Apocalypsis 5
1 Et vidi in dextera sedentis supra thronum, librum scriptum intus et foris, signatum sigillis septem.
Nikhalola neikhavona mukhivokho eikhyakhundyo eikya ula uveitamile pakhinyalwangula eikhya vuntwa, eikalata yeiyo yeisimbiwe khuvulongolo nakhusana pwu eikalata eiyo yeikhava vakolekhile ifimanyeilo lekhela khumo.
2 Et vidi angelum fortem, prædicantem voce magna: Quis est dignus aperire librum, et solvere signacula ejus?
Pwu nikhavona usuhwa umbaha vuilumbeileila neilimenyu eilivaha, veeni anogile pakhuyivalula eikalata nukhung; andula ifimanyeilo fya yene?”
3 Et nemo poterat neque in cælo, neque in terra, neque subtus terram aperire librum, neque respicere illum.
Asikhuli umunu khukyanya yeive inkelunga umu yeive papasi pakhilunga uvei agelile ukhu dindula eikalata yeive ukhuyiemba.
4 Et ego flebam multum, quoniam nemo dignus inventus est aperire librum, nec videre eum.
Pwu nikhaleila mukhususuvala fincho pakhuva savonikhe umunu uvei anogile ukhuyeivalula eikalata hange nakhukhwimba.
5 Et unus de senioribus dixit mihi: Ne fleveris: ecce vicit leo de tribu Juda, radix David, aperire librum, et solvere septem signacula ejus.
Puleino umbaha yumo akhambula akhata khyomela, “Ukhuleila. Lola! eingalamo eiyankievumbukhu eikhya va Yuta, pakhikolo eikhya Daveite, veialuteilile, pu aleinamakha gankhuvalula eikalata, nukhung'andula natutukolekhelo lekhela khumo.”
6 Et vidi: et ecce in medio throni et quatuor animalium, et in medio seniorum, Agnum stantem tamquam occisum, habentem cornua septem, et oculos septem: qui sunt septem spiritus Dei, missi in omnem terram.
Punikhavona pagahti nagahti pakhiuya lwangula navanyawumi vanne na mweene avo punikhavona avavaha va pelela, nikhambona ukhakolo eimile pwivonekha tumunu uveivabudile, ale nisugaha lekhela khupamato- na miho lekhela khupamoto incha Nguluve ncha suhiwe mukhilunga khyoni.
7 Et venit: et accepit de dextera sedentis in throno librum.
Pu akhaluta akhatola eikalata ukhuhuma mukhivokho eikhyakhunolyo eikhya ula uvei alamila pa khigoda eikhinyalwangula.
8 Et cum aperuisset librum, quatuor animalia, et viginti quatuor seniores ceciderunt coram Agno, habentes singuli citharas, et phialas aureas plenas odoramentorum, quæ sunt orationes sanctorum:
Avile atolile eikalata avanyawumi vanne navavaha vapelela (avagohgolo) emilevulu geiveile ifinne voni puvaleikhwinama impakha pasi pavulongolo pa nyakhakolo. Pu khila munu akhava ibite amagohumbwe nifisaye ifya lutalama fikhava nuvufumba uvudeigihle vwale wakhutuheileincha uwa nchunyiesayo incha veideikhi.
9 et cantabant canticum novum, dicentes: Dignus es, Domine, accipere librum, et aperire signacula ejus: quoniam occisus es, et redemisti nos Deo in sanguine tuo ex omni tribu, et lingua, et populo, et natione:
Valeikhwimba ulwimbo ulupya valeikhuta: “Unogihle uve ukhuyeitola eikalata nukhung'andula ulukolekhelo lwa yene. Ulwakhuva waheinjiwe ukhaguhleila Unguluve neikhyuma khyankisa gwahkho avanu ava mufivumbukhu fyoni ninjovele nchoni ukhuhuma khuvanu vooni ni filungha fyoni.
10 et fecisti nos Deo nostro regnum, et sacerdotes: et regnabimus super terram.
Ukhavaveikha vave va Nkuludeva nu khuva vatekhenchi savula ya khumbombela Unguluve veito pu navene viva pankuludeva va khilungha.”
11 Et vidi, et audivi vocem angelorum multorum in circuitu throni, et animalium, et seniorum: et erat numerus eorum millia millium,
Leino punikhalola vvingi vikhukhinchunguteila eikhinyalwangula eikhyavutwa - eimbaleilo yavo yale avamilioni 200, 000, 000 navanyawumi paninie nava vaha avapelela.
12 dicentium voce magna: Dignus est Agnus, qui occisus est, accipere virtutem, et divinitatem, et sapientiam, et fortitudinem, et honorem, et gloriam, et benedictionem.
Valeikhunchova, “Anogihle amakha nuvukavi, nuvukangafu nuwimeikhiwa ulugihnwo, na lulusayo.”
13 Et omnem creaturam, quæ in cælo est, et super terram, et sub terra, et quæ sunt in mari, et quæ in eo: omnes audivi dicentes: Sedenti in throno, et Agno, benedictio et honor, et gloria, et potestas in sæcula sæculorum. (aiōn g165)
Pu fyoni ifipeliwe ifyakhukyanya ni fyapasi pakhilungha na pavunchukha na pakhynja panyanja khila khinu mugati mukhyene khileikhuta, “Ulusayo ulugihewo, uvudwaadwa nuvu namakha ngaleinu mwene uveitama pakhigohda eikhinyalwa ngula pavulongonchi wa sikhu nchoni.” (aiōn g165)
14 Et quatuor animalia dicebant: Amen. Et viginti quatuor seniores ceciderunt in facies suas: et adoraverunt viventem in sæcula sæculorum.
Wenye uhai wanne wakisema, “Amina!” na wazee wakainama chini na kuabudu.
