Deuteronomii 8
1 Omne mandatum, quod ego praecipio tibi hodie, attende diligenter ut facias: ut possitis vivere, et multiplicemini, ingressique possideatis Terram, pro qua iuravit Dominus patribus vestris.
Tunia ka thupeh chengse hi chingthei tah in jui bukim soh keiyuvin. Chutileh nahinkhou sot intin, Pakaiyin napu napate khanga pat peh dinga akitepna gam nalo thei diu ahi.
2 Et recordaberis cuncti itineris, per quod adduxit te Dominus Deus tuus quadraginta annis per desertum, ut affligeret te, atque tentaret, et nota fierent quae in tuo animo versabantur, utrum custodires mandata illius, an non.
Pakai, na Pathen uvin kum somli gamthip lah akona nahin puidohna geldoh jing un, ajeh chu Pakai thupeh ijakai nanit kimsoh nadiuva nangho patepna ahi.
3 Afflixit te penuria, et dedit tibi cibum Manna, quod ignorabas tu et patres tui: ut ostenderet tibi quod non in solo pane vivat homo, sed in omni verbo quod egreditur de ore Dei.
Henge, Pakaiyin gilkiela naum laipet tah uvin mana napiuvin ahi. Hiche tobang an-hi napu, napateu khanga jong um khalou ahi. Ajeh chu mihemte hi changlhah jengseh a hing jou ahipoi ti, Pakaiyin nahetsah nau ahin; amavang Pakai kam sunga kona hung potdoh thu changa bou hinga nahiuve.
4 Vestimentum tuum, quo operiebaris, nequaquam vetustate defecit, et pes tuus non est subtritus, en quadragesimus annus est.
Kum somli sung in von-ah ding jong nangaicha pouvin chule nakeng ujong imacha atipon ahi.
5 Ut recogites in corde tuo, quia sicut erudit filium suum homo, sic Dominus Deus tuus erudivit te,
Hichu geltem uvin: Minu mipan acha ahilna banga, Pakaiyin nang ho phatchomna dinga bou nakhoukhah nau ahi.
6 ut custodias mandata Domini Dei tui, et ambules in viis eius, et timeas eum.
Hijeh chun Pakai, na Pathen'u thupeh chengse abonchan nit kimsoh keiyun lang, Pakai ging jinga hinkho naman diu ahi.
7 Dominus enim Deus tuus introducet te in terram bonam, terram rivorum aquarumque et fontium: in cuius campis et montibus erumpunt fluviorum abyssi:
Ajeh chu Pakai, na Pathen uvin na gamu phatah twi nenna muna nahin puiyuva, hichu phaicham leh thing lhang gam aboncha ahi.
8 terram frumenti, hordei, ac vinearum, in qua ficus, et malogranata, et oliveta nascuntur: terram olei ac mellis.
Hiche gam pumpi hi mimchang le kolbu lei jeng ahin; theiba phung, kolbu thei phung, Olive phung leh khoiju lonna gam ahi.
9 Ubi absque ulla penuria comedes panem tuum, et rerum omnium abundantia perfrueris: cuius lapides ferrum sunt, et de montibus eius aeris metalla fodiuntur:
Hiche gamsung hi Pakaiyin ijakai kimsela twi achap nou ahin, chule agam sunga thih jong song banga kimang ahin, thinglhang gam song mantam jeng uma ahi.
10 ut cum comederis, et satiatus fueris, benedicas Domino Deo tuo pro terra optima, quam dedit tibi.
Agamsungga naneh teng uleh Pakai, na Pathen'u thangvahna napeh jing diu ahi.
11 Observa, et cave nequando obliviscaris Domini Dei tui, et negligas mandata eius atque iudicia et ceremonias, quas ego praecipio tibi hodie:
Hinlah chingthei tah in um uvin! Ajeh chu hiche gampha laitah jeh a chu tunikhoa Pakai, na Pathen'u thupeh nasuh millou diu ahi.
12 ne postquam comederis et satiatus fueris, domos pulchras aedificaveris, et habitaveris in eis,
Nanghon innom nahin kisah doh diu chule haosatah a nain chen diu,
13 habuerisque armenta boum et ovium greges, argenti et auri, cunctarumque rerum copiam,
chule nagan chateu jong hung pung cheh cheh ding, sana leh dangka ijakai kimsela nahin neidiu chuteng chingthei tah naum diu ahi.
14 elevetur cor tuum, et non reminiscaris Domini Dei tui, qui eduxit te de Terra Aegypti, de domo servitutis:
Chutengleh kiletsah hoithona imacha naneilou diu ahi. Ajeh chu Egypt gamsunga gim genthei nathoh lai uva Pakai, Pathen in nahuh doh’u ahi.
15 et ductor tuus fuit in solitudine magna atque terribili, in qua erat serpens flatu adurens, et scorpio ac dipsas, et nullae omnino aquae: qui eduxit rivos de petra durissima,
Pakaiyin gamthip noiya aipi hang leh gulse holah a nahin puidoh nau nagel doh jing diu, hiche mun chu tolgo lah le gamsa mun ahin, hinlah Pakaiyin twi nape uvin ahi.
16 et cibavit te Manna in solitudine, quod nescierunt patres tui. Et postquam afflixit ac probavit, ad extremum misertus est tui,
Pakaiyin gamthip noiya manna in navah vaset uvin, hichu napu napateu khanga um khalou anneh ahi. Hiche hi Pakaiyin nangho patepna dinga abol ahin athua nanun cheh diu ahi.
17 ne diceres in corde tuo: Fortitudo mea, et robur manus meae, haec mihi omnia praestiterunt.
Hiche ho jouse Pakaiyin nang ho dinga na atoh ahin, keima hatna a ka kilamdoh ahitia ima nasei louhel diu ahi.
18 Sed recorderis Domini Dei tui, quod ipse vires tibi praebuerit, ut impleret pactum suum super quo iuravit patribus tuis, sicut praesens indicat dies.
Pakai, na Pathen'u na geldoh jing diu ahi. Pakai bouvin nangho lolhin theina dinga tha napeh’u ahi, ajeh chu napu, napa teu khanga pat kitepna gui lhunsah nading ahi.
19 Sin autem oblitus Domini Dei tui, secutus fueris deos alienos, coluerisque illos et adoraveris: ecce nunc praedico tibi quod omnino dispereas.
Hiche hi nahet jing diuva ka thupeh ahi: Pakai, na Pathen'u sumila pathen dang angsunga na bohkhup uva ahileh, na chung uva thina lhung jeng ding ahi.
20 Sicut Gentes, quas delevit Dominus in introitu tuo, ita et vos peribitis, si inobedientes fueritis voci Domini Dei vestri.
Pakai, Pathen nah sah louva naum uva ahileh, nam dang ki sumang ho banga nangho jong na ki sumang diu ahi.
