Apocalypsis 19
1 Post hæc audivi quasi vocem turbarum multarum in cælo dicentium: Alleluja: salus, et gloria, et virtus Deo nostro est:
തതഃ പരം സ്വർഗസ്ഥാനാം മഹാജനതായാ മഹാശബ്ദോ ഽയം മയാ ശ്രൂതഃ, ബ്രൂത പരേശ്വരം ധന്യമ് അസ്മദീയോ യ ഈശ്വരഃ| തസ്യാഭവത് പരിത്രാണാം പ്രഭാവശ്ച പരാക്രമഃ|
2 quia vera et justa judicia sunt ejus, qui judicavit de meretrice magna, quæ corrupit terram in prostitutione sua, et vindicavit sanguinem servorum suorum de manibus ejus.
വിചാരാജ്ഞാശ്ച തസ്യൈവ സത്യാ ന്യായ്യാ ഭവന്തി ച| യാ സ്വവേശ്യാക്രിയാഭിശ്ച വ്യകരോത് കൃത്സ്നമേദിനീം| താം സ ദണ്ഡിതവാൻ വേശ്യാം തസ്യാശ്ച കരതസ്തഥാ| ശോണിതസ്യ സ്വദാസാനാം സംശോധം സ ഗൃഹീതവാൻ||
പുനരപി തൈരിദമുക്തം യഥാ, ബ്രൂത പരേശ്വരം ധന്യം യന്നിത്യം നിത്യമേവ ച| തസ്യാ ദാഹസ്യ ധൂമോ ഽസൗ ദിശമൂർദ്ധ്വമുദേഷ്യതി|| (aiōn g165)
4 Et ceciderunt seniores viginti quatuor, et quatuor animalia, et adoraverunt Deum sedentem super thronum, dicentes: Amen: alleluja.
തതഃ പരം ചതുർവ്വിംശതിപ്രാചീനാശ്ചത്വാരഃ പ്രാണിനശ്ച പ്രണിപത്യ സിംഹാസനോപവിഷ്ടമ് ഈശ്വരം പ്രണമ്യാവദൻ, തഥാസ്തു പരമേശശ്ച സർവ്വൈരേവ പ്രശസ്യതാം||
5 Et vox de throno exivit, dicens: Laudem dicite Deo nostro omnes servi ejus: et qui timetis eum pusilli et magni.
അനന്തരം സിംഹാസനമധ്യാദ് ഏഷ രവോ നിർഗതോ, യഥാ, ഹേ ഈശ്വരസ്യ ദാസേയാസ്തദ്ഭക്താഃ സകലാ നരാഃ| യൂയം ക്ഷുദ്രാ മഹാന്തശ്ച പ്രശംസത വ ഈശ്വരം||
6 Et audivi quasi vocem turbæ magnæ, et sicut vocem aquarum multarum, et sicut vocem tonitruorum magnorum, dicentium: Alleluja: quoniam regnavit Dominus Deus noster omnipotens.
തതഃ പരം മഹാജനതായാഃ ശബ്ദ ഇവ ബഹുതോയാനാഞ്ച ശബ്ദ ഇവ ഗൃരുതരസ്തനിതാനാഞ്ച ശബ്ദ ഇവ ശബ്ദോ ഽയം മയാ ശ്രുതഃ, ബ്രൂത പരേശ്വരം ധന്യം രാജത്വം പ്രാപ്തവാൻ യതഃ| സ പരമേശ്വരോ ഽസ്മാകം യഃ സർവ്വശക്തിമാൻ പ്രഭുഃ|
7 Gaudeamus, et exsultemus: et demus gloriam ei: quia venerunt nuptiæ Agni, et uxor ejus præparavit se.
കീർത്തയാമഃ സ്തവം തസ്യ ഹൃഷ്ടാശ്ചോല്ലാസിതാ വയം| യന്മേഷശാവകസ്യൈവ വിവാഹസമയോ ഽഭവത്| വാഗ്ദത്താ ചാഭവത് തസ്മൈ യാ കന്യാ സാ സുസജ്ജിതാ|
8 Et datum est illi ut cooperiat se byssino splendenti et candido. Byssinum enim justificationes sunt sanctorum.
പരിധാനായ തസ്യൈ ച ദത്തഃ ശുഭ്രഃ സുചേലകഃ||
9 Et dixit mihi: Scribe: Beati qui ad cœnam nuptiarum Agni vocati sunt; et dixit mihi: Hæc verba Dei vera sunt.
സ സുചേലകഃ പവിത്രലോകാനാം പുണ്യാനി| തതഃ സ മാമ് ഉക്തവാൻ ത്വമിദം ലിഖ മേഷശാവകസ്യ വിവാഹഭോജ്യായ യേ നിമന്ത്രിതാസ്തേ ധന്യാ ഇതി| പുനരപി മാമ് അവദത്, ഇമാനീശ്വരസ്യ സത്യാനി വാക്യാനി|
10 Et cecidi ante pedes ejus, ut adorarem eum. Et dicit mihi: Vide ne feceris: conservus tuus sum, et fratrum tuorum habentium testimonium Jesu. Deum adora. Testimonium enim Jesu est spiritus prophetiæ.
അനന്തരം അഹം തസ്യ ചരണയോരന്തികേ നിപത്യ തം പ്രണന്തുമുദ്യതഃ| തതഃ സ മാമ് ഉക്തവാൻ സാവധാനസ്തിഷ്ഠ മൈവം കുരു യീശോഃ സാക്ഷ്യവിശിഷ്ടൈസ്തവ ഭ്രാതൃഭിസ്ത്വയാ ച സഹദാസോ ഽഹം| ഈശ്വരമേവ പ്രണമ യസ്മാദ് യീശോഃ സാക്ഷ്യം ഭവിഷ്യദ്വാക്യസ്യ സാരം|
11 Et vidi cælum apertum, et ecce equus albus, et qui sedebat super eum, vocabatur Fidelis, et Verax, et cum justitia judicat et pugnat.
അനന്തരം മയാ മുക്തഃ സ്വർഗോ ദൃഷ്ടഃ, ഏകഃ ശ്വേതവർണോ ഽശ്വോ ഽപി ദൃഷ്ടസ്തദാരൂഢോ ജനോ വിശ്വാസ്യഃ സത്യമയശ്ചേതി നാമ്നാ ഖ്യാതഃ സ യാഥാർഥ്യേന വിചാരം യുദ്ധഞ്ച കരോതി|
12 Oculi autem ejus sicut flamma ignis, et in capite ejus diademata multa, habens nomen scriptum, quod nemo novit nisi ipse.
തസ്യ നേത്രേ ഽഗ്നിശിഖാതുല്യേ ശിരസി ച ബഹുകിരീടാനി വിദ്യന്തേ തത്ര തസ്യ നാമ ലിഖിതമസ്തി തമേവ വിനാ നാപരഃ കോ ഽപി തന്നാമ ജാനാതി|
13 Et vestitus erat veste aspersa sanguine: et vocatur nomen ejus: Verbum Dei.
സ രുധിരമഗ്നേന പരിച്ഛദേനാച്ഛാദിത ഈശ്വരവാദ ഇതി നാമ്നാഭിധീയതേ ച|
14 Et exercitus qui sunt in cælo, sequebantur eum in equis albis, vestiti byssino albo et mundo.
അപരം സ്വർഗസ്ഥസൈന്യാനി ശ്വേതാശ്വാരൂഢാനി പരിഹിതനിർമ്മലശ്വേതസൂക്ഷ്മവസ്ത്രാണി ച ഭൂത്വാ തമനുഗച്ഛന്തി|
15 Et de ore ejus procedit gladius ex utraque parte acutus, ut in ipso percutiat gentes. Et ipse reget eas in virga ferrea: et ipse calcat torcular vini furoris iræ Dei omnipotentis.
തസ്യ വക്ത്രാദ് ഏകസ്തീക്ഷണഃ ഖങ്ഗോ നിർഗച്ഛതി തേന ഖങ്ഗേന സർവ്വജാതീയാസ്തേനാഘാതിതവ്യാഃ സ ച ലൗഹദണ്ഡേന താൻ ചാരയിഷ്യതി സർവ്വശക്തിമത ഈശ്വരസ്യ പ്രചണ്ഡകോപരസോത്പാദകദ്രാക്ഷാകുണ്ഡേ യദ്യത് തിഷ്ഠതി തത് സർവ്വം സ ഏവ പദാഭ്യാം പിനഷ്ടി|
16 Et habet in vestimento et in femore suo scriptum: Rex regum et Dominus dominantium.
അപരം തസ്യ പരിച്ഛദ ഉരസി ച രാജ്ഞാം രാജാ പ്രഭൂനാം പ്രഭുശ്ചേതി നാമ നിഖിതമസ്തി|
17 Et vidi unum angelum stantem in sole, et clamavit voce magna, dicens omnibus avibus, quæ volabant per medium cæli: Venite, et congregamini ad cœnam magnam Dei:
അനന്തരം സൂര്യ്യേ തിഷ്ഠൻ ഏകോ ദൂതോ മയാ ദൃഷ്ടഃ, ആകാശമധ്യ ഉഡ്ഡീയമാനാൻ സർവ്വാൻ പക്ഷിണഃ പ്രതി സ ഉച്ചൈഃസ്വരേണേദം ഘോഷയതി, അത്രാഗച്ഛത|
18 ut manducetis carnes regum, et carnes tribunorum, et carnes fortium, et carnes equorum, et sedentium in ipsis, et carnes omnium liberorum, et servorum, et pusillorum et magnorum.
ഈശ്വരസ്യ മഹാഭോജ്യേ മിലത, രാജ്ഞാം ക്രവ്യാണി സേനാപതീനാം ക്രവ്യാണി വീരാണാം ക്രവ്യാണ്യശ്വാനാം തദാരൂഢാനാഞ്ച ക്രവ്യാണി ദാസമുക്താനാം ക്ഷുദ്രമഹതാം സർവ്വേഷാമേവ ക്രവ്യാണി ച യുഷ്മാഭി ർഭക്ഷിതവ്യാനി|
19 Et vidi bestiam, et reges terræ, et exercitus eorum congregatos ad faciendum prælium cum illo, qui sedebat in equo, et cum exercitu ejus.
തതഃ പരം തേനാശ്വാരൂഢജനേന തദീയസൈന്യൈശ്ച സാർദ്ധം യുദ്ധം കർത്തും സ പശുഃ പൃഥിവ്യാ രാജാനസ്തേഷാം സൈന്യാനി ച സമാഗച്ഛന്തീതി മയാ ദൃഷ്ടം|
21 et ceteri occisi sunt in gladio sedentis super equum, qui procedit de ore ipsius: et omnes aves saturatæ sunt carnibus eorum.
അവശിഷ്ടാശ്ച തസ്യാശ്വാരൂഢസ്യ വക്ത്രനിർഗതഖങ്ഗേന ഹതാഃ, തേഷാം ക്രവ്യൈശ്ച പക്ഷിണഃ സർവ്വേ തൃപ്തിം ഗതാഃ|
