< Corinthios Ii 1 >

1 Paulus Apostolus Iesu Christi per voluntatem Dei, et Timotheus frater, Ecclesiae Dei, quae est Corinthi cum omnibus sanctis, qui sunt in universa Achaia.
อีศฺวรเสฺยจฺฉยา ยีศุขฺรีษฺฏสฺย เปฺรริต: เปาลสฺติมถิรฺภฺราตา จ ทฺวาเวเตา กรินฺถนครสฺถาไย อีศฺวรียสมิตย อาขายาเทศเสฺถภฺย: สรฺเวฺวภฺย: ปวิตฺรโลเกภฺยศฺจ ปตฺรํ ลิขต: ฯ
2 Gratia vobis, et pax a Deo Patre nostro, et Domino Iesu Christo.
อสฺมากํ ตาตเสฺยศฺวรสฺย ปฺรโภรฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย จานุคฺรห: ศานฺติศฺจ ยุษฺมาสุ วรฺตฺตตำฯ
3 Benedictus Deus et Pater Domini nostri Iesu Christi, Pater misericordiarum, et Deus totius consolationis,
กฺฤปาลุ: ปิตา สรฺวฺวสานฺตฺวนาการีศฺวรศฺจ โย'สฺมตฺปฺรโภรฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย ตาต อีศฺวร: ส ธโนฺย ภวตุฯ
4 qui consolatur nos in omni tribulatione nostra: ut possimus et ipsi consolari eos, qui in omni pressura sunt, per exhortationem, qua exhortamur et ipsi a Deo.
ยโต วยมฺ อีศฺวราตฺ สานฺตฺวนำ ปฺราปฺย ตยา สานฺตฺวนยา ยตฺ สรฺวฺววิธกฺลิษฺฏานฺ โลกานฺ สานฺตฺวยิตุํ ศกฺนุยาม ตทรฺถํ โส'สฺมากํ สรฺวฺวเกฺลศสมเย'สฺมานฺ สานฺตฺวยติฯ
5 Quoniam sicut abundant passiones Christi in nobis: ita et per Christum abundat consolatio nostra.
ยต: ขฺรีษฺฏสฺย เกฺลศา ยทฺวทฺ พาหุเลฺยนาสฺมาสุ วรฺตฺตนฺเต ตทฺวทฺ วยํ ขฺรีษฺเฏน พหุสานฺตฺวนาฒฺยา อปิ ภวาม: ฯ
6 Sive autem tribulamur pro vestra salute, sive consolamur pro vestra consolatione, sive exhortamur pro vestra exhortatione, quae operatur tolerantiam earundem passionum, quas et nos patimur:
วยํ ยทิ กฺลิศฺยามเห ตรฺหิ ยุษฺมากํ สานฺตฺวนาปริตฺราณโย: กฺฤเต กฺลิศฺยามเห ยโต'สฺมาภิ รฺยาทฺฤศานิ ทุ: ขานิ สหฺยนฺเต ยุษฺมากํ ตาทฺฤศทุ: ขานำ สหเนน เตา สาธยิเษฺยเต อิตฺยสฺมินฺ ยุษฺมานธิ มม ทฺฤฒา ปฺรตฺยาศา ภวติฯ
7 ut spes nostra firma sit pro vobis: scientes quod sicut socii passionum estis, sic eritis et consolationis.
ยทิ วา วยํ สานฺตฺวนำ ลภามเห ตรฺหิ ยุษฺมากํ สานฺตฺวนาปริตฺราณโย: กฺฤเต ตามปิ ลภามเหฯ ยโต ยูยํ ยาทฺฤคฺ ทุ: ขานำ ภาคิโน'ภวต ตาทฺฤกฺ สานฺตฺวนายา อปิ ภาคิโน ภวิษฺยเถติ วยํ ชานีม: ฯ
8 Non enim volumus ignorare vos fratres de tribulatione nostra, quae facta est in Asia, quoniam supra modum gravati sumus supra virtutem, ita ut taederet nos etiam vivere.
เห ภฺราตร: , อาศิยาเทเศ ย: เกฺลโศ'สฺมานฺ อากฺรามฺยตฺ ตํ ยูยํ ยทฺ อนวคตาสฺติษฺฐต ตนฺมยา ภทฺรํ น มนฺยเตฯ เตนาติศกฺติเกฺลเศน วยมตีว ปีฑิตาสฺตสฺมาตฺ ชีวนรกฺษเณ นิรุปายา ชาตาศฺจ,
9 Sed ipsi in nobismetipsis responsum mortis habuimus, ut non simus fidentes in nobis, sed in Deo, qui suscitat mortuos:
อโต วยํ เสฺวษุ น วิศฺวสฺย มฺฤตโลกานามฺ อุตฺถาปยิตรีศฺวเร ยทฺ วิศฺวาสํ กุรฺมฺมสฺตทรฺถมฺ อสฺมาภิ: ปฺราณทณฺโฑ โภกฺตวฺย อิติ สฺวมนสิ นิศฺจิตํฯ
10 qui de tantis periculis nos eripuit, et eruit: in quem speramus quoniam et adhuc eripiet,
เอตาทฺฤศภยงฺกราตฺ มฺฤโตฺย โรฺย 'สฺมานฺ อตฺรายเตทานีมปิ ตฺรายเต ส อิต: ปรมปฺยสฺมานฺ ตฺราสฺยเต 'สฺมากมฺ เอตาทฺฤศี ปฺรตฺยาศา วิทฺยเตฯ
11 adiuvantibus et vobis in oratione pro nobis: ut ex multarum personis facierum eius quae in nobis est donationis, per multos gratiae agantur pro nobis.
เอตทรฺถมสฺมตฺกฺฤเต ปฺรารฺถนยา วยํ ยุษฺมาภิรุปกรฺตฺตวฺยาสฺตถา กฺฤเต พหุภิ รฺยาจิโต โย'นุคฺรโห'สฺมาสุ วรฺตฺติษฺยเต ตตฺกฺฤเต พหุภิรีศฺวรสฺย ธนฺยวาโท'ปิ การิษฺยเตฯ
12 Nam gloria nostra haec est, testimonium conscientiae nostrae, quod in simplicitate cordis et sinceritate Dei: et non in sapientia carnali, sed in gratia Dei conversati sumus in hoc mundo: abundantius autem ad vos.
อปรญฺจ สํสารมเธฺย วิเศษโต ยุษฺมนฺมเธฺย วยํ สำสาริกฺยา ธิยา นหิ กินฺตฺวีศฺวรสฺยานุคฺรเหณากุฏิลตามฺ อีศฺวรียสารลฺยญฺจาจริตวนฺโต'ตฺราสฺมากํ มโน ยตฺ ปฺรมาณํ ททาติ เตน วยํ ศฺลาฆามเหฯ
13 Non enim alia scribimus vobis, quam quae legistis, et cognovistis. Spero autem quod usque in finem cognoscetis,
ยุษฺมาภิ รฺยทฺ ยตฺ ปฐฺยเต คฺฤหฺยเต จ ตทนฺยตฺ กิมปิ ยุษฺมภฺยมฺ อสฺมาภิ รฺน ลิขฺยเต ตจฺจานฺตํ ยาวทฺ ยุษฺมาภิ รฺคฺรหีษฺยต อิตฺยสฺมากมฺ อาศาฯ
14 sicut et cognovistis nos ex parte, quod gloria vestra sumus, sicut et vos nostra, in die Domini nostri Iesu Christi.
ยูยมิต: ปูรฺวฺวมปฺยสฺมานฺ อํศโต คฺฤหีตวนฺต: , ยต: ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย ทิเน ยทฺวทฺ ยุษฺมาสฺวสฺมากํ ศฺลาฆา ตทฺวทฺ อสฺมาสุ ยุษฺมากมปิ ศฺลาฆา ภวิษฺยติฯ
15 Et hac confidentia volui prius venire ad vos, ut secundum gratiam haberetis:
อปรํ ยูยํ ยทฺ ทฺวิตียํ วรํ ลภเธฺว ตทรฺถมิต: ปูรฺวฺวํ ตยา ปฺรตฺยาศยา ยุษฺมตฺสมีปํ คมิษฺยามิ
16 et per vos transire in Macedoniam, et iterum a Macedonia venire ad vos, et a vobis deduci in Iudaeam.
ยุษฺมทฺเทเศน มากิทนิยาเทศํ วฺรชิตฺวา ปุนสฺตสฺมาตฺ มากิทนิยาเทศาตฺ ยุษฺมตฺสมีปมฺ เอตฺย ยุษฺมาภิ รฺยิหูทาเทศํ เปฺรษยิเษฺย เจติ มม วาญฺฉาสีตฺฯ
17 Cum ergo hoc voluissem, numquid levitate usus sum? Aut quae cogito, secundum carnem cogito, ut sit apud me EST, et NON?
เอตาทฺฤศี มนฺตฺรณา มยา กึ จาญฺจเลฺยน กฺฤตา? ยทฺ ยทฺ อหํ มนฺตฺรเย ตตฺ กึ วิษยิโลกอิว มนฺตฺรยาณ อาเทา สฺวีกฺฤตฺย ปศฺจาทฺ อสฺวีกุรฺเวฺว?
18 Fidelis autem Deus, quia sermo noster, qui fuit apud vos, non est in illo EST, et NON sed est in illo EST.
ยุษฺมานฺ ปฺรติ มยา กถิตานิ วากฺยานฺยเคฺร สฺวีกฺฤตานิ เศเษ'สฺวีกฺฤตานิ นาภวนฺ เอเตเนศฺวรสฺย วิศฺวสฺตตา ปฺรกาศเตฯ
19 Dei enim filius Iesus Christus, qui in vobis per nos praedicatus est, per me, et Silvanum, et Timotheum, non fuit in illo EST et NON, sed EST in illo fuit.
มยา สิลฺวาเนน ติมถินา เจศฺวรสฺย ปุโตฺร โย ยีศุขฺรีษฺโฏ ยุษฺมนฺมเธฺย โฆษิต: ส เตน สฺวีกฺฤต: ปุนรสฺวีกฺฤตศฺจ ตนฺนหิ กินฺตุ ส ตสฺย สฺวีการสฺวรูเปอวฯ
20 Quotquot enim promissiones Dei sunt, in illo EST: ideo et per ipsum Amen Deo ad gloriam nostram.
อีศฺวรสฺย มหิมา ยทฺ อสฺมาภิ: ปฺรกาเศต ตทรฺถมฺ อีศฺวเรณ ยทฺ ยตฺ ปฺรติชฺญาตํ ตตฺสรฺวฺวํ ขฺรีษฺเฏน สฺวีกฺฤตํ สตฺยีภูตญฺจฯ
21 Qui autem confirmat nos vobiscum in Christo, et qui unxit nos Deus:
ยุษฺมานฺ อสฺมำศฺจาภิษิจฺย ย: ขฺรีษฺเฏ สฺถาสฺนูนฺ กโรติ ส อีศฺวร เอวฯ
22 qui et signavit nos, et dedit pignus Spiritus in cordibus nostris.
ส จาสฺมานฺ มุทฺรางฺกิตานฺ อการฺษีตฺ สตฺยางฺการสฺย ปณขรูปมฺ อาตฺมานํ อสฺมากมฺ อนฺต: กรเณษุ นิรกฺษิปจฺจฯ
23 Ego autem testem Deum invoco in animam meam, quod parcens vobis, non veni ultra Corinthum:
อปรํ ยุษฺมาสุ กรุณำ กุรฺวฺวนฺ อหมฺ เอตาวตฺกาลํ ยาวตฺ กรินฺถนครํ น คตวานฺ อิติ สตฺยเมตสฺมินฺ อีศฺวรํ สากฺษิณํ กฺฤตฺวา มยา สฺวปฺราณานำ ศปถ: กฺริยเตฯ
24 non quia dominamur fidei vestae, sed adiutores sumus gaudii vestri: nam fide statis.
วยํ ยุษฺมากํ วิศฺวาสสฺย นิยนฺตาโร น ภวาม: กินฺตุ ยุษฺมากมฺ อานนฺทสฺย สหายา ภวาม: , ยสฺมาทฺ วิศฺวาเส ยุษฺมากํ สฺถิติ รฺภวติฯ

< Corinthios Ii 1 >