< Corinthios I 5 >
1 Omnino auditur inter vos fornicatio, et talis fornicatio, qualis nec inter Gentes, ita ut uxorem patris sui aliquis habeat.
Fa miboele te ama’ areo ty fifampirañaotañe, toe hakarapiloañe tsy amo kilakila’ ndatio: te eo ty miharo-lamba amy valin-drae’ey!
2 Et vos inflati estis: et non magis luctum habuistis ut tollatur de medio vestrum qui hoc opus fecit.
Akore te iebotsebora’ areo! tsy hamake ho nandala? soa te ho naitòañe i nanao zay.
3 Ego quidem absens corpore, praesens autem spiritu, iam iudicavi ut praesens, eum, qui sic operatus est,
Aa naho izaho, ndra te tsy eo am-batañe, le miatreke an-troke vaho fa zinakako i nanao zay, manahake t’ie eo.
4 in nomine Domini nostri Iesu Christi, congregatis vobis et meo spiritu, cum virtute Domini nostri Iesu,
Ie mivory amy tahina’ Iesoà Talèntikañey, le ama’ areo an-troke iraho, ami’ty haozara’ Iesoà Talèntikañey,
5 tradere huiusmodi hominem satanae in interitum carnis, ut spiritus salvus sit in die Domini nostri Iesu Christi.
aa le aseseo amy mpañìnjey indatiy handrotsahañe i haondati’e hambo’ey, soa te ho rombaheñe ami’ty andro’ i Talè Iesoà i arofo’ey.
6 Non est bona gloriatio vestra. Nescitis quia modicum fermentum totam massam corrumpit?
Tsy mete ty firoharohà’ areo; tsy fohi’ areo hao te mahatsitsike ty boko’e ty lalivay kede.
7 Expurgate vetus fermentum, ut sitis nova conspersio, sicut estis azymi. Etenim Pascha nostrum immolatus est Christus.
Kohezo soa o lalivay hambo’eo soa t’ie ho boko’e vao, manahake t’ie tsy aman-dalivay, fa nisoroñañe ho antika i Norizañey, i Fihelan-tikañey
8 Itaque epulemur: non in fermento veteri, neque in fermento malitiae, et nequitiae: sed in azymis sinceritatis, et veritatis.
Aa le antao hiambeñe i sabadidakey, tsy aman-dalivay hambo’e, tsy aman-dalivain-kalo-tserehañe naho haratiañe, fa ami’ty tsy aman-dalivai’ i hatsò-troke naho hatòy.
9 Scripsi in epistola: Ne commisceamini fornicariis.
Nisokirako amy taratasikoy te tsy hitrao-drehake amo manao hakarapiloañeo,
10 non utique fornicariis huius mundi, aut avaris, aut rapacibus, aut idolis servientibus: alioquin debueratis de hoc mundo exiisse.
fe tsy t’ie ze fonga karapilo’ an’ tane atoy ndra ze mpihàñe naho mpikatramo ndra ze mpañori-pahasive, amy t’ie tsy mahay tsy ho niakatse an-tane atoy.
11 Nunc autem scripsi vobis non commisceri: si is, qui frater nominatur inter vos, est fornicator, aut avarus, aut idolis serviens, aut maledicus, aut ebriosus, aut rapax: cum eiusmodi nec cibum sumere.
Fe nisokirako te tsy hitraofa’areo ty miantoñoñe ho longo, te mone mpañarapilo ndra mpitsikirìke, ndra mpitorom-pahasive, ndra mpañinje, ndra mpijike, ndra mpikatramo. Ko itraofam-pikama.
12 Quid enim mihi de iis, qui foris sunt, iudicare? Nonne de iis, qui intus sunt, vos iudicatis?
Inoñe ty izakako o alafe’eo? Tsy zakae’ areo hao o ama’ areoo?
13 nam eos, qui foris sunt, Deus iudicabit. Auferte malum ex vobisipsis.
I Andrianañahare ty hizaka o alafe’eo, fe Aitò ama’ areo i tsivokatsey.