< Thessalonicenses I 3 >

1 Propter quod non sustinentes amplius, placuit nobis remanere Athenis, solis:
ಅತೋಽಹಂ ಯದಾ ಸನ್ದೇಹಂ ಪುನಃ ಸೋಢುಂ ನಾಶಕ್ನುವಂ ತದಾನೀಮ್ ಆಥೀನೀನಗರ ಏಕಾಕೀ ಸ್ಥಾತುಂ ನಿಶ್ಚಿತ್ಯ
2 et misimus Timotheum fratrem nostrum, et ministrum Dei in Evangelio Christi ad confirmandos vos, et exhortandos pro fide vestra:
ಸ್ವಭ್ರಾತರಂ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದೇ ಸಹಕಾರಿಣಞ್ಚೇಶ್ವರಸ್ಯ ಪರಿಚಾರಕಂ ತೀಮಥಿಯಂ ಯುಷ್ಮತ್ಸಮೀಪಮ್ ಅಪ್ರೇಷಯಂ|
3 ut nemo moveatur in tribulationibus istis: ipsi enim scitis quod in hoc positi sumus.
ವರ್ತ್ತಮಾನೈಃ ಕ್ಲೇಶೈಃ ಕಸ್ಯಾಪಿ ಚಾಞ್ಚಲ್ಯಂ ಯಥಾ ನ ಜಾಯತೇ ತಥಾ ತೇ ತ್ವಯಾ ಸ್ಥಿರೀಕ್ರಿಯನ್ತಾಂ ಸ್ವಕೀಯಧರ್ಮ್ಮಮಧಿ ಸಮಾಶ್ವಾಸ್ಯನ್ತಾಞ್ಚೇತಿ ತಮ್ ಆದಿಶಂ|
4 Nam et cum apud vos essemus, praedicebamus vobis passuros nos tribulationes, sicut et factum est, et scitis.
ವಯಮೇತಾದೃಶೇ ಕ್ಲೇಶೇ ನಿಯುಕ್ತಾ ಆಸ್ಮಹ ಇತಿ ಯೂಯಂ ಸ್ವಯಂ ಜಾನೀಥ, ಯತೋಽಸ್ಮಾಕಂ ದುರ್ಗತಿ ರ್ಭವಿಷ್ಯತೀತಿ ವಯಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಮೀಪೇ ಸ್ಥಿತಿಕಾಲೇಽಪಿ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಅಬೋಧಯಾಮ, ತಾದೃಶಮೇವ ಚಾಭವತ್ ತದಪಿ ಜಾನೀಥ|
5 Propterea et ego amplius non sustinens, misi ad cognoscendam fidem vestram: ne forte tentaverit vos is, qui tentat, et inanis fiat labor noster.
ತಸ್ಮಾತ್ ಪರೀಕ್ಷಕೇಣ ಯುಷ್ಮಾಸು ಪರೀಕ್ಷಿತೇಷ್ವಸ್ಮಾಕಂ ಪರಿಶ್ರಮೋ ವಿಫಲೋ ಭವಿಷ್ಯತೀತಿ ಭಯಂ ಸೋಢುಂ ಯದಾಹಂ ನಾಶಕ್ನುವಂ ತದಾ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವಿಶ್ವಾಸಸ್ಯ ತತ್ತ್ವಾವಧಾರಣಾಯ ತಮ್ ಅಪ್ರೇಷಯಂ|
6 Nunc autem veniente Timotheo ad nos a vobis, et annunciante nobis fidem et charitatem vestram, et quia memoriam nostri habetis bonam semper, desiderantes nos videre, sicut et nos quoque vos:
ಕಿನ್ತ್ವಧುನಾ ತೀಮಥಿಯೋ ಯುಷ್ಮತ್ಸಮೀಪಾದ್ ಅಸ್ಮತ್ಸನ್ನಿಧಿಮ್ ಆಗತ್ಯ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವಿಶ್ವಾಸಪ್ರೇಮಣೀ ಅಧ್ಯಸ್ಮಾನ್ ಸುವಾರ್ತ್ತಾಂ ಜ್ಞಾಪಿತವಾನ್ ವಯಞ್ಚ ಯಥಾ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಸ್ಮರಾಮಸ್ತಥಾ ಯೂಯಮಪ್ಯಸ್ಮಾನ್ ಸರ್ವ್ವದಾ ಪ್ರಣಯೇನ ಸ್ಮರಥ ದ್ರಷ್ಟುಮ್ ಆಕಾಙ್ಕ್ಷಧ್ವೇ ಚೇತಿ ಕಥಿತವಾನ್|
7 ideo consolati sumus fratres in vobis in omni necessitate, et tribulatione nostra per fidem vestram,
ಹೇ ಭ್ರಾತರಃ, ವಾರ್ತ್ತಾಮಿಮಾಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಯುಷ್ಮಾನಧಿ ವಿಶೇಷತೋ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕ್ಲೇಶದುಃಖಾನ್ಯಧಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವಿಶ್ವಾಸಾದ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಸಾನ್ತ್ವನಾಜಾಯತ;
8 quoniam nunc vivimus, si vos statis in Domino.
ಯತೋ ಯೂಯಂ ಯದಿ ಪ್ರಭಾವವತಿಷ್ಠಥ ತರ್ಹ್ಯನೇನ ವಯಮ್ ಅಧುನಾ ಜೀವಾಮಃ|
9 Quam enim gratiarum actionem possumus Deo retribuere pro vobis in omni gaudio, quo gaudemus propter vos ante Deum nostrum,
ವಯಞ್ಚಾಸ್ಮದೀಯೇಶ್ವರಸ್ಯ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ಯುಷ್ಮತ್ತೋ ಜಾತೇನ ಯೇನಾನನ್ದೇನ ಪ್ರಫುಲ್ಲಾ ಭವಾಮಸ್ತಸ್ಯ ಕೃತ್ಸ್ನಸ್ಯಾನನ್ದಸ್ಯ ಯೋಗ್ಯರೂಪೇಣೇಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ವದಿತುಂ ಕಥಂ ಶಕ್ಷ್ಯಾಮಃ?
10 nocte ac die abundantius orantes, ut videamus faciem vestram, et compleamus ea, quae desunt fidei vestrae?
ವಯಂ ಯೇನ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವದನಾನಿ ದ್ರಷ್ಟುಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವಿಶ್ವಾಸೇ ಯದ್ ಅಸಿದ್ಧಂ ವಿದ್ಯತೇ ತತ್ ಸಿದ್ಧೀಕರ್ತ್ತುಞ್ಚ ಶಕ್ಷ್ಯಾಮಸ್ತಾದೃಶಂ ವರಂ ದಿವಾನಿಶಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಮಹೇ|
11 Ipse autem Deus, et Pater noster, et Dominus noster Iesus Christus dirigat viam nostram ad vos.
ಅಸ್ಮಾಕಂ ತಾತೇನೇಶ್ವರೇಣ ಪ್ರಭುನಾ ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟೇನ ಚ ಯುಷ್ಮತ್ಸಮೀಪಗಮನಾಯಾಸ್ಮಾಕಂ ಪನ್ಥಾ ಸುಗಮಃ ಕ್ರಿಯತಾಂ|
12 Vos autem Dominus multiplicet, et abundare faciat charitatem vestram in invicem, et in omnes, quemadmodum et nos in vobis:
ಪರಸ್ಪರಂ ಸರ್ವ್ವಾಂಶ್ಚ ಪ್ರತಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪ್ರೇಮ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಪ್ರತಿ ಚಾಸ್ಮಾಕಂ ಪ್ರೇಮ ಪ್ರಭುನಾ ವರ್ದ್ಧ್ಯತಾಂ ಬಹುಫಲಂ ಕ್ರಿಯತಾಞ್ಚ|
13 ad confirmanda corda vestra sine querela in sanctitate, ante Deum et Patrem nostrum, in adventu Domini nostri Iesu Christi cum omnibus sanctis eius. Amen.
ಅಪರಮಸ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಭು ರ್ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟಃ ಸ್ವಕೀಯೈಃ ಸರ್ವ್ವೈಃ ಪವಿತ್ರಲೋಕೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಯದಾಗಮಿಷ್ಯತಿ ತದಾ ಯೂಯಂ ಯಥಾಸ್ಮಾಕಂ ತಾತಸ್ಯೇಶ್ವರಸ್ಯ ಸಮ್ಮುಖೇ ಪವಿತ್ರತಯಾ ನಿರ್ದೋಷಾ ಭವಿಷ್ಯಥ ತಥಾ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮನಾಂಸಿ ಸ್ಥಿರೀಕ್ರಿಯನ್ತಾಂ|

< Thessalonicenses I 3 >