< Deuteronomii 20 >

1 Si exieris ad bellum contra hostes tuos, et videris equitatus et currus, et maiorem quam tu habeas adversarii exercitus multitudinem, non timebis eos: quia Dominus Deus tuus tecum est, qui eduxit te de Terra Aegypti.
Əgǝr sǝn düxmǝnliringgǝ jǝng ⱪilƣili qiⱪip, at wǝ jǝng ⱨarwilirini, xundaⱪla ɵzüngdin kɵp bolƣan bir ǝlni kɵrsǝng, ulardin ⱨeq ⱪorⱪma. Qünki seni Misir zeminidin qiⱪirip kǝlgǝn Pǝrwǝrdigar Hudaying Ɵzi sǝn bilǝn billidur.
2 Appropinquante autem iam praelio, stabit sacerdos ante aciem, et sic loquetur ad populum:
Silǝr jǝnggǝ qiⱪix aldida kaⱨin ɵzi aldiƣa qiⱪip hǝlⱪⱪǝ sɵz ⱪilip
3 Audi Israel, vos hodie contra inimicos vestros pugnam committitis, non pertimescat cor vestrum, nolite metuere, nolite cedere, nec formidetis eos:
ularƣa: Əy Israil, anglanglar! Silǝr bügün düxmǝnliringlar bilǝn soⱪuxux aldida turuwatisilǝr. Kɵngülliringlar jür’ǝtsiz bolmisun; ⱪorⱪmanglar, titrimǝnglar, ularning sǝwǝbidin dǝkkǝ-dükkigǝ qüxmǝnglar;
4 quia Dominus Deus vester in medio vestri est, et pro vobis contra adversarios dimicabit, ut eruat vos de periculo.
qünki Pǝrwǝrdigar Hudaying Ɵzi düxmǝnliringlar üstidin ƣǝlibǝ ⱪilixinglar üqün silǝr bilǝn billǝ jǝnggǝ qiⱪidu» — dǝp eytsun.
5 Duces quoque per singulas turmas audiente exercitu proclamabunt: Quis est homo, qui aedificavit domum novam, et non dedicavit eam? vadat, et revertatur in domum suam, ne forte moriatur in bello, et alius dedicet eam.
Xu qaƣda ǝmǝldarlar hǝlⱪⱪǝ mundaⱪ desun: — «Aranglarda bir yengi ɵy selip, uni [Hudaƣa] atimiƣan birsi barmu? Undaⱪta u ɵz ɵyigǝ yenip kǝtsun, bolmisa u jǝngdǝ ɵlüp ketip, baxⱪa kixi kelip uni [Hudaƣa] atixi mumkin.
6 Quis est homo qui plantavit vineam, et necdum fecit eam esse communem, de qua vesci omnibus liceat? vadat, et revertatur in domum suam: ne forte moriatur in bello, et alius homo eius fungatur officio.
Tǝk selip üzümzar bǝrpa ⱪilip, tehi uning mewisini yemigǝn birkim barmu? Bar bolsa ɵyigǝ yenip kǝtsun, bolmisa u jǝngdǝ ɵlüp kǝtsǝ, baxⱪa kixi kelip uning mewisini yeyixi mumkin.
7 Quis est homo, qui despondit uxorem, et non accepit eam? vadat, et revertatur in domum suam, ne forte moriatur in bello, et alius homo accipiat eam.
Bir ⱪiz bilǝn wǝdilǝxkǝn bolup, tehi uni ɵz ǝmrigǝ almiƣan birkim bolsa, u ɵyigǝ yenip kǝtsun, bolmisa u jǝngdǝ ɵlüp kǝtsǝ, baxⱪa kixi kelip uni ɵzigǝ hotunluⱪⱪa elixi mumkin».
8 His dictis addent reliqua, et loquentur ad populum: Quis est homo formidolosus, et corde pavido? vadat, et revertatur in domum suam, ne pavere faciat corda fratrum suorum, sicut ipse timore perterritus est.
Andin mǝnsǝpdarlar hǝlⱪⱪǝ yǝnǝ sɵzlǝp: «Ⱪorⱪup kǝtkǝn, jür’ǝtsiz birkim barmu? U ɵyigǝ yenip kǝtsun. Bolmisa ⱪerindaxlirining yürikimu uningkidǝk jasarǝtsiz bolup ⱪelixi mumkin» dǝp eytsun.
9 Cumque siluerint duces exercitus, et finem loquendi fecerint, unusquisque suos ad bellandum cuneos praeparabit.
Əmǝldarlar hǝlⱪⱪǝ xularni eytⱪandin keyin ular hǝlⱪning aldida yetǝkqilik ⱪilixⱪa ⱪoxunlarƣa sǝrdarlarni tiklisun.
10 Si quando accesseris ad expugnandam civitatem, offeres ei primum pacem.
Silǝr ⱨujum ⱪilixⱪa mǝlum bir xǝⱨǝrgǝ yeⱪinlaxⱪininglarda awwal uningƣa sülⱨi toƣrisida sɵz ⱪilinglar.
11 Si receperit, et aperuerit tibi portas, cunctus populus, qui in ea est, salvabitur, et serviet tibi sub tributo.
Əgǝr ular sülⱨini halaymiz, dǝp jawab berip ɵz dǝrwazilirini silǝrgǝ aqsa, undaⱪta uningda turuwatⱪan ⱨǝmmǝ hǝlⱪ silǝrgǝ beⱪinip ⱪulluⱪ ⱨaxarda bolidu.
12 Sin autem foedus inire noluerit, et coeperit contra te bellum, oppugnabis eam.
Lekin silǝr bilǝn sülⱨi ⱪilixⱪa unimay, bǝlki silǝr bilǝn jǝng ⱪilmaⱪqi bolsa silǝr uni ⱪorxanglar.
13 Cumque tradiderit Dominus Deus tuus illam in manu tua, percuties omne, quod in ea generis masculini est, in ore gladii,
Pǝrwǝrdigar Hudayinglar uni ⱪolunglarƣa tapxurƣanda uningdiki ⱨǝrbir ǝrkǝkni ⱪiliqlap ɵltürünglar;
14 absque mulieribus et infantibus, iumentis et ceteris, quae in civitate sunt. Omnem praedam exercitui divides, et comedes de spoliis hostium tuorum, quae Dominus Deus tuus dederit tibi.
lekin ayallar bilǝn baliliri, kala bilǝn xǝⱨǝrdiki ⱨǝmmǝ nǝrsini, yǝni barliⱪ ƣǝniymǝtni ɵzünglarƣa olja ⱪilip elinglar; Pǝrwǝrdigar Hudayinglar ɵz düxmǝnliringlardin silǝrgǝ elip bǝrgǝn oljidin yǝp sɵyünisilǝr.
15 Sic facies cunctis civitatibus, quae a te procul valde sunt, et non sunt de his urbibus, quas in possessionem accepturus es.
Silǝrdin yiraⱪta bolƣan, [zeminƣa tǝwǝ bolmiƣan] ǝllǝrning xǝⱨǝrlirigǝ xundaⱪ ⱪilinglar.
16 De his autem civitatibus, quae dabuntur tibi, nullum omnino permittes vivere:
Lekin Pǝrwǝrdigar Hudayinglar silǝrgǝ miras ⱪilip beridiƣan zemindiki ǝllǝrning xǝⱨǝrlirini bolsa, ularning iqidiki tiniⱪi bar ⱨeq nǝrsini tirik ⱪoymay,
17 sed interficies in ore gladii, Hethaeum videlicet, et Amorrhaeum, et Chananaeum, Pherezaeum, et Hevaeum, et Iebusaeum, sicut praecepit tibi Dominus Deus tuus:
bǝlki Pǝrwǝrdigar Hudayinglar silǝrgǝ buyruƣandǝk Ⱨittiylar bilǝn Amoriylar, Ⱪanaaniylar bilǝn Pǝrizziylǝr, Ⱨiwiylar bilǝn Yǝbusiylarning ⱨǝmmisini tǝltɵküs yoⱪitixinglar kerǝk.
18 ne forte doceant vos facere cunctas abominationes, quas ipsi operati sunt diis suis: et peccetis in Dominum Deum vestrum.
Bolmisa, ular ɵz ilaⱨliriƣa qoⱪunuxtiki ⱨǝmmǝ yirginqlik ixlirini silǝrgǝ ɵgitip, Pǝrwǝrdigar Hudayinglarƣa gunaⱨ ⱪilidiƣan bolisilǝr.
19 Quando obsederis civitatem multo tempore, et munitionibus circumdederis ut expugnes eam, non succides arbores, de quibus vesci potest, nec securibus per circuitum debes vastare regionem: quoniam lignum est, et non homo, nec potest bellantium contra te augere numerum.
Bir xǝⱨǝrni igilǝx üqün uzun waⱪit jǝng ⱪilip ⱪorxap turuxⱪa toƣra kǝlsǝ, uning ǝtrapidiki dǝrǝhlǝrni palta bilǝn kesip wǝyran ⱪilmanglar; qünki ularning mewisini yesǝnglar bolidu. Xunga ularni kǝsmǝnglar; qünki daladiki dǝrǝhlǝr ⱪorxiwelix kerǝk bolƣan adǝmmidi?
20 Si qua autem ligna non sunt pomifera, sed agrestia, et in ceteros apta usus, succide, et instrue machinas, donec capias civitatem, quae contra te dimicat.
Lekin silǝr mewilik dǝrǝh ǝmǝs dǝp bilgǝn dǝrǝhlǝrni kesip yoⱪitip, silǝr bilǝn soⱪuxⱪan xǝⱨǝrni ⱨujum ⱪilip ƣulitixⱪa xu dǝrǝhlǝrdin istiⱨkam-potǝylǝrni yasisanglar bolidu.

< Deuteronomii 20 >