I Paralipomenon 16
1 Attulerunt igitur arcam Dei, et constituerunt eam in medio tabernaculi, quod tetenderat ei David: et obtulerunt holocausta, et pacifica coram Deo.
A gdy przynieśli skrzynię Bożą, i postawili ją w pośród namiotu, który był Dawid rozbił, tedy sprawowali całopalenia i ofiary spokojne przed Bogiem.
2 Cumque complesset David offerens holocausta, et pacifica, benedixit populo in nomine Domini.
A gdy dokończył Dawid ofiarować całopalenia, i ofiar spokojnych, błogosławił ludowi w imię Pańskie.
3 Et divisit universis per singulos, a viro usque ad mulierem tortam panis, et partem assae carnis bubalae, et frixam oleo similam.
I rozdzielił wszystkim mężom Izraelskim, od męża aż do niewiasty, każdemu po bochenku chleba, i po sztuce mięsa, i po łagiewce wina.
4 Constituitque coram arca Domini de Levitis, qui ministrarent, et recordarentur operum eius, et glorificarent, atque laudarent Dominum Deum Israel:
A postanowił przed skrzynią Pańską z Lewitów sługu, aby wspominali, i wyznawali, i chwalili Pana, Boga Izraelskiego.
5 Asaph principem, et secundum eius Zachariam: Porro Iahiel, et Semiramoth, et Iehiel, et Mathathiam, et Eliab, et Banaiam, et Obededom: Iehiel super organa psalterii, et lyras: Asaph autem ut cymbalis personaret;
Asaf był przedniejszy, a wtóry po nim Zacharyjasz, Jehyjel, i Semiramot, i Jechyjel i Matytyjasz, i Elijab, i Benajasz, i Obededom, i Jechyjel; ci na instrumentach, na lutniach, na harfach, ale Asaf na cymbałach, grali.
6 Banaiam vero, et Iaziel sacerdotes, canere tuba iugiter coram arca foederis Domini.
Benajasz zaś i Jachazyjel kapłani z trąbami ustawiczne byli przed skrzynią przymierza Bożego.
7 In illo die fecit David principem ad confitendum Domino Asaph, et fratres eius.
Dopiero dnia onego najpierwej postanowił Dawid, aby tym psalmem chwalony był Pan przez Asafa i braci jego:
8 Confitemini Domino, et invocate nomen eius: notas facite in populis adinventiones eius.
Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia jego, a opowiadajcie między narodami sprawy jego.
9 Cantate ei, et psallite ei: et narrate omnia mirabilia eius.
Śpiewajcie mu, grajcie mu, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
10 Laudate nomen sanctum eius: laetetur cor quaerentium Dominum.
Chlubcie się w imieniu świętem jego, a niech się rozraduje serce szukających Pana.
11 Quaerite Dominum, et virtutem eius: quaerite faciem eius semper.
Szukajcie Pana, i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawżdy.
12 Recordamini mirabilium eius quae fecit: signorum illius, et iudiciorum oris eius.
Wspominajcie dziwne sprawy jego, które czynił, i cuda jego, i sądy ust jego.
13 Semen Israel servi eius: filii Iacob electi eius.
O nasienie Izraelskie, słudzy jego! O synowie Jakóbowi, wybrani jego!
14 Ipse Dominus Deus noster: in universa terra iudicia eius.
On jest Pan, Bóg nasz; po wszystkiej ziemi sądy jego.
15 Recordamini in sempiternum pacti eius: sermonis, quem praecepit in mille generationes.
Pamiętajcie aż na wieki na przymierze jego, na słowow, które przykazał do tysiącznego pokolenia;
16 Quem pepigit cum Abraham: et iuramenti illius cum Isaac.
Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę jego z Izaakiem;
17 Et constituit illud Iacob in praeceptum: et Israel in pactum sempiternum,
I postanowił to Jakóbowi za prawo, a Izraelowi za przymierze wieczne,
18 Dicens: Tibi dabo Terram Chanaan, funiculum hereditatis vestrae.
Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego.
19 Cum essent pauci numero, parvi et coloni eius.
Choć was była mała liczba, a przez krótki czas byliście przychodniami w niej;
20 Et transierunt de gente in gentem, et de regno ad populum alterum.
I przechodzili od narodu do narodu, i od królestwa do innego ludu:
21 Non dimisit quemquam calumniari eos, sed increpavit pro eis reges.
Nie dopuścił nikomu, aby ich uciskać miał, i karał dla nich królów,
22 Nolite tangere christos meos: et in prophetis meis nolite malignari.
Mówiąc: Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.
23 Cantate Domino omnis terra, annunciate ex die in diem salutare eius.
Śpiewajcie Panu wszystka ziemio; opowiadajcie ode dnia do dnia zbawienie jego.
24 Narrate in gentibus gloriam eius: in cunctis populis mirabilia eius.
Opowiadajcie między narodami chwałę jego, i między wszystkimi ludźmi dziwne sprawy jego;
25 Quia magnus Dominus, et laudabilis nimis: et horribilis super omnes deos.
Bo wielki jest Pan, i chwalebny bardzo, i straszniejszy nad wszystkich bogów;
26 Omnes enim dii populorum, idola: Dominus autem caelos fecit.
Gdyż bogowie pogańscy są bałwanami; ale Pan niebiosa uczynił.
27 Confessio et magnificentia coram eo: fortitudo et gaudium in loco eius.
Sława i zacność przed nim, moc i wesele na miejscu jego.
28 Afferte Domino familiae populorum: afferte Domino gloriam et imperium.
Przynieście Panu pokolenia narodów, przynieście Panu chwałę i moc.
29 Date Domino gloriam, nomini eius, levate sacrificium, et venite in conspectu eius: et adorate Dominum in decore sancto.
Przynieście Panu chwałę imienia jego, przynieście dary, a przychodźcie przed obliczności jego; kłaniajcie się Panu w ozdobie świętobliwości.
30 Commoveatur a facie eius omnis terra: ipse enim fundavit orbem immobilem.
Bójcie się oblicza jego wszystka ziemio, a będzie utwierdzony okrąg ziemi, aby się nie poruszył.
31 Laetentur caeli, et exultet terra: et dicant in nationibus, Dominus regnavit.
Niech się rozradują niebiosa, a niech się rozweseli ziemia, a niech mówią w narodach: Pan króluje!
32 Tonet mare, et plenitudo eius: exultent agri, et omnia quae in eis sunt.
Niech zaszumi morze, i ze wszystkiem, co w niem jest; niech się rozraduje pole, i wszystko, co na niem jest.
33 Tunc laudabunt ligna saltus coram Domino: quia venit iudicare terram.
Tedy się rozweselą drzewa leśne przed Panem; albowiem przyszedł sądzić ziemię.
34 Confitemini Domino, quoniam bonus: quoniam in aeternum misericordia eius.
Wysłwiajcie Pana; albowiem dobry, bo na wieki trwa miłosierdzie jego.
35 Et dicite: Salva nos Deus salvator noster; et congrega nos, et erue de gentibus, ut confiteamur nomini sancto tuo, et exultemus in carminibus tuis.
A mówcie: Zachowaj nas, Boże zbawienia naszego! i zgromadź nas, a wyrwij nas od pogan, abyśmy wielbili imię święte twoje, i chlubili się w chwale twojej.
36 Benedictus Dominus Deus Israel ab aeterno usque in aeternum: et dicat omnis populo: Amen, et hymnum Deo.
Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki. I rzekł wszystek lud Amen, i chwalił Pana.
37 Reliquit itaque ibi coram arca foederis Domini Asaph, et fratres eius ut ministrarent in conspectu arcae iugiter per singulos dies, et vices suas.
I zostawił tam Dawid przed skrzynią przymierza Pańskiego Asafa i braci jego, aby służyli przed skrzynią ustawicznie według potrzeby dnia każdego.
38 Porro Obededom, et fratres eius sexaginta octo; et Obededom filium Idithun, et Hosa constituit ianitores.
Lecz Obededoma i braci ich sześdziesiąt i ośm, Obededoma mówię, syna Jedytunowego, i Hosę, uczynił odźwiernymi.
39 Sadoc autem sacerdotem, et fratres eius sacerdotes, coram tabernaculo Domini in excelso, quod erat in Gabaon,
A Sadoka kapłana, i braci jego kapłanów postawił przed przybytkiem Pańskim na wyżynie, która była w Gabaon,
40 ut offerrent holocausta Domino super altare holocautomatis iugiter, mane et vesperi, iuxta omnia quae scripta sunt in lege Domini, quam praecepit Israeli.
Aby ofiarowali całopalenia Panu na ołtarzu całopalenia ustawicznie rano i w wieczór, a to według wszystkiego, co napisano w zakonie Pańskim, który przykazał Izraelowi.
41 Et post eum Heman, et Idithun, et reliquos electos, unumquemque vocabulo suo ad confitendum Domino: Quoniam in aeternum misericordia eius.
A z nimi Hemana i Jedytuna, i innych na to obranych, którzy byli z imienia mianowani, aby chwalili Pana, przeto iż na wieki trwa miłosierdzie jego.
42 Heman quoque, et Idithun canentes tuba, et quatientes cymbala, et omnia musicorum organa ad canendum Domino; filios autem Idithun fecit esse portarios.
A między nimi Heman i Jedytun, trąbili i grali na trąbach, na cymbałach, i na innych instrumentach muzycznych Bogu; ale synów Jedytunowych postawił u wrót.
43 Reversusque est omnis populus in domum suam: et David, ut benediceret etiam domui suae.
A tak rozszedł się wszystek lud, każdy do domu swego. Dawid się też wrócił, aby błogosławił domowi swemu.
