Romanos 9
1 Veritatem dico in Christo, non mentior: testimonium mihi perhibente conscientia mea in Spiritu Sancto:
Keiman thudih kasei hi Christa ahetoh ahi. Ase le apha hetna kaneiyin chule Lhagao Theng aphotchetna ahi.
2 quoniam tristitia mihi magna est, et continuus dolor cordi meo.
Kalungthim hi hatah in lunghemna le lung kicholdo theilou gimnan kadime.
3 Optabam enim ego ipse anathema esse a Christo pro fratribus meis, qui sunt cognati mei secundum carnem,
Ajeh chu kamite Judah mite kasopiho dingin, keima Christa'a kona a-itih a gaosap chang kahinom'e; hichun amaho ahuhhing jou ding hileh kati ahi.
4 qui sunt Israëlitæ, quorum adoptio est filiorum, et gloria, et testamentum, et legislatio, et obsequium, et promissa:
Amaho Israel mite ahiuvin, Pathen cha-lamthu hina changah ahiuvin, Pathen in aloupina amaho heng alhut ahitai. Aman amaho to kitepna aneiya chule a-Danthu apehdoh ahiuve. Aman amaho chu ahoutheina dinguva michonpha a asem ahin, chule athutep kidangtah ahin pehdoh ahiye.
5 quorum patres, et ex quibus est Christus secundum carnem, qui est super omnia Deus benedictus in sæcula. Amen. (aiōn g165)
Amaho hi Abraham, Isaac chule Jacob son le chilhahte ahiuvin, chule Christa amatah chu mihem lamdola sei dingin Israel mi anahi, chule Ama Pathen ahin, thil jouse chunga vaihoma ahin, chule tonsot'a vahchoi ding'a kilom ahi. (aiōn g165)
6 Non autem quod exciderit verbum Dei. Non enim omnes qui ex Israël sunt, ii sunt Israëlitæ:
Chuti ahileh aphai, Pathen in Israel techu athutep lamdola abolpeh lougot hitam? Ahipoi, Israel nam sunga peng jouse chu abonuva Pathen mite ahidehpouve.
7 neque qui semen sunt Abrahæ, omnes filii: sed in Isaac vocabitur tibi semen:
Abraham chilhah himan'a Abraham chate tia kisim jenga ahipoi. Ajehchu Pathen thun Isaac a naphunggui kisut ding ahi ati chun, Abraham'in chapa dang anei henasa asei ahi.
8 id est, non qui filii carnis, hi filii Dei: sed qui filii sunt promissionis, æstimantur in semine.
Hichehi, tahsalam a Abraham'in ahindoh chate jouse chu Pathen chate ahiuve tia seina ding aumpoi. Thutep chate bou chu Abraham chate tia kisima ahije.
9 Promissionis enim verbum hoc est: Secundum hoc tempus veniam: et erit Saræ filius.
ajehchu Pathen in athutep, “Khovei tuphat tengleh keima kahung kile kit ding Sarah chun chapa khat ahinding ahi,” ati.
10 Non solum autem illa: sed et Rebecca ex uno concubitu habens, Isaac patris nostri.
Hiche achapa chu ipuluiyu Isaac ahi. Aman Rebekah akichenpi chun mi-ni apengkop'in ahi.
11 Cum enim nondum nati fuissent, aut aliquid boni egissent, aut mali (ut secundum electionem propositum Dei maneret),
Hinlah amani ahung penlhah masang lhon'in, thilpha ahilouleh thilse abol masang lhon'in, Pathen'a kon'a thulhut amu ahi (Hiche thulhunga kona chu Pathen in Ama lunggon dungjuiya akouji ahi, tihi ahi.
12 non ex operibus, sed ex vocante dictum est ei quia major serviet minori,
Amaho phat le set jeh jong ahidehpoi tihet ahi). Amanu koma, “Nachapa atahpa chu anaopa kinbola hung pang ding ahi,” ati.
13 sicut scriptum est: Jacob dilexi, Esau autem odio habui.
Pathen thun, “Keiman Jacob kangailun, hinla Esau chu kapampai ahi,” ati.
14 Quid ergo dicemus? numquid iniquitas apud Deum? Absit.
Chuti ahileh, eihon Pathen chu athilbol adihpoi itiuvem? Ahideh poi!
15 Moysi enim dicit: Miserebor cujus misereor: et misericordiam præstabo cujus miserebor.
ajehchu Pathen in Mose jah a, “Keiman ka khotona'a kalhendoh penpen chunga kalhut ding, chule kahepina chu kalhendoh pen chunga kalhut ding ahi,” ati.
16 Igitur non volentis, neque currentis, sed miserentis est Dei.
Hiti ahijeh chun, Pathen khotona chu Ama kigel lhah thuthu hiya ahi. Eihon ilhen theiju jong hilou, toh'a itohdoh theiju jong ahidehpoi.
17 Dicit enim Scriptura Pharaoni: Quia in hoc ipsum excitavi te, ut ostendam in te virtutem meam: et ut annuntietur nomen meum in universa terra.
Ajehchu Pathen lekhabun, anaseisa chu Pathen in Pharaoh jah a, “Keiman kathahatna nachunga katahlang na dinga keiman nangma kalhen nahin chule kaminthanna leiset pumpia kathejal dinga nahi,” tia anasei pehsa ahi.
18 Ergo cujus vult miseretur, et quem vult indurat.
Hijeh'a chu, Pathen in ami khotona chu mi abangkhat chunga avetsah a chule aman midang lungsung chu asuhtah a asei angaipeh lou ahi.
19 Dicis itaque mihi: Quid adhuc queritur? voluntati enim ejus quis resistit?
Chuti ahileh aphai, nangman, “Iti dan'a athu jalou ho chu a oimo hintem? Aman amaho abolsah chan chu abol'u hijeng lou ding ham?” tin nate.
20 O homo, tu quis es, qui respondeas Deo? numquid dicit figmentum ei qui se finxit: Quid me fecisti sic?
Ahipoi, hichu seihih in. Nangma mihem maimai'in Pathen nanel ngam ham? Thilsem khat chun asempa jah a chu, “Ipi dinga hitobang bep'a hi neisem ham?” tia asei ngaijem!
21 an non habet potestatem figulus luti ex eadem massa facere aliud quidem vas in honorem, aliud vero in contumeliam?
Bel dengpa chun leiset'a kon'a belho asem tengleh ama chun aleiset leingan chu aphabep khat ajem ding'a asem'a chule phabep khat loi chu nen koina a jong asemthei hilou ham?
22 Quod si Deus volens ostendere iram, et notum facere potentiam suam, sustinuit in multa patientia vasa iræ, apta in interitum,
Hitobangma chun, Pathen in jong alunghanna le athahatna vetsahna dingin thaneina aneiyin, chule alunghanna chuhna ho chunga jong thohhat tah a anga'a amahthahna diu gonsa akoipeh ahitai.
23 ut ostenderet divitias gloriæ suæ in vasa misericordiæ, quæ præparavit in gloriam.
Hiche abol hi aloupina ho dung juiya, aloupina tahlangna dinga mi akhotona chu kilangdoh cheh dinga agon ahi.
24 Quos et vocavit nos non solum ex Judæis, sed etiam in gentibus,
Chule eiho Aman alhendoh ho lah'a hi Judah mite leh chidang namdang ho chunga hijongleh eiho jong ijaouve.
25 sicut in Osee dicit: Vocabo non plebem meam, plebem meam: et non dilectam, dilectam: et non misericordiam consecutam, misericordiam consecutam.
Chidang namdangte chung chang thua Pathen in Hosea Themgao henga gaova aseidohsa, “Kamite hilouho chu keiman kamite tia tuapat kakou ding ahitai, chule keiman kangailut louho chu kangailut ding ahitai.
26 Et erit: in loco, ubi dictum est eis: Non plebs mea vos: ibi vocabuntur filii Dei vivi.
Chule amaho kamite nahi pouve kitina mun'a chu Pathen Hing chate kiti ding ahiuve.
27 Isaias autem clamat pro Israël: Si fuerit numerus filiorum Israël tamquam arena maris, reliquiæ salvæ fient.
Chule Israel chung chang thua Themgao Isaiah chun ahinsamdoh in, Israel mite chu twikhanglen panga neldi jat tam'in tam jongleh, amoh them bou sohcha ding ahi,” ati.
28 Verbum enim consummans, et abbrevians in æquitate: quia verbum breviatum faciet Dominus super terram:
Ajeh chu Pakaiyin leiset chunga thutanna gangtah le achaina pena dinga ahinbol ding ahi.
29 et sicut prædixit Isaias: Nisi Dominus Sabaoth reliquisset nobis semen, sicut Sodoma facti essemus, et sicut Gomorrha similes fuissemus.
Chule Isaiah chun mundanga hitima chun aseiyin, “Ven sopite Pakai chun ichateu themkhat hi ahoidoh lou hileh eiho hi Sodom banga eikithat chaihel uvintin, Gomorrah banga eisuhmang dingu ahi,” ati.
30 Quid ergo dicemus? Quod gentes, quæ non sectabantur justitiam, apprehenderunt justitiam: justitiam autem, quæ ex fide est.
Hicheho jouse hi ipi kiseina hintem? Chidang namdang te Pathen chondan juilou ahivangun, amaho chu Pathen lungtoh dia kisema ahitauve. Chule tahsan hin hiche hi ahin hitheisah ahi.
31 Israël vero sectando legem justitiæ, in legem justitiæ non pervenit.
Hinlah Israel mite Pathen to kilunghet themna dinga kihabol ho jeng jong Danthu ajui jeng vangun alolhing joupouve.
32 Quare? Quia non ex fide, sed quasi ex operibus: offenderunt enim in lapidem offensionis,
Ipijeh a lolhinglou hiuvem? Ajeh chu amahon Pathen to kilunghet themna dinga Ama tahsan sangin Danthu ajuiyuve. Ama ho alamlhahnauva songpia kipal ahitauve.
33 sicut scriptum est: Ecce pono in Sion lapidem offensionis, et petram scandali: et omnis qui credit in eum, non confundetur.
Pathen lekhabun amaho gihsalna ananei'in, ajah uva, “Keiman Jerusalema songpi khat kakoiyin, hichun miho akipalsah'e, amaho lhuh kamna songpi khat ahi. Hinla koihileh Ama tahsan chan chu jachatna a chulou ding ahi,” ati.
