Corinthios Ii 9
1 Nam de ministerio, quod fit in sanctos ex abundanti est mihi scribere vobis.
ปวิตฺรโลกานามฺ อุปการารฺถกเสวามธิ ยุษฺมานฺ ปฺรติ มม ลิขนํ นิษฺปฺรโยชนํฯ
2 Scio enim promptum animum vestrum: pro quo de vobis glorior apud Macedones. Quoniam et Achaia parata est ab anno praeterito, et vestra aemulatio provocavit plurimos.
ยต อาขายาเทศสฺถา โลกา คตวรฺษมฺ อารภฺย ตตฺการฺยฺย อุทฺยตา: สนฺตีติ วาเกฺยนาหํ มากิทนียโลกานำ สมีเป ยุษฺมากํ ยามฺ อิจฺฉุกตามธิ ศฺลาเฆ ตามฺ อวคโต'สฺมิ ยุษฺมากํ ตสฺมาทฺ อุตฺสาหาจฺจาปเรษำ พหูนามฺ อุโทฺยโค ชาต: ฯ
3 Misimus autem fratres: ut ne quod gloriamur de vobis, evacuetur in hac parte, ut (quemadmodum dixi) parati sitis:
กิญฺไจตสฺมินฺ ยุษฺมานฺ อธฺยสฺมากํ ศฺลาฆา ยทฺ อตถฺยา น ภเวตฺ ยูยญฺจ มม วากฺยานุสาราทฺ ยทฺ อุทฺยตาสฺติษฺเฐต ตทรฺถเมว เต ภฺราตโร มยา เปฺรษิตา: ฯ
4 ne cum venerint Macedones mecum, et invenerint vos imparatos, erubescamus nos (ut non dicamus vos) in hac substantia.
ยสฺมาตฺ มยา สารฺทฺธํ ไกศฺจิตฺ มากิทนียภฺราตฺฤภิราคตฺย ยูยมนุทฺยตา อิติ ยทิ ทฺฤศฺยเต ตรฺหิ ตสฺมาทฺ ทฺฤฒวิศฺวาสาทฺ ยุษฺมากํ ลชฺชา ชนิษฺยต อิตฺยสฺมาภิ รฺน วกฺตวฺยํ กินฺตฺวสฺมากเมว ลชฺชา ชนิษฺยเตฯ
5 Necessarium ergo existimavi rogare fratres, ut praeveniant ad vos, et praeparent repromissam benedictionem hanc paratam esse sic, quasi benedictionem, non tamquam avaritiam.
อต: ปฺรากฺ ปฺรติชฺญาตํ ยุษฺมากํ ทานํ ยตฺ สญฺจิตํ ภเวตฺ ตจฺจ ยทฺ คฺราหกตายา: ผลมฺ อภูตฺวา ทานศีลตายา เอว ผลํ ภเวตฺ ตทรฺถํ มมาเคฺร คมนาย ตตฺสญฺจยนาย จ ตานฺ ภฺราตฺฤนฺ อาเทษฺฏุมหํ ปฺรโยชนมฺ อมเนฺยฯ
6 Hoc autem dico: Qui parce seminat, parce et metet: et qui seminat in benedictionibus, de benedictionibus et metet.
อปรมปิ วฺยาหรามิ เกนจิตฺ กฺษุทฺรภาเวน พีเชษูปฺเตษุ สฺวลฺปานิ ศสฺยานิ กรฺตฺติษฺยนฺเต, กิญฺจ เกนจิทฺ พหุทภเวน พีเชษูปฺเตษุ พหูนิ ศสฺยานิ กรฺตฺติษฺยนฺเตฯ
7 Unusquisque prout destinavit in corde suo, non ex tristitia, aut ex necessitate: hilarem enim datorem diligit Deus.
เอไกเกน สฺวมนสิ ยถา นิศฺจียเต ตไถว ทียตำ เกนาปิ กาตเรณ ภีเตน วา น ทียตำ ยต อีศฺวโร หฺฤษฺฏมานเส ทาตริ ปฺรียเตฯ
8 Potens est autem Deus omnem gratiam abundare facere in vobis: ut in omnibus semper omnem sufficientiam habentes, abundetis in omne opus bonum,
อปรมฺ อีศฺวโร ยุษฺมานฺ ปฺรติ สรฺวฺววิธํ พหุปฺรทํ ปฺรสาทํ ปฺรกาศยิตุมฺ อรฺหติ เตน ยูยํ สรฺวฺววิษเย ยเถษฺฏํ ปฺราปฺย สรฺเวฺวณ สตฺกรฺมฺมณา พหุผลวนฺโต ภวิษฺยถฯ
9 sicut scriptum est: Dispersit, dedit pauperibus: iustitia eius manet in saeculum saeculi. (aiōn g165)
เอตสฺมินฺ ลิขิตมาเสฺต, ยถา, วฺยยเต ส ชโน รายํ ทุรฺคเตโภฺย ททาติ จฯ นิตฺยสฺถายี จ ตทฺธรฺมฺม: (aiōn g165)
10 Qui autem administrat semen seminanti: et panem ad manducandum praestabit, et multiplicabit semen vestrum, et augebit incrementa frugum iustitiae vestrae:
พีชํ เภชนียมฺ อนฺนญฺจ วปฺเตฺร เยน วิศฺราณฺยเต ส ยุษฺมภฺยมฺ อปิ พีชํ วิศฺราณฺย พหุลีกริษฺยติ ยุษฺมากํ ธรฺมฺมผลานิ วรฺทฺธยิษฺยติ จฯ
11 ut in omnibus locupletati abundetis in omnem simplicitatem, quae operatur per nos gratiarum actionem Deo.
เตน สรฺวฺววิษเย สธนีภูไต รฺยุษฺมาภิ: สรฺวฺววิษเย ทานศีลตายำ ปฺรกาศิตายามฺ อสฺมาภิรีศฺวรสฺย ธนฺยวาท: สาธยิษฺยเตฯ
12 Quoniam ministerium huius officii non solum supplet ea, quae desunt sanctis, sed etiam abundat per multas gratiarum actiones in Domino,
เอตโยปการเสวยา ปวิตฺรโลกานามฺ อรฺถาภาวสฺย ปฺรตีกาโร ชายต อิติ เกวลํ นหิ กินฺตฺวีศฺจรสฺย ธนฺยวาโท'ปิ พาหุเลฺยโนตฺปาทฺยเตฯ
13 per probationem ministerii huius, glorificantes Deum in obedientia confessionis vestrae, in Evangelium Christi, et simplicitate communicationis in illos, et in omnes,
ยต เอตสฺมาทฺ อุปการกรณาทฺ ยุษฺมากํ ปรีกฺษิตตฺวํ พุทฺธฺวา พหุภิ: ขฺรีษฺฏสุสํวาทางฺคีกรเณ ยุษฺมากมฺ อาชฺญาคฺราหิตฺวาตฺ ตทฺภาคิเตฺว จ ตานฺ อปรำศฺจ ปฺรติ ยุษฺมากํ ทาตฺฤตฺวาทฺ อีศฺวรสฺย ธนฺยวาท: การิษฺยเต,
14 et in ipsorum obsecratione pro vobis, desiderantium vos propter eminentem gratiam Dei in vobis.
ยุษฺมทรฺถํ ปฺรารฺถนำ กฺฤตฺวา จ ยุษฺมาสฺวีศฺวรสฺย คริษฺฐานุคฺรหาทฺ ยุษฺมาสุ ไต: เปฺรม การิษฺยเตฯ
15 Gratias ago Deo super inenarrabili dono eius.
อปรมฺ อีศฺวรสฺยานิรฺวฺวจนียทานาตฺ ส ธโนฺย ภูยาตฺฯ
