< Ii Samuelis 9 >

1 Et dixit David: Putasne est aliquis qui remanserit de domo Saul, ut faciam cum eo misericordiam propter Ionathan?
David mah, Jonathan rang hoiah tahmenhaih kam tuengsak hanah, Saul imthung takoh thung hoi kanghmat kami oh vop maw? tiah a dueng.
2 Erat autem de domo Saul, servus nomine Siba: quem cum vocasset rex ad se, dixit ei: Tune es Siba? Et ille respondit: Ego sum servus tuus.
To naah Saul imthung ah tamna tok sah, Ziba, tiah kawk ih kami maeto oh. Anih to David khaeah kawk o, siangpahrang mah anih khaeah, Nang loe Ziba maw? tiah a naa. To naah anih mah, Na tamna kai bae, tiah a naa.
3 Et ait rex: Numquid superest aliquis de domo Saul. ut faciam cum eo misericordiam Dei? Dixitque Siba regi: Superest filius Ionathae, debilis pedibus.
Siangpahrang mah anih khaeah, Sithaw tahmenhaih kam tuengsak hanah, Saul imthung takoh ah kanghmat kami maeto doeh om ai boeh maw? tiah a naa. Ziba mah siangpahrang khaeah, Khokkhaem, Jonathan capa maeto oh vop, tiah a naa.
4 Ubi, inquit, est? Et Siba ad regem, Ecce, ait, in domo est Machir filii Ammiel in Lodabar.
Siangpahrang mah anih khaeah, To kami loe naa ah maw oh? tiah a dueng. Ziba mah siangpahrang khaeah, Khenah, anih loe Lo Debar avang ah kaom, Ammiel capa Makir im ah oh, tiah a naa.
5 Misit ergo rex David, et tulit eum de domo Machir filii Ammiel de Lodabar.
To pongah siangpahrang David mah anih to Lo Dabar avang ah kaom, Ammiel capa Makir im ah kawksak.
6 Cum autem venisset Miphiboseth filius Ionathae filii Saul ad David, corruit in faciem suam, et adoravit. Dixitque David: Miphiboseth? Qui respondit: Adsum servus tuus.
Saul capa Jonathan, Jonathan capa Mephiboseth David khaeah phak naah, anih hmaa ah akuep moe, khingyahaih to paek. David mah, Mephisobeth, tiah kawk. Anih mah, Na tamna hae ah ka oh, tiah a naa.
7 Et ait ei David: Ne timeas, quia faciens faciam in te misericordiam propter Ionathan patrem tuum, et restituam tibi omnes agros Saul patris tui, et tu comedes panem in mensa mea semper.
David mah anih khaeah, Zii hmah, nampa Jonathan rang hoiah na nuiah tahmenhaih kam tuengsak han; namsae Saul mah tawnh ih lawknawk boih kang paek let han, nang loe ka caboi nuiah buh na caa poe tih, tiah a naa.
8 Qui adorans eum, dixit: Quis ego sum servus tuus, quoniam respexisti super canem mortuum similem mei?
Mephiboseth mah akuep moe, Kadueh ui baktish kaom, kai hae tih han ih na poek khing loe, tiah a naa.
9 Vocavit itaque rex Sibam puerum Saul, et dixit ei: Omnia quaecumque fuerunt Saul, et universam domum eius, dedi filio domini tui.
To naah siangpahrang mah Saul ih tamna, Ziba to kawk moe, anih khaeah, Saul hoi angmah ih imthung takohnawk mah tawnh ih hmuennawk boih, na angraeng ih capa hanah ka paek boeh.
10 Operare igitur ei terram tu, et filii tui, et servi tui: et inferes filio domini tui cibos ut alatur: Miphiboseth autem filius domini tui comedet semper panem super mensam meam. Erant autem Sibae quindecim filii, et viginti servi.
To pongah nangmah hoi na caanawk, na tamnanawk boih mah, anih hanah lawk tok to sah pae oh loe, na angraeng capa caak hanah thingthai qumponawk to paek oh; toe na angraeng capa, Mephisobeth loe kai ih caboi nuiah buh caa poe tih, tiah a naa. Ziba loe caa nongpa hatlai pangato hoi tamna pumphaeto tawnh.
11 Dixitque Siba ad regem: Sicut iussisti domine mi rex servo tuo, sic faciet servus tuus: et Miphiboseth comedet super mensam tuam, quasi unus de filiis regis.
To naah Ziba mah siangpahrang khaeah, Na tamna khaeah ka angraeng siangpahrang mah sak hanah nang paek ih loknawk boih to na tamna kai mah ka sak han, tiah a naa. To pongah Mephibosheth loe siangpahrang ih capanawk baktih toengah, ka caboi nuiah buhcaak toeng.
12 Habebat autem Miphiboseth filium parvulum nomine Micha: omnis vero cognatio domus Sibae serviebat Miphiboseth.
Mephisobeth mah capa nawkta maeto sak, anih ih ahmin loe Mika. Ziba imthung takoh ah kaom kaminawk boih loe Maphiboseth ih tamna ah oh o.
13 Porro Miphiboseth habitabat in Ierusalem: quia de mensa regis iugiter vescebatur: et erat claudus utroque pede.
Mephiboseth loe siangpahrang ih caboi nuiah buhcaak poe pongah, Jerusalem vangpui ah oh; anih loe khokkhaem hmaek.

< Ii Samuelis 9 >