I Regum 19
1 Nunciavit autem Achab Iezabel omnia quae fecerat Elias, et quo modo occidisset universos prophetas gladio.
Elijah kah a saii boeih, tonghma boeih cunghang neh a pum la a ngawn te khaw Ahab loh Jezebel taengah a puen pah.
2 Misitque Iezabel nuncium ad Eliam, dicens: Haec mihi faciant dii, et haec addant, nisi hac hora cras posuero animam tuam sicut animam unius ex illis.
Jezebel loh Elijah taengla puencawn a tueih tih, “Pathen rhoek loh saii uh van saeh lamtah koei uh van saeh, thangvuen khohnin ah amih pakhat kah hinglu bangla na hinglu te ka saii vaengah,” a ti nah.
3 Timuit ergo Elias, et surgens abiit quocumque eum ferebat voluntas: venitque in Bersabee Iuda, et dimisit ibi puerum suum,
A rhih dongah thoo tih a hinglu hamla yong. Judah kah Beersheba a pha vaengah a tueihyoeih te pahoi a om tak.
4 et perrexit in desertum, viam unius diei. Cumque venisset, et sederet subter unam iuniperum, petivit animae suae ut moreretur, et ait: Sufficit mihi Domine, tolle animam meam: neque enim melior sum, quam patres mei.
Anih te khosoek la cet tih hnin at longcaeh a pha. Te vaengah hlingcet hmui ah ngol tih a hinglu a duek ham a bih. Te dongah, “Temah laeh saeh, BOEIPA aw ka hinglu he lo laeh, kai he a pa rhoek lakah ka then moenih,” a ti nah.
5 Proiecitque se, et obdormivit in umbra iuniperi: et ecce Angelus Domini tetigit eum, et dixit illi: Surge, et comede.
Yalh tih hlingcet hmui ah a ih vaengah puencawn loh anih te tarha a taek tih, “Thoo lamtah Ca laeh,” a ti nah.
6 Respexit, et ecce ad caput suum subcinericius panis, et vas aquae: comedit ergo, et bibit, et rursum obdormivit.
A paelki hatah a lu ah cangrhoh buh neh tui um lawt a om pah. Te dongah a caak a ok tih koep yalh.
7 Reversusque est Angelus Domini secundo, et tetigit eum, dixitque illi: Surge, comede: grandis enim tibi restat via.
BOEIPA kah puencawn a pabae la mael tih anih te a taek. Te phoeiah, “Nang hamla longpuei puh pueng, thoo lamtah ca dae,” a ti nah.
8 Qui cum surrexisset, comedit et bibit, et ambulavit in fortitudine cibi illius quadraginta diebus, et quadraginta noctibus, usque ad montem Dei Horeb.
Te dongah thoo tih uh a caak, tui a ok. Te phoeiah caak ok kah thadueng neh Pathen kah tlang Horeb hil khoyin sawmli, khothaih sawmli cet.
9 Cumque venisset illuc, mansit in spelunca: et ecce sermo Domini ad eum, dixitque illi: Quid hic agis Elia?
Lungko khuila pahoi kun tih a rhaeh vaengah BOEIPA ol anih taengla pak a pawk pah. Te vaengah anih te, “Elijah heah nang ham balae aka om he,” a ti nah.
10 At ille respondit: Zelo zelatus sum pro Domino Deo exercituum, quia dereliquerunt pactum tuum filii Israel: altaria tua destruxerunt, prophetas tuos occiderunt gladio, derelictus sum ego solus, et quaerunt animam meam ut auferant eam.
Te dongah, “Caempuei Pathen BOEIPA ham ka thatlai la ka thatlai coeng. Na paipi te Israel ca loh a toeng tih na hmueihtuk a koengloeng uh, na tonghma rhoek te cunghang neh a ngawn uh, kai kamah bueng ka sueng dae ka hinglu loh ham a mae uh,” a ti nah.
11 Et ait ei: Egredere, et sta in monte coram Domino: et ecce Dominus transit, et spiritus grandis et fortis subvertens montes, et conterens petras ante Dominum: non in spiritu Dominus, et post spiritum commotio: non in commotione Dominus,
Te vaengah, “Cet lamtah tlang sokah BOEIPA mikhmuh ah pai,” a ti nah. BOEIPA tarha pah tih khohli a tloh vaengah tlang rhoek te phuk a va. BOEIPA mikhmuh ah thaelpang khaw rhek. Tedae BOEIPA he khohli khuiah om pawh. Khohli phoeiah lingluei tho dae lingluei khuiah BOEIPA a om moenih.
12 et post commotionem ignis: non in igne Dominus, et post ignem sibilus aurae tenuis.
Lingluei hnukah hmai om dae hmai khuiah BOEIPA a om moenih. Hmai hnuk ah tah bidip ol dingsuek la om.
13 Quod cum audisset Elias, operuit vultum suum pallio, et egressus stetit in ostio speluncae, et ecce vox ad eum dicens: Quid hic agis Elia? Et ille respondit:
Elijah loh a yaak vaengah a himbai neh a maelhmai a cun. Te phoeiah cet tih lungko thohka ah pai. Te vaengah anih taengla ol hlawt a caeh pah tih, “Elijah heah nang ham balae aka om?” a ti nah.
14 Zelo zelatus sum pro Domino Deo exercituum: quia dereliquerunt pactum tuum filii Israel: altaria tua destruxerunt, prophetas tuos occiderunt gladio, derelictus sum ego solus, et quaerunt animam meam ut auferant eam.
Te dongah, “Caempuei Pathen BOEIPA ham ka thatlai la ka thatlai coeng. Na paipi te Israel ca loh a toeng tih na hmueihtuk a koengloeng uh, na tonghma rhoek te cunghang neh a ngawn uh, kai kamah bueng ka sueng dae ka hinglu he loh ham a mae uh,” a ti nah.
15 Et ait Dominus ad eum: Vade, et revertere in viam tuam per desertum in Damascum: cumque perveneris illuc, unges Hazael regem super Syriam,
BOEIPA loh anih te, “Cet lamtah na longpuei te khosoek la hoi laeh. Damasku na pha vaengah Hazael te Aram kah manghai la koelh.
16 et Iehu filium Namsi unges regem super Israel: Eliseum autem filium Saphat, qui est de Abelmeula, unges prophetam pro te.
Nimshi capa Jehu te Israel kah manghai la koelh laeh. Abelmeholath lamkah Shaphat capa Elisha te namah yueng tonghma la koelh.
17 Et erit, quicumque fugerit gladium Hazael, occidet eum Iehu: et quicumque fugerit gladium Iehu, interficiet eum Eliseus.
Hazael cunghang lamkah aka loeih te Jehu loh a duek sak vetih Jehu cunghang lamkah aka loeih te Elisha loh a duek sak ni.
18 Et derelinquam mihi in Israel septem millia virorum, quorum genua non sunt incurvata ante Baal, et omne os, quod non adoravit eum osculans manum.
Baal taengah khuklu aka cungkueng pawt boeih, anih te a ka neh aka mok pawt boeih he Israel khuikah thawng rhih ka hlun pueng,” a ti nah.
19 Profectus ergo inde Elias, reperit Eliseum filium Saphat, arantem in duodecim iugis boum. et ipse in duodecim iugis boum arantibus unus erat: cumque venisset Elias ad eum, misit pallium suum super illum.
Te lamloh a caeh vaengah Shaphat capa Elisha te a hmuh. Te vaengah a mikhmuh ah rhoi hlai nit ana balak. Amah tah a hlai nit nah dongah balak. Elijah loh anih te a paan tih a taengah a himbai a voeih pah.
20 Qui statim relictis bobus cucurrit post Eliam, et ait: Osculer, oro, patrem meum, et matrem meam, et sic sequar te. Dixitque ei: Vade, et revertere: quod enim meum erat, feci tibi.
Vaito te pak a hlak tih Elijah hnukah yong. Te vaengah Elijah te, “A pa neh a nu tah ka mok mai eh. Te phoeiah nang hnukah ka lo bitni,” a ti nah. Te dongah anih te, “Cet ngawn lamtah nang taengah mebang khaw ka saii dongah koep ha mael,” a ti nah.
21 Reversus autem ab eo, tulit par boum, et mactavit illud, et in aratro boum coxit carnes, et dedit populo, et comederunt: consurgensque abiit, et secutus est Eliam, et ministrabat ei.
Te dongah Elijah hnuk lamloh mael tih vaito rhoi at te a loh. Te te a ngawn tih maeh te vaito mah kah hnopai neh a thoong. Te phoeiah pilnam te a paek tih a caak uh. Te phoeiah thoo tih Elijah hnukah cet tih thotat.
