Anumzamo'a tamazeri fatgo nehie.
6 ut custodias mandata Domini Dei tui, et ambules in viis eius, et timeas eum.
E'ina hu'negu Ra Anumzana tamagri Anumzamofonku koro hunteta agoraga'a nemanita, avu'ava'a nevaririta, kasege'a avaririho.
7 Dominus enim Deus tuus introducet te in terram bonam, terram rivorum aquarumque et fontium: in cuius campis et montibus erumpunt fluviorum abyssi:
Na'ankure Ra Anumzana tamagri Anumzamo'a rama'a tinkagomu megeno, agonafine agupofinena rama'a ti kampui hanatino enevia knare mopafi tamavreno unefre.
8 terram frumenti, hordei, ac vinearum, in qua ficus, et malogranata, et oliveta nascuntur: terram olei ac mellis.
Hagi ana mopa witima, balima, waini ragama, fiki zafaramima, pomegreneti zafa rgaramima, olivi zafane, tumerimo'ma avite'nea mope.
9 Ubi absque ulla penuria comedes panem tuum, et rerum omnium abundantia perfrueris: cuius lapides ferrum sunt, et de montibus eius aeris metalla fodiuntur:
Hagi ana mopafina ne'zamo'a avitegeno, ne'zanku atupa osu mope. Ana nehigeno ainima e'neri'za havemo'ene kopama e'neri'za havemo'a agonaramimpina me'neankita kafita erigahaze.
10 ut cum comederis, et satiatus fueris, benedicas Domino Deo tuo pro terra optima, quam dedit tibi.
Hagi tamagrama ne'zama neramu'ma nehanuta, Ra Anumzana tamagri Anumzamofo agi'a erisga hiho. Na'ankure Agra knare mopa tami'ne.
11 Observa, et cave nequando obliviscaris Domini Dei tui, et negligas mandata eius atque iudicia et ceremonias, quas ego praecipio tibi hodie:
Hianagi Ra Anumzana tamagri Anumzamofo kasegene tra kenema menima amage'ma antesazegu'ma neramasmua kema tamage'ma akanita rutagre zankura kva hiho.
12 ne postquam comederis et satiatus fueris, domos pulchras aedificaveris, et habitaveris in eis,
Hagi knare nompi mani'neta hakare ne'za nenesnageno tamura nehina,
13 habuerisque armenta boum et ovium greges, argenti et auri, cunctarumque rerum copiam,
bulimakao afu'mo'zane sipisipi afu'mo'zanena anentara kase hakare nehanageta, silvane golinena rama nenteta maka fenoma antesaza fenomo'a ome rama'a hugahie.
14 elevetur cor tuum, et non reminiscaris Domini Dei tui, qui eduxit te de Terra Aegypti, de domo servitutis:
Hagi ana zankura musena huta tamavufga ra nehuta, Ra Anumzana tamagri Anumzamo'ma Isipima kazokazo eri'zama e'nerita mani'nazageno tamazama huno tamavreno'ma atirami'nea Ra Anumzankura tamagera okaniho.
15 et ductor tuus fuit in solitudine magna atque terribili, in qua erat serpens flatu adurens, et scorpio ac dipsas, et nullae omnino aquae: qui eduxit rivos de petra durissima,
Agrama vugota huramanteno hagage huno tusi amuho hu'nea ka'ma kokampima ha' osifavemo'zane ha' segintavemo'zanena hakare hu'nefi nevuno, havefinti'ma tima erifore'ma hurami'nea zanku'enena tamagera okaniho.
16 et cibavit te Manna in solitudine, quod nescierunt patres tui. Et postquam afflixit ac probavit, ad extremum misertus est tui,
Hagi ka'ma kokampima tamafahe'mo'za ne'za onke'naza ne'za manama tami'neana, anteramino'ma mani avu'ava'zane tamagrama knare huta manisagu reramaheno kenaku anara hu'ne.
17 ne diceres in corde tuo: Fortitudo mea, et robur manus meae, haec mihi omnia praestiterunt.
Hagi ru tamagra huta tagra hankavereti ama fenona eritru hune hutama huzanku, e'i anara hu'ne.
18 Sed recorderis Domini Dei tui, quod ipse vires tibi praebuerit, ut impleret pactum suum super quo iuravit patribus tuis, sicut praesens indicat dies.
Hu'neanagi Ra Anumzana tamagri Anumzamo hankavea tami'nigeta feno vahera manigahazanki, tamagera akanionteho. E'i ana'ma haniana tamafahe'ima huvempa huno huhagerafi'nea kea eri knare hugahie.
19 Sin autem oblitus Domini Dei tui, secutus fueris deos alienos, coluerisque illos et adoraveris: ecce nunc praedico tibi quod omnino dispereas.
Hagi Ra Anumzana tamagri Anumzamofoma tamagekani nenteta, havi anumzantamima nevaririta, tamarenareta mono huzmantesazana, Ra Anumzamo'a tamage huno tamahe fanane hugahianki, kva hiho hu'na nehue.
20 Sicut Gentes, quas delevit Dominus in introitu tuo, ita et vos peribitis, si inobedientes fueritis voci Domini Dei vestri.
Hagi Ra Anumzana tamagri Anumzamofo kema ontahisageno'a, tamavugama me'nea mopafi vahe'ma zamahe fananema hu'neaza huno, tamahe fanane hugahie.
