< Ii Samuelis 20 >

1 Accidit quoque ut ibi esset vir Belial, nomine Seba, filius Bochri, vir Iemineus: et cecinit buccina, et ait: Non est nobis pars in David, neque hereditas in filio Isai: revertere in tabernacula tua Israel.
И тамо бяше сын беззаконный, имя же ему Савей, сын Вохоров, муж Иеминиов, и воструби трубою рожаною и рече: несть нам части в Давиде, ниже наследия нам в сыне Иессееве: (возвратитеся, ) мужие Израилтестии, в селения ваша.
2 Et separatus est omnis Israel a David, secutusque est Seba filium Bochri: viri autem Iuda adhaeserunt regi suo a Iordane usque Ierusalem.
И отступиша вси мужие Израилевы от Давида вслед Савеа сына Вохорова: мужие же Иудины прилепишася к царю своему от Иордана даже и до Иерусалима.
3 Cumque venisset rex in domum suam in Ierusalem, tulit decem mulieres concubinas, quas dereliquerat ad custodiendam domum, et tradidit eas in custodiam, alimenta eis praebens: et non est ingressus ad eas, sed erant clausae usque in diem mortis suae in viduitate viventes.
И вниде Давид в дом свой во Иерусалим, и взя царь десять жен подложниц своих, яже остави стрещи дом, и даде их в дом стражбы: и препита их, и (оттоле) не вниде к ним: и беша храними до дне смерти своея, вдовски живущя.
4 Dixit autem rex Amasae: Convoca mihi omnes viros Iuda in diem tertium, et tu adesto praesens.
И рече царь ко Амессаю: созови ми мужы Иудины в три дни, ты же зде стани.
5 Abiit ergo Amasa ut convocaret Iudam, et moratus est extra placitum quod ei constituerat rex.
И пойде Амессай созвати мужей Иудиных, и умедли от времене, в неже повеле ему Давид.
6 Ait autem David ad Abisai: Nunc magis afflicturus est nos Seba filius Bochri quam Absalom: tolle igitur servos domini tui, et persequere eum, ne forte inveniat civitates munitas, et effugiat nos.
И рече Давид ко Авессе: ныне зло сотворит нам Савей сын Вохорь паче Авессалома: и ныне ты поими с собою отроки господина своего, и пожени вслед его, да не како обрящет себе грады тверды и застенится от очес наших.
7 Egressi sunt ergo cum eo viri Ioab, Cerethi quoque et Phelethi: et omnes robusti exierunt de Ierusalem ad persequendum Seba filium Bochri.
И изыдоша вслед его Авесса и мужие Иоавли, и Хереффи и Фелеффи и вси сильнии, и изыдоша из Иерусалима гнати вслед Савеа сына Вохорова.
8 Cumque illi essent iuxta lapidem grandem, qui est in Gabaon, Amasa veniens occurrit eis. Porro Ioab vestitus erat tunica stricta ad mensuram habitus sui, et desuper accinctus gladio dependente usque ad ilia, in vagina, qui fabricatus levi motu egredi poterat, et percutere.
И тии (бяху) у камене великаго, иже в Гаваоне, и Амессай вниде пред ними: Иоав же препоясан ризами одеяния своего, и верху того препоясан мечем припряженым при чреслех его в ножнах его, и егда отиде, и мечь изсунуся и паде.
9 Dixit itaque Ioab ad Amasam: Salve mi frater. Et tenuit manu dextera mentum Amasae, quasi osculans eum.
И рече Иоав Амессаю: здрав ли еси, брате? И взя Иоав рукою десною за браду Амессаеву лобзати его:
10 Porro Amasa non observavit gladium, quem habebat Ioab, qui percussit eum in latere, et effudit intestina eius in terram, nec secundum vulnus apposuit. Ioab autem, et Abisai frater eius persecuti sunt Seba filium Bochri.
Амессай же не побрежеся меча, иже в руце Иоавли: и удари его Иоав мечем в чресла его, и излияся чрево его на землю, и не повтори ему, и умре (Амессай). Иоав же и Авесса брат его гнаста вслед Савеа сына Вохоря.
11 Interea quidam viri, cum stetissent iuxta cadaver Amasae, de sociis Ioab, dixerunt: Ecce qui esse voluit pro Ioab comes David.
И муж ста над ним от отрок Иоавлих и рече: кто хощет (быти) Иоавль, и кто Давидов, вслед Иоава (да идет).
12 Amasa autem conspersus sanguine, iacebat in media via. Vidit hoc quidam vir quod subsisteret omnis populus ad videndum eum, et amovit Amasam de via in agrum, operuitque eum vestimento, ne subsisterent transeuntes propter eum.
Амессай же мертв валяшеся в крови посреде пути. И виде муж, яко остановляхуся над ним вси людие, и соврати Амессая с пути на село, и возложи на него ризу, понеже видяше всякаго приходяща над ним стоявша:
13 Amoto ergo illo de via, transibat omnis vir sequens Ioab ad persequendum Seba filium Bochri.
и бысть егда принесе от пути, преидоша вси мужие Израилевы вслед Иоава, еже гнати вслед Савеа сына Вохоря.
14 Porro ille transierat per omnes tribus Israel usque in Abelam, et Bethmaacha: omnesque viri electi congregati fuerant ad eum.
И сей пройде вся колена Израилева во Авель и во Вефмаху: и вси в Харре, и вси грады собрашася, и идоша вслед его,
15 Venerunt itaque et oppugnabant eum in Abela, et in Bethmaacha, et circumdederunt munitionibus civitatem, et obsessa est urbs: omnis autem turba, quae erat cum Ioab, moliebatur destruere muros.
и приидоша и ополчишася на него окрест во Авели и во Вефмахе: и насыпаша землю ко граду, и ста на предстении: и вси людие иже со Иоавом помышляху низложити стену (градскую).
16 Et exclamavit mulier sapiens de civitate: Audite, audite, dicite Ioab: Appropinqua huc, et loquar tecum.
И возопи жена мудрая со стены и рече: слышите, слышите, рцыте ныне Иоаву, да приближится до зде, и возглаголю к нему.
17 Qui cum accessisset ad eam, ait illi: Tu es Ioab? Et ille respondit: Ego. Ad quem sic locuta est: Audi sermones ancillae tuae. Qui respondit: Audio.
И приближися к ней (Иоав), и рече жена: ты ли еси Иоав? Он же рече: аз. И рече ему: послушай словес рабы твоея. И рече Иоав: послушаю, аз есмь.
18 Rursumque illa, Sermo, inquit, dicebatur in veteri proverbio: Qui interrogant, interrogent in Abela: et sic proficiebant.
И рече глаголющи: слово глаголаша в первых, глаголюще: вопрошаемь вопрошен бысть во Авели и в Дане, аще оскудеша, яже положиша вернии Израилевы: вопрошающе да вопросят во Авели, и тако рече, аще оскудеша:
19 Nonne ego sum quae respondeo veritatem in Israel, et tu quaeris subvertere civitatem, et evertere matrem in Israel? Quare praecipitas hereditatem Domini?
аз есмь мирная утверждений Израилевых, ты же ищеши умертвити град и матерь градов Израилевых: и почто потопляеши достояние Господне?
20 Respondensque Ioab, ait: Absit, absit hoc a me: non praecipito, neque demolior.
И отвеща Иоав и рече: милостив мне, милостив мне, аще потоплю и аще разрушу:
21 Non sic se habet res, sed homo de monte Ephraim Seba, filius Bochri cognomine, levavit manum suam contra regem David: tradite illum solum, et recedemus a civitate. Et ait mulier ad Ioab: Ecce caput eius mittetur ad te per murum.
не тако слово, яко муж с горы Ефремли, Савей сын Вохорь имя ему, и воздвиже руку свою на царя Давида: дадите ми того единаго, и отиду от града. И рече жена ко Иоаву: се, глава его свержется к тебе со стены.
22 Ingressa est ergo ad omnem populum, et locuta est eis sapienter: qui abscissum caput Sebae filii Bochri proiecerunt ad Ioab. et ille cecinit tuba, et recesserunt ab urbe, unusquisque in tabernacula sua: Ioab autem reversus est Ierusalem ad regem.
И вниде жена ко всем людем и глагола ко всему граду мудростию своею, отяти главу Савеа сына Вохоря. И отсекоша главу Савеа сына Вохоря, и свергоша ю ко Иоаву. И Иоав воструби в трубу, и разыдошася мужие от града вси в селения своя. Иоав же возвратися во Иерусалим ко царю.
23 Fuit ergo Ioab super omnem exercitum Israel: Banaias autem filius Ioiadae super Cerethaeos et Phelethaeos.
И (бе) Иоав над всею силою Израилевою, и Ванеа сын Иодаев над Хереффи и над Фелеффи,
24 Aduram vero super tributa: porro Iosaphat filius Ahilud, a commentariis.
Адонирам же над данми, и Иосафат сын Ахилуфов воспоминаяй,
25 Siva autem, scriba: Sadoc vero et Abiathar, sacerdotes.
и Суса книгочий, Садок же и Авиафар иерее,
26 Ira autem Iairites erat sacerdos David.
Ирас же Иаринь бысть жрец Давидов.

< Ii Samuelis 20 >